Graham Harman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Graham Harman
Graham Harman
Persoonsgegevens
Geboren Iowa City, 9 mei 1968
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Functie Filosoof
Oriënterende gegevens
Discipline Metafysica
Domein Westerse filosofie
Tijdperk Hedendaagse filosofie
Stroming Speculatief realisme
Beïnvloed door Martin Heidegger, Edmund Husserl, Bruno Latour, Alphonso Lingis
Portaal  Portaalicoon   Filosofie

Graham Harman (Iowa City, 9 mei 1968) is een Amerikaans filosoof. Hij houdt zich voornamelijk bezig met thema's in de metafysica en pleit voor het ongedaan maken van de linguïstische wending in de filosofie. Hij beschrijft zijn eigen ideeën als een 'objectgeoriënteerde ontologie' (object-oriented ontology). Samen met I.H. Grant, Quentin Meillassoux en Ray Brassier behoort hij ook tot de stroming van het speculatief realisme.

Zijn filosofisch vertrekpunt was de analyse van het gebruik van gereedschap in Martin Heideggers Sein und Zeit (1927). In dit werk vindt hij een metafysica van de dingen die een gepaste aandacht heeft voor het autonome bestaan van objecten. In die zin kritiseert Harman ook de fenomenologie omdat het alle objecten ondergeschikt maakt aan onze waarneming van die objecten. Objecten hebben ook een bestaan onafhankelijk van het menselijk perspectief erop.

Hij probeert in zijn boek immaterialism onder andere aan de hand van de VOC aan te tonen dat dit object niet is opgebouwd uit atomen of snaren (materiaal), maar dat dit object en andere op een andere manier bestaan en daarom andersoortige objecten zijn. Dit past in de object-georiënteerde ontologie. Het VOC-voorbeeld is overigens ontleend aan Leibniz en doet denken aan het schip van Theseus.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Tool-Being: Heidegger and the Metaphysics of Objects (2002)
  • Guerrilla Metaphysics: Phenomenology and the Carpentry of Things (2005)
  • Heidegger Explained: From Phenomenon to Thing (2007)
  • Prince of Networks: Bruno Latour and Metaphysics (2009)
  • Towards Speculative Realism: Essays and Lectures (2010)
  • Circus Philosophicus (2010)
  • L'objet quadruple (2010).
  • The Speculative Turn: Continental Materialism and Realism (2011) (samen met Levi Bryant en Nick Srnicek)
  • The Prince and the Wolf: Latour and Harman at the LSE (2011) (met Bruno Latour en Peter Erdélyi)
  • Quentin Meillassoux: Philosophy in the Making (2011)
  • Weird Realism: Lovecraft and Philosophy (2012)
  • Bells and Whistles: More Speculative Realism (2013)
  • Bruno Latour: Reassembling the Political (2014)
  • Immaterialism (2016)
  • Object-Oriented Ontologie. A new theory of everything (2018)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Home page
  • (en) Object-Oriented Philosophy