Gebruiker:PieterJanR/Toepler

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Maximilian August (Max) Toepler (Graz, 25 juni 1870Langebrück, 14 maart 1960) was een Duits hoogleraar hoogspanningstechniek.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Toepler was de zoon van August Toepler, hoogleraar natuurkunde aan de universiteit van Graz en vanaf 1876 in Dresden. Maximilian studeerde in Leipzig metereologie en elektrotechniek, waarbij hij net als zijn vader met name geïnteresseerd was in de natuurkunde van onweersbuien en hoogspanningsontladingen. In 1898 ontdekte hij de gelaagde vormen van ontlading in lucht, de zogenaamde bundelbogen.

In 1900 habiliteerde hij de Technische Hogeschool Dresden met een proefschrift over de bestaansreeksen van verschillende ontladingsvormen in de lucht: Über die Abhängigkeit des Charakters elektrischer Dauerentladung in atmosphärischer Luft von der dem Entladungsräume continuierlich zugeführten Elektricitätsmenge, nebst einem Anhage zur Kenntnis der Kugelblitze.

In 1906 stelde hij emperisch het Toeplersch Funkengesetz vast voor de berekening van de beginspanning voor ontladingen. Rond 1909 werkte hij samen met Carl Müller. In 1910 werd hij hoogleraar theoretische natuurkunde. Hij was een belangrijke speler in het werk aan standaardisatie tot het meten van vonkbruggen, hij berekende de voorstijging van stootspanningsbronnen en maakte voorstellen voor isolatievoorschriften voor stootspanningsproeven. Daarnaast was hij adviseur bij de porseleinfabriek Hermdorf-Schomburg-Isolatoren GmbH (Hesche) in Hermsdorf.

In november 1933 behoorde hij tot de ondertekenaars van de "Verbintenis van hoogleraren van Duitse universiteiten en hogescholen aan Adolf Hitler en de nationaalsocialische staat". Na zijn pensionering in 1935 bleef hij werkzaam en stelde hij onder andere vast dat de overslagspanning door belichting van de vonkenboog verlaagd kon worden. Toen na de Tweede Wereldoorlog een tekort aan leraren heerste doceerde hij nogmaals tot 1951 aan de TH Dresden.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Geschichtete Dauerentladung in freier Luft (Büschellichtbogen und Righische Kugelfunken); In Abhdlgn. der naturw. Ges. Isis Dresden, S. 1 - 26, 596 - 601 1898
  • Über die Abhängigkeit des Charakters elektrischer Dauerentladung in atmosphärischer Luft von der dem Entladungsraume continuirlich zugeführten Elektricitätsmenge, nebst einem Anhange zur Kenntnis der Kugelblitze; Annalen der Physik, Bd. 307, S. 560 - 635, 1900
  • Verhalten des Büschellichtbogens im Magnetfelde; Annalen der Physik, Bd. 305, S. 680 - 684, 1899
  • Über den inneren Aufbau von Gleitbüscheln und die Gesetze ihrer Leuchtfäden, Annalen der Physik, Bd. 358, S. 217 - 234, 1917
  • Bestimmung der Volumänderung beim Schmelzen für eine Anzahl von Elementen; Annalen der Physik, Bd. 289, S. 343 - 378, 1894
  • Über Funkenspannungen; Annalen der Physik, Bd. 324, S. 191 - 209, 1906
  • Zur Kenntnis der Funkenschallwellen elektrischer Oszillationen; Annalen der Physik; Bd. 332, S. 1051 - 1058, 1908
  • (1907). Gleitfunken auf sehr dünnen (Glimmer-)Platten. Annalen der Physik 328: 867-874. DOI: 10.1002/andp.19073281004.

[[Categorie:Duits ingenieur]] [[Categorie:Elektrotechnicus]]