Gebruiker:Lenarrateur/Kladblok

Prinsenpark
	Kunstwerk Vierkant Eiland van beeldhouwer Frans de Wit in het Prinsenpark.
Type	Stadspark
Locatie	Rotterdam,
Coördinaten	51° 56′ NB, 4° 28′ OL
Oppervlakte	21.2 ha
Status	Jaarrond geopend
Detailkaart
	;
Portaal	Rotterdam

Prinsenpark is een park in het oosten van Rotterdam, gelegen in de wijk Prinsenland. Het Prinsenpark is gelegen tussen de Hattasingel, A. Noordewier-Reddingiuslaan, Het Lage Land en de Michelangelostraat.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het gebied waarop nu Prinsenpark ligt, is in het geheim in 1851 aangekocht door de gemeente Rotterdam met de bedoeling hier een slachthuis te vestigen. Na bezwaren van Delfshaven hiertegen (de buitenplaats lag op het grondgebied van Delfshaven en dit was nog geen onderdeel van Rotterdam) en op verzoek van de raad, besloot de gemeente Rotterdam in 1852 hier een "publieke wandeling" te maken.

Prinsenpark ligt aan de Maas ten zuiden van de Westzeedijk. Prinsenpark ziet eruit als één geheel, maar eigenlijk bestaat het uit twee delen. Dat komt doordat het is aangelegd op de plek waar vroeger twee buitenplaatsen lagen. De oostelijke helft, waar nu Parkzicht ligt, was de buitenplaats van J. Valckenier en werd tussen 1852 en 1863 naar een ontwerp van de firma Zocher aangelegd. Het westelijke deel, waar buitenplaats de Heuvel lag, was tot 1866 eigendom van J.A. Nottebohm en werd rond 1886 met enige aanpassingen bij Prinsenpark gevoegd. De grens tussen beide buitenplaatsen liep waar nu de Rododendronallee ligt.

Ten behoeve van de raadsvergadering schrijft de gemeentesecretaris op 11 juli 1853 “dat het hem voorkomt dat, dewijl er reeds veel geld in het terrein der wandeling is gestoken en ook de burgerij in de voltooijng van het eenmaal aangevangen werk groot belang stelt, in dezen voor het Gemeentebestuur zoo zeer onaangenamen stand der zaak, nu wel het een of ander zal moeten gedaan worden, wil men ook niet bovendien welligt nog in moeijlijkheden met den aannemer der wandeling geraken”. In die vergadering geeft de raad aan B&W de opdracht de onderhandelingen over het uitkopen van de huurders te hervatten. Ook krijgt dan het nieuwe plantsoen de officiële naam “Park”.^[1]

Het ontwerp van Prinsenpark was van Jan David Zocher jr. en zijn zoon Louis Paul Zocher uit het jaar 1852, gebaseerd op de principes van de Engelse landschapsstijl. In 1875 werd Prinsenpark vergroot met het landgoed de Heuvel. Met de aanleg in 1898 - aan de rivierzijde - van "het fraaie Parkterras [...] door het dankbare Rotterdamsche publiek 'de bult van De Jongh' gedoopt"^[2], werd de aanleg van Prinsenpark afgerond.

Aan de westkant van Prinsenpark is in 1914 de houten Noorse Zeemanskerk gebouwd. Het kerkje was een geschenk van het zojuist onafhankelijk geworden Noorwegen aan Rotterdam en is als bouwpakket naar Nederland verscheept. Door de aanleg van de Maastunnel vanaf 1937 is aan de westkant een gedeelte van Prinsenpark verloren gegaan. De Noorse Zeemanskerk is toen verrold naar zijn huidige plaats aan de Westzeedijk.

Sinds december 2010 heeft Prinsenpark de status van rijksmonument.^[3]

Evenementen[bewerken | brontekst bewerken]

In de loop der jaren zijn in Prinsenpark vele evenementen gehouden. De bekendste zijn de Nationale Energie Manifestatie 1955, kortweg E55 geheten, de Floriade van 1960, waarbij de Euromast gebouwd werd, Fenomena in 1985 en van 1977 tot 2012 het jaarlijkse Poetry Park, later het Dunya Festival, dat vanaf 2013 samen met het Zomercarnaval het nieuwe evenement Rotterdam Unlimited vormt en vindt niet meer plaats in Prinsenpark bij de Euromast, maar in de binnenstad van Rotterdam. Sinds 1986 is er jaarlijks de Dag van de Romantische Muziek. In de winter van 2012/2013 werd China Light in Prinsenpark gehouden, een Chinees lichtfestival met lichtsculpturen in diverse kleuren.

Gebouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Herenhuis 'De Heuvel', circa 1750-1800
Koetshuis met bovenwoning door J.F. Metzelaar, 1870
Villa Parkzicht (villa, met voorheen de gelijknamige discotheek en tegenwoordig restaurant The Harbour Club), 1912
Noorse Kerk, rijksmonument, 1914
Chalet Suisse (oorspronkelijk 'Schweizerische Landesausstellung' in Zürich), 1939
Euromast, 1960
Parkheuvel (in 2002 het eerste restaurant in Nederland met drie sterren), 1988

Beelden en gedenktekens[bewerken | brontekst bewerken]

Standbeeld van Hendrik Tollens (dichter) door Jean Theodore Stracké, 1860
Beeld van Orpheus, ter herinnering aan Anton Verheij door John Rädecker, 1926
Fontein met 3 danseressen (beeldengroep)
Monument herdenking strijd en verzet 1940-1945
Buste van Baden Powell (oprichter Scouting, Brits schrijver) door Willem Verbon, 1961 (gestolen in mei 2015^[4])
Standbeeld van Koningin Wilhelmina door Charlotte van Pallandt, 1968
Chaise Longue door Dora Dolz, 1984
Gedenksteen voor Anoeska Grishaver, 2008
'De Verloren Parel', een kunstwerk en tevens speelelement ontworpen door Madeleine Berkhemer, 2015
Borstbeeld van F. Bordewijk gemaakt door Lilian Mensing, 2017^[5]