Gerard van Nijmegen
Gerard van Nijmegen (Rotterdam, 18 november 1735 - Newbury, 29 april 1808) was een Nederlands kunstschilder, tekenaar en etser. Hij werkte in de stijl van de romantiek.
Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]
Van Nijmegen was de zoon van kunstschilder Dionys van Nijmegen, die hem ook opleidde. Aanvankelijk begon hij als decoratieschilder, maar al snel legde hij zich toe op dramatische landschappen en bosgezichten, in een vroeg-romantische stijl, met veel nadruk op atmosfeer. Kenmerkend zijn ook zijn imposante luchten, geïnspireerd door zeventiende-eeuwse schilders als Jacob van Ruisdael. Vaak koos hij voor on-Hollandse bergachtige omgevingen, met watervallen en woeste bomen. De inspiratie daarvoor ontleende hij aan twee reizen langs de Rijn, die hij maakte met zijn vrouw Susanna Catharina Nijgh, die eveneens kunstschilderes was. Ook werkte hij veel op de Veluwe. Zijn werk werd bewonderd door Barend Cornelis Koekkoek, als wiens voorloper hij wordt beschouwd.
Van Nijmegen maakte ook veel tekeningen en etsen, waarvan een grote collectie in het bezit is van het Teylers Museum en het Rijksprentenkabinet. Ook illustreerde hij boekuitgaven. Hij was medebestuurder van het Rotterdams kunstgenootschap Nature et Arte. In 1808 overleed hij, 72 jaar oud. Schilderijen van zijn hand zijn onder andere te zien in het Rijksmuseum Amsterdam, het Museum Rotterdam, Museum Boijmans Van Beuningen en het Rijksmuseum Twenthe.
Galerij[bewerken | brontekst bewerken]
-
Landschap in de storm, 1804, Rijksmuseum Twenthe -
Berglandschap bij Düsseldorf, 1790, Rijksmuseum Amsterdam -
Een winderige dag, 1789, privécollectie
Literatuur en bron[bewerken | brontekst bewerken]
- Benno Tempel, Ronald de Leeuw: Het Romantiek Boek. Waanders Uitgevers, Zwolle, 2006. ISBN 90-400-8942-6
