Gevers Deynootplein
| Gevers Deynootplein | ||
|---|---|---|
| ||
Gevers Deynootplein met het Kurhaus
| ||
| Geografische informatie | ||
| Locatie | Scheveningen | |
| Algemene informatie | ||
| Aangelegd in | 1864 | |
| Genoemd naar | Jhr mr F.G.A. Gevers Deynoot | |
| Geen toegang | autoverkeer | |
Het Gevers Deynootplein is een plein in Scheveningen, gelegen aan de kruising van de Kurhausweg en de Gevers Deynootweg.
Het Gevers Deynootplein tot 1970[bewerken | brontekst bewerken]
Tot 1891 heette het plein Badhuisplein, naar het ernaast gelegen gemeentelijk badhuis. In 1891 is het vernoemd naar Jhr mr F.G.A. Gevers Deynoot, die van 1858-1882 burgemeester was van Den Haag.
Op 25 juni 1864 werd het plein het eindpunt van de eerste paardentram van Nederland, die liep van het Gevers Deynootplein over de Scheveningseweg naar de Parkstraat in Den Haag. Naast het Gevers Deynootplein werd bij de in 1884 aangelegde Harstenhoekweg in 1889 een tramremise aangelegd.[1]
In 1874 werd onder architectuur van H.J. van den Brink de Badkapel gebouwd en twee jaar later aan de zuidkant van het plein het Hotel des Galeries. In 1885 verrees aan de westzijde, tussen het plein en de boulevard, het Kurhaus. Rechts van het Kurhaus verscheen in 1897 de Kurhausbar. Om plaats te maken voor de bouw van het Palace Hotel werd het houten gebouw in 1900 verplaatst naar het grote plein pal voor het Kurhaus.[2] Links naast het Kurhaus werd in 1906 een inhalatorium geopend,[3] waar patiënten verschillende helende behandelingen konden ondergaan. De Badkapel verdween in 1912 vanwege de herinrichting van het plein. Op 7 juli 1923 werd het Palais de Danse geopend, waar kon worden genoten van optredens van dansorkesten en cabaretiers.[4]
Het inhalatorium werd in de jaren veertig verbouwd tot Kurhaus Cabaret, waar toneelstukken, conferences en concerten werden opgevoerd. In 1958 werd het gebouw na een grote brand verbouwd tot een volwaardig theater, het Kurhaus Paviljoen, later het Paviljoentheater.[5] Met het Kurhaus, het Paviljoentheater, het Palais de Danse en aan de overzijde van het plein het Casino de Paris was het Gevers Deynootplein tot in de jaren zestig het centrum van het uitgaansleven in Scheveningen. Tezamen met het Hotel des Galeries en het Palace Hotel bepaalden deze gebouwen tot aan het begin van de jaren zeventig van de twintigste eeuw het beeld van het Gevers Deynootplein.
Bekende artiesten die regelmatig aan het Gevers Deynootplein optraden waren Louis Davids, Jean-Louis Pisuisse, Pia Beck, in haar club De Vliegende Hollander in het souterrain van het Hotel des Galeries, Wim Kan en Corry Vonk en Paul van Vliet.
Consortium Scheveningen en sloop van de grote hotels[bewerken | brontekst bewerken]
In 1972 werden het in verval geraakte Kurhaus en het naastgelegen Grand Hotel door eigenaresse Exploitatie Maatschappij Scheveningen (E.M.S.) van Reinder Zwolsman gesloten. Sloopplannen van het Kurhaus konden na protest van de bevolking worden gestopt, onder andere doordat het op 7 juli 1972 op de aanvullende ontwerplijst van beschermde monumenten voor de Gemeente Den Haag was geplaatst.[6] In 1973 nam het Consortium Scheveningen, bestaande uit bouwbedrijf Bredero, verzekeraar Nationale Nederlanden, FGH (Friesch Groningsche Hypotheekbank) en Amfas Groep de Scheveningse bezittingen, waaronder het Kurhaus en het Palace Hotel, van de E.M.S. over.[7][8] Het Kurhaus werd door Bredero gerenoveerd, maar andere beeldbepalende gebouwen aan het Gevers Deynootplein werden gesloopt: Het Hotel des Galeries in 1972[9], het Palais de Danse na een brand in 1975,[10] het Paviljoentheater eveneens in 1975[5] en het Palace Hotel in 1979.[11]
Tussen 1980 en 1982 is het project ‘Kurhaus Appartementen’ door bouwbedrijf Bredero opgeleverd.[12][13] Dit complex, met op de begane grond winkels en restaurants en daarboven appartementen, onttrekt het Kurhaus deels aan het zicht en is daarom velen een doorn in het oog.
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
In 2006 werd het Gevers Deynootplein in het televisieprogramma Nova door de Haagse kok Pierre Wind genomineerd voor de titel Lelijkste Plek van Nederland en later ook door de kijkers gekozen als ‘winnaar’.[14]
Bronnen, noten en/of referenties
|