Gebruiker:Northerner/Kladblok/Kladblok drie
De Romeinse villa Brading is een archeologische site bjj het dorp Brading op het eiland Wight, bestaande uit de overblijfselen van een villa in een nederzetting die wellicht tussen het jaar 100 en 300 gebouwd[1] en eind 1879 herontdekt werd. De villa springt vooral in het oog door haar rijkelijk gedecoreerde mozaïekvloeren, die vanaf april 1880 aan het publiek werden voorgesteld.[2] Volgend op de Romeinse verovering van Britannia in 43 bleef hier circa vierhonderd jaar lang een Romeinse vestiging bestaan.[1] Na het vertrek van de Romeinen werd de villa nog enige tijd door Saksen gebruikt, alvorens vergeten te worden. Over de identiteit van de bewoners zijn geen bronnen overgeleverd. Zowel nabij Brading als elders op het eiland zijn muntschatten aangetroffen, die deels uit de tijd van keizer Gallienus stammen.[3] De mozaïeken zijn overdekt ter beschutting tegen weersinvloeden; op de rest van het terrein, dat in de openlucht ligt, zijn de contouren van de vroegere bouwsels met krijtsteen gemarkeerd. Eveneens bewaard is het hypocaustum. In de eenentwintigste eeuw is de site een museum met bezoekerscentrum.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Het terrein ligt in het oosten van het eiland Wight, op de van west naar oost verlopende helling van een kalksteenheuvel. In de Romeinse periode grensde dit gebied aan een natuurlijke haven in de Solent, die in de loop der eeuwen verzandde. Tot in de negentiende eeuw was Brading Harbour de naam van de inham waar het riviertje Eastern Yar in zee uitmondde.[3] Bij Brading zijn drie gebouwencomplexen ontdekt. Het hypocaustum bekleedde het oosten van het terrein en bevond zich op ongeveer zestig meter van het hoofdgebouw.[4] Het zuidelijke gedeelte lijkt het oudste te zijn, terwijl het noordelijke van circa 200 na Christus dateert.[1] De rudimentaire muursporen van de buitengebouwen bakenen misschien de woningen van personeelsleden of slaven af, ofwel woonden hier de vrouwelijke leden van de familie apart, zoals onder meer in Pompeï gebruikelijk was.[4] Het westelijke deel van het domein omvat het hoofdgebouw, dat van west naar oost bijna zestien meter breed was.[4] De ingang kan een colonnade van 18 meter lang hebben bevat.[4]
Mozaïeken[bewerken | brontekst bewerken]
Centraal in de lange kamer van het hoofdgebouw, die misschien de colonnade was, ligt een mozaïek dat Orpheus afbeeldt, die dankzij zijn muzikale aantrekkingskracht omringd wordt door een aap, een vos, een pauw en een kraai.[4] Orpheus draagt een Frygische muts.[5]
In het oostelijke gedeelte van het hoofdgebouw ligt een kamer met een cirkelvormig mozaïek van de Medusa, omringd door vier medaillons die elk een mannen- en een vrouwenfiguur bevatten.[6]
Bronnen, noten en/of referenties
|