Georges Gilkinet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Georges Gilkinet
Georges Gilkinet
Geboortedatum 25 januari 1971
Geboorteplaats Namen
Regio Vlag Wallonië Wallonië
Land Vlag van België België
Partij Ecolo
Vicepremier en minister van Mobiliteit, belast met de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen
Aangetreden 1 oktober 2020
Regering De Croo
Niveau federaal
Voorganger François Bellot
Andere functies
2007-2020 Kamerlid
2007-2010 Lid Raadgevende Interparlementaire Beneluxraad
2018-2020 Fractieleider
2012-heden Gemeenteraadslid Assesse
Portaal  Portaalicoon   België
Politiek

Georges Gilkinet (Namen, 25 januari 1971) is een Belgisch politicus van Ecolo.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Als licentiaat in de sociale communicatie werd Gilkinet beroepshalve journalist. Ook was hij actief in verschillende jeugdorganisaties.

Van 2001 tot 2004 werkte hij als kabinetsmedewerker bij minister in de Franse Gemeenschapsregering Jean-Marc Nollet. Vervolgens was hij van 2004 tot 2007 politiek raadgever van de Ecolo-fractie in de Kamer van volksvertegenwoordigers.

In 2007 werd Gilkinet zelf verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor de kieskring Namen. Bij de verkiezingen van 2010, 2014 en 2019 raakte hij herkozen. Van 2012 tot 2014 was hij in de Kamer de voorzitter van de commissie Financiën en Begroting en van 2007 tot 2010 was hij lid van de Raadgevende Interparlementaire Beneluxraad.

Als Kamerlid speelde Gilkinet in 2017 een belangrijke rol in de onderzoekscommissie naar het corruptieschandaal Kazachgate. Een van de betrokkenen in deze zaak ondernam juridische stappen tegen hem en Gilkinet was in dezelfde periode slachtoffer van hacking, waarbij in de richting van het beladen dossier werd gekeken.[1][2]

In november 2018 volgde hij Jean-Marc Nollet op als voorzitter van de Ecolo/Groen-fractie in de Kamer, een functie die hij uitoefende samen met Kristof Calvo.[3]

Sinds 2012 is hij eveneens gemeenteraadslid en voorzitter van de gemeenteraad in Assesse. Tevens werd Gilkinet benoemd tot ridder in de Leopoldsorde.

In oktober 2020 nam Gilkinet ontslag als fractieleider, om vicepremier en minister van Mobiliteit en NMBS te worden in de regering-De Croo.[4]

Gerechtelijke veroordeling[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 2017 en 2018 deed de Ecolo-volksvertegenwoordiger, op dat ogenblik ondervoorzitter en zeer actief lid van de parlementaire onderzoekscommissie in de Kazachgatezaak, een reeks beschuldigende uitspraken, die lasterlijk waren voor Patoch Sjodijev. Hij herhaalde zijn uitspraken in La Libre Belgique, Le Vif/L’Express en Plus Magazine, waarmee hij meerdere rechtsvorderingen vanwege de zakenman uitlokte.[5]

Op 30 april 2018 kwam de parlementaire onderzoekscommissie eenparig tot het besluit dat de naturalisatieprocedures niet beïnvloed werden door Serge Kubla.[6] De commissie sprak eveneens Sjodijev vrij van alle betrokkenheid bij het aannemen van de wet over de minnelijke schikkingen in strafzaken.[7] In 2019 verklaarde de rechtbank van eerste aanleg van Namen de door Sjodijev tegen Gilkinet ingediende klacht niet-ontvankelijk wegens diens statuut van parlementslid.[8] De zakenman tekende beroep aan tegen de beslissing.[9]

Op 28 januari 2021 veroordeelde het hof van beroep van Luik Georges Gilkinet voor zijn lasterlijke uitspraken. Op 24 november 2022 bevestigde het Hof van Cassatie de gronden van de gerechtelijke veroordeling van Georges Gilkinet en gaf Patoch Sjodijev op die manier gelijk.[5][10]

Onderscheiding[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Georges Gilkinet van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
François Bellot
Belgisch minister van Mobiliteit
2020-heden