Grand Slam of Darts 2009

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Grand Slam of Darts 2009 was de derde editie van dit toernooi. De Grand Slam of Darts wordt georganiseerd door de Professional Darts Corporation. Het toernooi vond plaats van 14 tot en met 22 november 2009. Phil Taylor won voor de derde keer op rij het toernooi. Hij versloeg in de finale Scott Waites met ruime cijfers: 16-2.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Het prijzengeld stijgt ten opzichte van vorig jaar met £ 44.000, tot een totaal van £ 400.000.

Winnaar: £100,000
Runner-Up: £50,000
Halve finale: £25,000
Kwartfinale: £15,000
Tweede ronde: £8,000
Groepswinnaar: £3,000
Derde in groep: £4,000
Vierde in groep: £2,500

Hoofdtoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

De loting voor het hoordtoernooi is gehouden op 6 november in Birmingham.

Eerste Ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Poule A[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nat TAY WEB vdV DOB Pnt Pos
Phil Taylor (1) Vlag van Engeland x 5 1 5 4 1
Mark Webster Vlag van Wales 0 x 5 5 4 2
Vincent van der Voort Vlag van Nederland 5 3 x 4 2 3
Anastasia Dobromyslova Vlag van Rusland 0 2 5 x 2 4

Zaterdag 14 november, vanaf 20:30h MET

  • Taylor v. Dobromyslova 5-0
  • Van der Voort v. Webster 3-5

Zondag 15 november, vanaf 20:30h MET

  • Taylor v. Webster 5-0
  • Van der Voort v. Dobromyslova 4-5

Dinsdag 17 november, vanaf 19:00h MET

  • Dobromyslova v. Webster 2-5
  • Van der Voort v. Taylor 5-1

Poule B[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nat SHEA OSB LLO WOO Pnt Pos
Tony O'Shea (8) Vlag van Engeland x 5 5 5 6 1
Colin Osborne Vlag van Engeland 2 x 5 4 2 3
Colin Lloyd Vlag van Engeland 2 3 x 5 2 2
Brian Woods Vlag van Engeland 3 5 0 x 2 4

Zaterdag 14 november, vanaf 20:30h MET

  • O'Shea v. Woods 5-3
  • Lloyd v. Osborne 3-5

Zondag 15 november, vanaf 20:30h MET

  • O'Shea v. Osborne 5-2
  • Lloyd v. Woods 5-0

Dinsdag 17 november, vanaf 19:00h MET

  • Osborne v. Woods 4-5
  • Lloyd v. O'Shea 2-5

Poule C[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nat KING FIT MAI SHE Pnt Pos
Mervyn King Vlag van Engeland (5) x 4 5 5 4 1
Darryl Fitton Vlag van Engeland 5 x 1 3 2 4
Steve Maish Vlag van Engeland 5 4 x 3 2 3
Kirk Shepherd Vlag van Engeland 0 5 5 x 4 2

Zaterdag 14 november, vanaf 20:30h MET

  • King v. Shepherd 5-0
  • Fitton v. Maish 1-5

Zondag 15 november, vanaf 20:30h MET

  • Maish v. King 4-5
  • Fitton v. Shepherd 3-5

Dinsdag 17 november, vanaf 19:00h MET

  • King v. Fitton 4-5
  • Shepherd v. Maish 5-3

Poule D[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nat BAR PART PAI HOE Pnt Pos
Raymond van Barneveld (4) Vlag van Nederland x 4 5 5 4 2
John Part Vlag van Canada 5 x 3 5 4 3
Kevin Painter Vlag van Engeland 4 5 x 5 4 1
Francis Hoenselaar Vlag van Nederland 1 3 0 x 0 4

Zaterdag 14 november, vanaf 20:30h MET

  • Van Barneveld v. Hoenselaar 5-1
  • Part v. Painter 3-5

Zondag 15 november, vanaf 20:30h MET

  • Van Barneveld v. Painter 5-4
  • Part v. Hoenselaar 5-3

Dinsdag 17 november, vanaf 19:00h MET

  • Hoenselaar v. Painter 0-5
  • Van Barneveld v. Part 4-5

Poule E[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nat HAN WHI MAR WAI Pnt Pos
Ted Hankey (2) Vlag van Engeland x 4 5 3 2 3
Simon Whitlock Vlag van Australië 5 x 5 5 6 1
Wayne Mardle Vlag van Engeland 4 1 x 0 0 4
Scott Waites Vlag van Engeland 5 5 4 x 4 2

Zondag 15 november, vanaf 13:00h MET

  • Hankey v. Waites 3-5
  • Whitlock v. Mardle 5-1

Maandag 16 november, vanaf 19:00h MET

  • Hankey v. Mardle 5-4
  • Whitlock v. Waites 5-4

Woensdag 18 november, vanaf 19:00h MET

  • Waites v. Mardle 5-0
  • Hankey v. Whitlock 4-5

Poule F[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nat AND BEA STO McD Pnt Pos
Gary Anderson (7) Vlag van Schotland x 5 5 5 6 1
Steve Beaton Vlag van Engeland 2 x 5 5 4 2
Co Stompé Vlag van Nederland 2 2 x 4 0 4
Kevin McDine Vlag van Engeland 2 4 5 x 2 3

Zondag 15 november, vanaf 13:00h MET

  • Anderson v. McDine 5-2
  • Beaton v. Stompé 5-2

Maandag 16 november, vanaf 19:00h MET

  • McDine v. Stompé 5-4
  • Anderson v. Beaton 5-2

Woensdag 18 november, vanaf 19:00h MET

  • Stompé v. Anderson 2-5
  • Beaton v. McDine 5-4

Poule G[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nat JEN LEW YOU OVE Pnt Pos
Terry Jenkins (6) Vlag van Engeland x 4 5 5 4 1
Adrian Lewis Vlag van Engeland 5 x 2 3 2 4
Darren Young > Vlag van Verenigde Staten 3 5 x 5 4 2
Denis Ovens Vlag van Engeland 1 5 3 x 2 3

> Darren Young is tweede in de poule omdat hij het onderlinge duel gewonnen heeft.

Zondag 15 november, vanaf 13:00h MET

  • Jenkins v. Ovens 5-1
  • Lewis v. Young 2-5

Maandag 16 november, vanaf 19:00h MET

  • Lewis v. Ovens 3-5
  • Jenkins v. Young 5-3

Woensdag 18 november, vanaf 19:00h MET

  • Ovens v. Young 3-5
  • Lewis v. Jenkins 5-4

Poule H[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nat WADE THO HAM MAW Pnt Pos
James Wade (3) Vlag van Engeland x 5 3 5 4 =2
Robert Thornton Vlag van Schotland 3 x 5 5 4 1
Andy Hamilton Vlag van Engeland 2 5 x 5 4 =2
Gary Mawson Vlag van Verenigde Staten 3 2 2 x 0 4

Zondag 15 november, vanaf 13:00h MET

  • Thornton v. Hamilton 5-2
  • Wade v. Mawson 5-3

Maandag 16 november, vanaf 19:00h MET

  • Thornton v. Wade 3-5
  • Hamilton v. Mawson 5-2

Woensdag 18 november, vanaf 19:00h MET

  • Wade v. Hamilton 3-5
  • Mawson v. Thornton 2-5

9-Dart Shootout[bewerken | brontekst bewerken]

Na een gelijke stand in de poule spelen James Wade en Andy Hamilton een 9-dart shootout. Beide spelers gooien negen pijlen, diegene met de hoogste totaalscore wint de shotout en gaat naar de tweede ronde.

Naam Nat 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Totaal
James Wade Vlag van Engeland ENG 20 57 19 5 60 20 60 60 60 361
Andy Hamilton Vlag van Engeland ENG 20 20 60 1 57 19 20 60 20 277

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Tweede Ronde b.o.19 kwartfinale b.o.31 halve finale b.o.31 Finale b.o.31
                                     
   Vlag van Engeland Phil Taylor (1) [107.5] 10  
   Vlag van Engeland Colin Lloyd [97.2] 4  
     Vlag van Engeland Phil Taylor (1) [104.3] 16  
   
     Vlag van Engeland Tony O'Shea (8)[95.8] 7  
   Vlag van Engeland T. O'Shea (8)[89.7] 10
 
   Vlag van Wales Mark Webster [87.1] 9  
     Vlag van Engeland Phil Taylor (1) [106.1] 16  
     Vlag van Nederland R.v.Barneveld (4) [95.2] 6  
   Vlag van Engeland Mervyn King (5) [97.2] 6  
 
   Vlag van Nederland R.v.Barneveld (4) [95.6] 10  
     Vlag van Nederland R.v.Barneveld (4) [98.8] 16
   
     Vlag van Engeland Kevin Painter [91.0] 6  
   Vlag van Engeland Kevin Painter [90.4] 10
 
   Vlag van Engeland Kirk Shepherd [86.3] 5  
     Vlag van Engeland Phil Taylor (1) [103.9] 16
     Vlag van Engeland Scott Waites [94.2] 2
   Vlag van Australië S. Whitlock [95.0] 10  
   Vlag van Engeland Steve Beaton [84.6] 1  
     Vlag van Australië Simon Whitlock [95.8] 13
   
     Vlag van Engeland Scott Waites [96.7] 16  
   Vlag van Schotland G. Anderson (7) [100.7] 9
 
   Vlag van Engeland Scott Waites [97.7] 10  
     Vlag van Engeland Scott Waites [91.9] 16
     Vlag van Engeland T. Jenkins (6) [92.0] 11  
   Vlag van Engeland T. Jenkins (6)[94.1] 10  
   Vlag van Engeland James Wade (3)[99.5] 9  
     Vlag van Engeland T. Jenkins (6) [93.7] 16
   
     Vlag van Schotland Robert Thornton [93.5] 9  
   Vlag van Schotland R. Thornton [88.4] 10
   Vlag van Verenigde Staten Darin Young [87.4] 9  

NB: [##] geeft het gemiddelde per drie pijlen in die wedstrijd aan.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Via een aantal toernooien gedurende twee jaar vooraf kan kwalificatie voor de Grand Slam of Darts afgedwongen worden. Meestal plaatsen de winnaar en de runner-up van deze toernooien zich, maar op het wereldkampioenschap en de Grand Slams plaatsen alle halvefinalisten zich voor dit toernooi. Er zijn ook nog aanwijsplekken en een kwalificatietoernooi voor één plaats.

Kwalificatie toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

PDC[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi Jaar Winnaar Runner-up Laatste 4
Grand Slam of Darts 2007 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland Terry Jenkins Vlag van Engeland Mervyn King/Vlag van Schotland Gary Anderson
2008 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland Andy Hamilton Vlag van Engeland Kevin McDine/Vlag van Schotland Gary Anderson
Wereldkampioenschap (PDC) 2008 Vlag van Canada John Part Vlag van Engeland Kirk Shepherd Vlag van Engeland Kevin Painter/Vlag van Engeland Wayne Mardle
2009 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Nederland Raymond van Barneveld Vlag van Engeland Mervyn King/Vlag van Engeland James Wade
World Matchplay 2008 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland James Wade
2009 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland Terry Jenkins
World Grand Prix 2008 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
2009 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
Las Vegas Desert Classic 2008 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland James Wade
2009 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
UK Open 2008 Vlag van Engeland James Wade Vlag van Verenigde Staten Gary Mawson
2009 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland Colin Osborne
US Open 2008 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland Colin Lloyd
Premier League 2008 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland James Wade
2009 Vlag van Engeland James Wade Vlag van Engeland Mervyn King
German Darts Championship 2007 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland Denis Ovens
2008 Vlag van Nederland Co Stompé Vlag van Engeland Phil Taylor
European Darts Championship 2008 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland Adrian Lewis
2009 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Engeland Steve Beaton
Championship League Darts 2008 Vlag van Engeland Phil Taylor
2009 Vlag van Engeland Colin Osborne Vlag van Engeland Phil Taylor
Players Championship Finals 2009 Vlag van Engeland Phil Taylor Vlag van Schotland Robert Thornton

BDO[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap BDO 2008 Vlag van Wales Mark Webster Vlag van Australië Simon Whitlock Vlag van Engeland Brian Woods /Vlag van Engeland Martin Adams (wil niet spelen)
2009 Vlag van Engeland Ted Hankey Vlag van Engeland Tony O'Shea Vlag van Engeland Darryl Fitton / Vlag van EngelandMartin Adams
Wereldkampioenschap Dames BDO 2008 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
2009 Vlag van Rusland Anastasia Dobromyslova
World Masters 2007 Vlag van Engeland Martin Adams Vlag van Engeland Scott Waites
2008 Vlag van Engeland Martin Adams

† Waites is de vervanger van Adams, voortaan worden er geen vervangers voor Adams meer uitgenodigd.

Overige wildcards[bewerken | brontekst bewerken]

Australische Ranglijstaanvoerder Vlag van Australië Simon Whitlock
Amerikaanse Ranglijstaanvoerder Vlag van Verenigde Staten Darren Young
Europese Ranglijstaanvoerder Vlag van Nederland Vincent van der Voort
winnaar van het wildcardtoernooi: Vlag van Engeland Steve Maish[1]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]