Gebruiker:Saschaporsche/Kladblok10
Ernst Christof Friedrich Zündel (engels: Ernest Zundel, pseudoniemen Christof Friedrich, Mattern Friedrich) (* 24. April 1939 in Calmbach - † aldaar, 5. August 2017) was een Duitse auteur en publicist van historisch revisionistische artikelen en een Holocaustontkenner.
Leven[bewerken | brontekst bewerken]
Na het afronden van een grafische opleiding emigreerde Zündel op 19-jarige leeftijd naar Canada om zijn militaire dienstplicht te ontlopen. In de jaren 1960 werd hij een aanhanger van de Canadese nationaalsocialist Adrien Arcand. In de zeventiger jaren leerde Zündel diverse internationale Holocaustontkenners kennen, waaronder Thies Christophersen wiens publicatie Die Auschwitzlüge hij in het Engels vertaalde en verspreidde.
In 1976 richtte Zündel in Toronto de uitgeverij Samisdat op. Met hulp van giften verspreidde hij talrijke publicaties waarin de Holocaust werd ontkend. Ook stuurde hij met onregelmatige tussenpozen de Germania-Rundbrief rond. In de jaren tachtig hield Ernst Zündel zich vooral bezig met de productie van propogandavideo’s, waaronder de videofilm Ein Deutscher und ein Jude untersuchen Auschwitz. In deze film dwaalt Zündel samen met David Cole, een jonge man van Joodse afkomst, door het het concentratiekamp Auschwitz I en legt hij aan de kijker uit welke delen van de historische weergave van de Holocaust volgens hem niet kunnen kloppen. Na een proces tegen hem in Canada portretteerde Zündel zichzelf in de videofilm Die Folgen der Auschwitz-Lüge für Ernst Zündel. Hierin maakt hij van de gelegenheid gebruik om Holocaust ontkennende uitspraken te doen.
Vanaf 1990 huurde Zündel zendtijd op een Amerikaanse kortegolfzender om zijn ontkenningen van de Holocaust en zijn antisemitische opvattingen wereldwijd in het Duits te verspreiden. In deze periode was Bela Ewald, destijds een van de leidende neonazi-activisten, zijn contactpersoon in Duitsland.
Vanwege zijn holocaust ontkennende activiteiten zijn in Canada meerdere processen tegen Zündel aangespannen. Tijdens een rechtszaak in 1988 in Toronto traden onder meer J.G. Burg, David Irving en Fred A. Leuchter als getuigen voor hem op. Leuchter, die om deze reden naar Auschwitz en Majdanek was afgereisd om daar in gaskamers onderzoek te doen, kon de positie van Zündel in het proces echter niet versterken en moest toegeven dat hij ten onrechte in Canada een ingenieurstitel had gebruikt.
In 1991 veroordeelde een rechtbank in München Zündel tot een geldboete van 12.600 DM voor het ontkennen van de massamoord op de Joden tijdens het nationaalsocialisme. Zijn advocaat was Jürgen Rieger.
Sinds 1994 had Zündel een eigen website waarop de Holocaust werd ontkend. Nadat de Canadese mensenrechtencommissie de hosting van de website via Canadese servers had verboden, werd deze in de Verenigde Staten geregistreerd.[4] Zijn embleem op de website kwam qua kleur en vorm overeen met de hakenkruisvlag: in plaats van het kruis was in de witte cirkel een gestileerde Z aangebracht.
In 1995 veroorzaakte brandstichting voor 400.000 dollar schade aan de woning van Zündel in Toronto.[5] Een groepering met de naam Jewish Armed Resistance Movement eiste de verantwoordelijkheid voor de aanslag op.[5] Volgens de lokale krant Toronto Sun was de groepering verbonden met de Jewish Defense League (JDL) en met Kahane Chai.[5] Meir Weinstein, de leider van de JDL in Toronto, ontkende elke betrokkenheid bij de aanslag, maar hij en de Amerikaanse JDL-leider Irv Rubin werden vijf dagen later wel op heterdaad betrapt en aangehouden toen ze bij Zündel probeerden in te breken.5
Op 5 februari 2003 werd Zündel in de Verenigde Staten gearresteerd voor het overtreden van Amerikaanse immigratievoorschriften. Hoewel zijn Canadese verblijfsvergunning was verlopen, werd hij op 19 februari 2003 naar Canada uitgezet. In dat land probeerde hij vervolgens een vluchtelingenstatus te verkrijgen om uitlevering aan Duitsland te voorkomen, waar een arrestatiebevel tegen hem was uitgevaardigd op verdenking van overtreding van het Duitse wetsartikel Volksverhetzung (volksopruiing).
Uitlevering, inhechtenisneming en strafproces[bewerken | brontekst bewerken]
De Canadese justitie stond op 24 februari 2005 de uitlevering van Zündel aan Duitsland toe en gelastte zijn uitzetting. De motivering was dat Zündel een gevaar voor de nationale veiligheid van Canada was. In zijn beslissing omschreef de rechter Zündel als een hypocriete racist die had geprobeerd een pacifistisch imago te creëren om zijn extremistische en antisemitisch opvattingen te kunnen verspreiden. Het proces over de uitlevering van Zündel was in Canada niet onomstreden omdat gebruik werd gemaakt van een Security Certificate-procedure die eigenlijk voor terroristen was bedacht en waarbij aangeklaagde en advocaat geen inzage krijgen in het belastende bewijsmateriaal. Op 1 maart 2005 werd Zündel naar Frankfurt am Main overgevlogen, daar aangehouden en in voorlopig hechtenis genomen.
Het openbaar ministerie in Mannheim dagvaardde hem op 19 juli 2005 voor het systematisch ontkennen van de nationaalsocialistische genocide op de Joden in publicaties en op het internet, en voor 14 gevallen van volksopruiing door antisemitische lastercampagnes. Voordat de tenlastelegging kon worden voorgedragen, eindigde de eerste zittingsdag op 8 november 2005 tumultueus: De rechtbankvoorzitter trok het mandaat van de toegewezen raadsvrouw Sylvia Stolz in omdat ze zich met passages in haar verweerschrift mogelijk zelf aan volksopruiing schuldig had gemaakt. Bovendien werd de als 'assistent' aangestelde Horst Mahler van deelname aan het proces uitgesloten omdat hij een beroepsverbod had en zijn deelname aan het proces daardoor strafbaar was. De verdediging diende daarop een wrakingsverzoek tegen de rechter in, maar dat werd op 15 november 2005 afgewezen. Ook het verzoek van de verdediging om de zaak achter gesloten deuren te behandelen, werd afgewezen.
Het proces werd opgeschort in afwachting van de toewijzing van een nieuwe advocaat. Het arrestatiebevel tegen Zündel bleef van kracht. Het proces ging op 9 februari 2006 opnieuw van start. Stolz maakte als gekozen raadsvrouw weer deel uit van het advocatenteam. Dat bestond verder onder meer uit de advocaten Jürgen Rieger en Ludwig Bock, die beiden al eens wegens Volksverhetzung waren veroordeeld.[6]
Op 31 maart 2006 sloot het Oberlandesgericht in Karlsruhe raadsvrouw Sylvia Stolz van deelname aan het proces uit omdat ze haar verdedigingsrol had misbruikt, het proces door 'procesvreemd gedrag' had gesaboteerd en ondanks een door de rechter opgelegd spreekverbod verklaringen met 'deels strafbare nationaalsocialistische inhoud' had afgelegd. De uitsluiting werd later door het Bundesgerichtshof bekrachtigd.[7] Strafrechtdeskundigen bestempelden de uitsluiting als novum in de Duitse rechtsgeschiedenis.[8] Stolz werd op 14 januari 2008 door het Landgericht in Mannheim wegens volksopruiing tot drieënhalf jaar celstraf veroordeeld. Daarnaast kreeg ze een vijfjarig beroepsverbod opgelegd.[9]
Bij vonnis van 15 februari 2007 veroordeelde het gerechtshof Zündel tot vijf jaar celstraf wegens volksopruiing, belediging en het bedoezelen van de nagedachtenis van een overledene. Zündel’s advocaten, die vrijspraak hadden bepleit[10][11], gingen tegen het vonnis in cassatie, maar dat werd op 12 september 2007 door het Bundesgerichtshof (AZ.: 1 StR 337/07) vernietigd.[12] Daarop kondigde de verdediging aan dat ze klachten over ongrondwettelijke maatregelen zouden indienen.[12] Op 1 maart 2010 kwam Zündel na het uitzitten van zijn gevangenisstraf weer vrij.[13] Na zijn vrijlating verscheen hij in toenemende mate op rechts-extremistische en revisionistische bijeenkomsten.[14]
Op 5 augustus 2017 maakte zijn vrouw zijn overlijden bekend: hij was in zijn geboorteplaats aan een hartinfarct gestorven.[15] Na het overlijden van zijn echtgenote op 12 oktober 2017 werd de inhoud van de Zündel-website verwijderd en vervangen door een condoleancetekst.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
Weblinks[bewerken | brontekst bewerken]
De Zundelsite (website van Ernst Zündel) wordt om juridische redenen niet gelinkt in de Duitse Wikipedia.
Wikinews: Tweede start van het proces tegen Ernst Zündel - Nieuws
Ernst Zündel in de Internet Movie Database (Engels)
Literatuur van en over Ernst Zündel in de catalogus van de Duitse Nationale Bibliotheek
Toelichting op Zündel's Holocaust 101 op h-ref.de
Verslag over het begin van het proces in de Welt
Verslag over de start van het tweede proces in faz.net
Verslag van de deelname van Zündel aan een neonazistische demonstratie op endstation-rechts-bayern.de