George-Daniel de Monfreid

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zelfportret, 1889.

George-Daniel "Géo" de Monfreid, ook wel signerende met Daniel (New York, 14 maart 1856 - Corneilla-de-Conflent, 26 november 1929), was een Frans kunstschilder en kunstverzamelaar.

Levenen werk[bewerken | brontekst bewerken]

Monfreid werd geboren in de Verenigde Staten, maar verhuisde al op jonge leeftijd naar Zuid-Frankrijk, waar zijn ouders vandaan kwamen. Hij studeerde aan de Académie Julian in Parijs en sloot vriendschap met Paul Gauguin, Paul Verlaine, Victor Segalen en Aristide Maillol. Zijn vroege werk is impressionistisch, maar allengs kwam hij steeds meer onder invloed te staan van Gauguin en diens postimpressionistische kunstenaarsgroepering Les Nabis, hoewel hij daar nooit echt deel van uitmaakte. In de kunstgeschiedenis is zijn naam bekend gebleven als een van de deelnemers aan de door Gauguin en Émile Schuffenecker georganiseerde Volpini-tentoonstelling, op het terrein van de Wereldtentoonstelling van 1889. Na 1900 zou zijn werk meer modernistisch worden, mede onder invloed van Pablo Picasso.

Monfreid was ook een belangrijk kunstverzamelaar en geldt samen met Gustave Fayet als de eerste verzamelaar van het werk van Gauguin. Hij staat ook te boek als Gauguins eerste biograaf. In 1929 kwam hij tijdens zijn werk te overlijden in Oostelijke Pyreneeën, 73 jaar oud. Werk van hem bevindt zich in de collecties van onder andere het Musée d'Orsay, het Petit Palais te Parijs, het Musée d'Art et d'Histoire de Narbonne en het Musée des Beaux-Arts de Béziers.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur en bron[bewerken | brontekst bewerken]

  • Peter H. Feist e.a.: Het Impressionisme (deel 2, samenstelling Ingo F. Walther), Taschen, München, 2010. ISBN 9783836522908

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Georges-Daniel de Monfreid van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.