Gebruiker:Ophelia2/Kladblok
| Drie vrouwen in de kerk | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
| Kunstenaar | Wilhelm Leibl | |||
| Signatuur | W. Leibl 82. Berbling. | |||
| Jaar | 1878-82 | |||
| Techniek | Olieverf op paneel (mahonie) | |||
| Afmetingen | 113 × 77 cm | |||
| Museum | Hamburger Kunsthalle | |||
| Locatie | Hamburg | |||
| Inventarisnummer | HK-1534 | |||
| ||||
Drie vrouwen in de kerk (Duits: Drei Frauen in der Kirche) is een schilderij van Wilhelm Leibl. Het schilderij in realistische stijl is tussen 1878 en 1882 gemaakt in de Heilig Kruiskerk in Berbling, een wijk van Bad Aibling. Sinds 1906 maakt het deel uit van de collectie van de Hamburger Kunsthalle.
Voorstelling[bewerken | brontekst bewerken]
Op het schilderij zijn drie boerinnen van verschillende leeftijden in de klederdracht van Miesbach te zien, zittend op een kerkbank, terwijl ze bidden en lezen. De vrouwen die door Leibl ingehuurd waren, zaten over een periode van drie jaar model voor hem. De jonge meid Anna Staber, links op het schilderij in haar zondagse kleren, was te ziek om op het land te werken en werd daarom gekozen. De pastoor van Berbling stierf in 1878, kort nadat het werk aan het schilderij was begonnen. Zijn opvolger verbood Leibl verder schilderen. Alleen prins-regent Luitpold, die erbij werd gehaald, kon in de situatie bemiddelen.
Doordat het in de plattelandskerk erg donker was, had de schilder moeite om de details de kleding en het kerkinterieur zorgvuldig weer te geven. Hij bereikte niettemin een groot realisme, zelfs de tekst in het kerkboek van de oude vrouw en het stof op de kerkbanken zijn nauwkeurig geschilderd. Dat de tekst in het boek van de jonge vrouw niet zo duidelijk is, kan verwijzen naar haar afdwalende gedachten. Uit de gelaatstrekken van alle drie de vrouwen spreekt hun diepe gelovigheid. Om de zeggingskracht van het schilderij zo groot mogelijk te maken, gebruikte hij een perspectief dat de handen onevenredig groot doet lijken.
De compositie en de levensechte weergave maakten indruk op Leibls tijdgenoten. Onder meer Vincent van Gogh prees het schilderij van de toen 38-jarige kunstenaar. In een brief aan zijn moeder, gedateerd op 26 oktober 1878, beschreef Leibl zijn schilderij als volgt: “Ik schilder een jonge vrouw en twee oude vrouwen die bij de biechtstoel zitten en diep in gebed zijn. Iedereen draagt de kleding van de bergen (de klederdracht van Miesbach), die erg mooi is, vooral voor de jongste. Ik kan begrijpen waarom niemand deze mensen heeft geschilderd. Wat ik tot nu toe heb afgemaakt, heeft ontzettend veel werk gekost, maar volgens degenen die het hebben gezien is dit het beste van mijn werk tot nu toe."[1]
In 1882 werd het tentoongesteld op de eerste internationale kunsttentoonstelling in het Künstlerhaus in Wenen. De schrijver en criticus Hermann Bahr merkte daarbij op : “een waar meesterwerk van gezond, krachtig realisme, vrij van overdrijving”.
Herkomst[bewerken | brontekst bewerken]
De schilder verkocht het schilderij in 1883 voor 43.000 mark aan de familie Schön in Worms. In 1884 werd het tentoongesteld in Wenen, Parijs en Londen. Het bevindt zich sinds 1906 in de Hamburger Kunsthalle. De kerkbanken in rococostijl en een kopie van het schilderij bevinden zich nog altijd in de kerk.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Hamburg Kunsthalle (2019). Kunst aus acht Jahnhunderten. p. 132
- Hermann Bahr (1882). Wiener Kunstbriefe. I. in: Salzburger Volksblatt, 6 mei 1882.
- Norbert Huse (2004). Kleine Kunstgeschichte Münchens. C.H.Beck. p. 184.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- (de) Informatie over het schilderij op de website van de Hamburger Kunsthalle. Geraadpleegd op 21 mei 2024.
- (de) Informatie over het schilderij op de website Deutsche Geschichte in Dokumenten und Bildern. Geraadpleegd op 21 mei 2024.
- (de) Informatie over het schilderij op de website Büro für Kunstgeschichte. Geraadpleegd op 21 mei 2024.
Bronnen, noten en/of referenties
|
[[Categorie:Schilderij in de Hamburger Kunsthalle]]