Gregor Schlierenzauer

Gregor Schlierenzauer
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Gregor Schlierenzauer
Bijnaam	Schlieri
Geboortedatum	7 januari 1990
Geboorteplaats	Rum, Oostenrijk
Lengte	182 cm
Gewicht	64 kg
Sportieve informatie
Discipline	schansspringen
Trainer/coach	Alexander Pointner
Olympische Spelen	2010, 2014, 2018
Medailles
Olympische Winterspelen 3 Vancouver 2010 Normale schans 3 Vancouver 2010 Grote schans 1 Vancouver 2010 Landenwedstrijd 2 Sotsji 2014 Landenwedstrijd WK schansspringen 1 Sapporo 2007 Landenwedstrijd 2 Liberec 2009 Normale schans 1 Liberec 2009 Landenwedstrijd 1 Oslo 2011 Grote schans 1 Oslo 2011 Landenwedstrijd grote schans 1 Oslo 2011 Landenwedstrijd normale schans 2 Val di Fiemme 2013 normale schans 2 Val di Fiemme 2013 Landenwedstrijd normale schans 1 Val di Fiemme 2013 Landenwedstrijd grote schans 2 Falun 2015 Grote schans 2 Falun 2015 Landenwedstrijd grote schans 3 Lahti 2017 Landenwedstrijd grote schans WK skivliegen 1 Oberstdorf 2008 Individueel 1 Oberstdorf 2008 Landenwedstrijd 2 Planica 2010 Individueel 1 Planica 2010 Landenwedstrijd 1 Vikersund 2012 Landenwedstrijd
Portaal    Sport

Gregor Schlierenzauer (Rum, 7 januari 1990) is een Oostenrijks schansspringer.

Carrière

Een beloftevol debuut en een eerste keer wereldkampioen

Schlierenzauer wordt beschouwd als een van de grootste Oostenrijkse schansspringtalenten aller tijden. Hij maakte reeds op 16-jarige leeftijd zijn debuut in de wereldbeker. Bij zijn eerste wedstrijd, in Oslo, werd hij als jongste deelnemer van het veld meteen 24e. In het seizoen 2006/2007 werd hij bij de eerste wedstrijd op de grote schans in Lillehammer vierde, een dag later behaalde hij zijn eerste wereldbekeroverwinning. Ook in de daaropvolgende wedstrijden in Engelberg behaalde hij een derde en een eerste plaats en bij het prestigieuze Vierschansentoernooi won hij de openingswedstrijd in Oberstdorf, in de tweede ronde sprong hij 142 meter ver: 5,5 meter verder dan Andreas Küttel die de op een na beste afstand liet optekenen. Ook de slotwedstrijd in Bischofshofen voegde Schlierenzauer toe aan zijn palmares, wat hem uiteindelijk een tweede plaats opleverde in de eindstand van het Vierschansentoernooi. Tijdens de Wereldkampioenschappen schansspringen 2007 sprong hij aan de zijde van Wolfgang Loitzl, Andreas Kofler en Thomas Morgenstern naar een eerste wereldtitel dankzij winst in de landenwedstrijd.

Eerste keer winst in eindstand van de wereldbeker en drie Olympische medailles

Ook in het seizoen 2007/2008 was Schlierenzauer goed voor 6 individuele overwinningen in een wereldbekerwedstrijd. Op de Wereldkampioenschappen skivliegen 2008 behaalde hij twee wereldtitels. Individueel was hij de beste voor zijn landgenoot Martin Koch. Samen met diezelfde Koch en Thomas Morgenstern en Andreas Kofler was hij ook de beste in de landenwedstrijd. Tijdens het zomerseizoen 2008 won hij de zogenaamde 4 Nations Grand Prix en het eindklassement van de Grand Prix. Op de Wereldkampioenschappen skivliegen 2008 won Schlierenzauer zowel de individuele wedstrijd als de landenwedstrijd.

In het seizoen 2008/2009 lukte het Schlierenzauer om zes wereldbekerwedstrijden na elkaar te winnen, hij kwam daarmee op gelijke hoogte met Janne Ahonen, Matti Hautamäki en Thomas Morgenstern, de enige andere schansspringers die zo een serie ooit is gelukt. Bovendien had Schlierenzauer tussen februari 2008 en januari 2009 ook alle 5 skivliegwedstrijden waaraan hij had deelgenomen gewonnen. Deze beide reeksen kwamen echter tot een abrupt einde bij de skivliegwedstrijd in Oberstdorf die deel uitmaakte van de FIS Team Tour. De Fin Harri Olli sprong, gesteund door de wind, een schansenrecord van 225,5 meter waarna de jury besloot de wedstrijd even te stoppen. Toen de wind was gaan liggen werd de wedstrijd verdergezet. Ook Schlierenzauer moest toen nog springen. Met heel wat minder ondersteunende wind kwam Schlierenzauer niet in de buurt van Olli. Hij uitte zich na z'n eerste sprong dan ook bijzonder kritisch richting de jury. Hij was van mening dat heel de wedstrijd opnieuw had moeten worden gestart zodat iedereen met gelijke wind zou kunnen springen. Uiteindelijk werd Schlierenzauer in die wedstrijd achtste. In dat seizoen won hij de algemene wereldbeker, de wereldbeker skivliegen, het Nordic Tournament en werd wereldkampioen in de landenwedstrijd. In de individuele nummer op dit WK moest hij wel zijn meerdere erkennen in zijn landgenoot Wolfgang Loitzl. Hij haalde het hoogste aantal wereldbekerpunten ooit verzameld door een schansspringer in één seizoen en verbeterde bovendien het recordaantal van 12 individuele wedstrijdzeges, dat op naam stond van Janne Ahonen, tot 13.

Na dit zo succesvolle seizoen blesseerde Schlierenzauer zich aan de kniebanden (ligamentum collaterale tibiale) van z'n rechterknie. Tijdens het testen van materiaal voor het volgende seizoen kwam Schlierenzauer ten val na een sprong van de schans in Ramsau. Hij werd geopereerd en herstelde vlot tijdens de zomermaanden.

Dat Schlierenzauer er bij begin van het nieuwe seizoen al meteen stond, bewees hij door met de Oostenrijkse schansspringers bij de eerste landenwedstrijd meteen het goud binnen te halen. Hij behaalde zijn eerste individuele wereldbekerzege van het seizoen met een zege in Lillehammer op 5 december 2009 met sprongen van 125,5m en 141m. Dat seizoen eindigde Schlierenzauer op de tweede plaats in de eindstand van de wereldbeker. Tijdens de Wereldkampioenschappen skivliegen 2010 in Planica eindigde Schlierenzauer tweede achter Simon Ammann. Het Oostenrijkse viertal (Koch, Schlierenzauer, Morgenstern en Loitzl) kon hun wereldtitel wel verlengen. In 2010 nam Schlierenzauer een eerste maal deel aan de Olympische Winterspelen. In Vancouver behaalde hij meteen drie Olympische medailles. Individueel behaalde hij twee keer brons, telkens achter Simona Ammann en Adam Małysz. Samen met Wolfgang Loitzl, Andreas Kofler en Thomas Morgenstern werd Schlierenzauer wel Olympisch kampioen in de landenwedstrijd.

Tweemaal eindwinst in het vierschansentoernooi en meerdere wereldtitels

Op de Wereldkampioenschappen schansspringen 2011 in Oslo werd Schlierenzauer drie keer wereldkampioen. Individueel was hij de beste op de grote schans, voor Thomas Morgenstern en Simon Ammann. Het Oostenrijkse viertal Koch, Kofler, Morgenstern en Schlierenzauer behaalde de wereldtitel in de landenwedstrijd op zowel de normale als de grote schans. In het seizoen 2011/2012 won Schlierenzauer voor de eerste keer het vierschansentoernooi. Mede hierdoor eindigde Schlierenzauer op de tweede plaats in de eindstand van de wereldbeker, achter Anders Bardal.

In de wereldbeker kende Schlierenzauer opnieuw een sterk seizoen in de winter van 2012/2013. Dankzij 10 individuele overwinningen domineerde hij het gehele seizoen. Schlierenzauer was dan ook de beste in de eindklassementen van zowel de wereldbeker schansspringen als skivliegen. Hij won ook opnieuw het vierschansentoernooi. Tijdens de Wereldkampioenschappen schansspringen 2013 behaalde Schlierenzauer opnieuw drie medailles. Samen met Wolfgang Loitzl, Manuel Fettner en Thomas Morgenstern was hij de beste in de landenwedstrijd op de grote schans. Individueel moest hij op de kleine schans zijn meerdere erkennen in Anders Bardal, terwijl hij op de grote schans op de 8e plaats eindigde. Voor het eerst stond er ook een teamwedstrijd voor gemengde landenteams op het programma. Samen met Chiara Hölzl, Thomas Morgenstern en Jacqueline Seifriedsberger behaalde Schlierenzauer de zilveren medaille.

Nog twee Olympische deelnames

In 2014 nam Schlierenzauer deel aan de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji. Hij eindigde 10e op de normale schans en 7e op de grote schans. Samen met Michael Hayböck, Thomas Morgenstern en Thomas Diethart behaalde hij een vierde Olympische medaille dankzij een tweede plaats in de landenwedstrijd. Tijdens de Wereldkampioenschappen schansspringen 2015 behaalde Schlierenzauer twee zilveren medailles. Ook in 2018 nam Schlierenzauer deel aan de Olympische Winterspelen in Pyeongchang. Hij eindigde 22e op de normale schans en 4e in de landenwedstrijd.

Belangrijkste resultaten

Schlierenzauer in 2008 in Zakopane

Schlierenzauer, Oostenrijk sportman van het jaar 2008

Wereldkampioenschappen schansspringen junioren

Jaar	Plaats	Resultaten
2005	Rovaniemi	20e normale schans 4e landenwedstrijd normale schans
2006	Kranj	1 normale schans 1 landenwedstrijd normale schans

Wereldkampioenschappen schansspringen

Jaar	Plaats	Resultaten
2007	Sapporo	10e grote schans 8e normale schans 1 landenwedstrijd grote schans
2009	Liberec	2 normale schans 4e grote schans 1 landenwedstrijd grote schans
2011	Oslo	8e normale schans 1 grote schans 1 landenwedstrijd normale schans 1 landenwedstrijd grote schans
2013	Val di Fiemme	2 normale schans 8e grote schans 2 landenwedstrijd normale schans 1 landenwedstrijd grote schans
2015	Falun	22e normale schans 2 grote schans 2 landenwedstrijd grote schans
2017	Lahti	24e normale schans 3 landenwedstrijd grote schans

Wereldkampioenschappen skivliegen

Jaar	Plaats	Resultaten
2008	Oberstdorf	1 individuele wedstrijd 1 landenwedstrijd
2010	Planica	2 individuele wedstrijd 1 landenwedstrijd
2012	Vikersund	18e individuele wedstrijd 1 landenwedstrijd
2014	Harrachov	24e individuele wedstrijd

Olympische Winterspelen

Jaar	Plaats	Resultaten
2010	Vancouver	3 normale schans 3 grote schans 1 team
2014	Sotsji	10e normale schans 7e grote schans 2 landenwedstrijd
2018	Pyeongchang	22e normale schans 4e landenwedstrijd

Wereldbeker

Eindklasseringen

Seizoen	Algemeen	4S	SV	RA	W6	T5	P7	NT
2005/06	73	—	N/A	N/A	N/A	N/A	N/A	50
2006/07	4	2	N/A	N/A	N/A	N/A	N/A	24
2007/08	2	12	N/A	N/A	N/A	N/A	N/A	1
2008/09	1	3	1	N/A	N/A	N/A	N/A	1
2009/10	2	4	2	N/A	N/A	N/A	N/A	4
2010/11	9	36	1	N/A	N/A	N/A	N/A	N/A
2011/12	2	1	8	N/A	N/A	N/A	N/A	N/A
2012/13	1	1	1	N/A	N/A	N/A	N/A	N/A
2013/14	6	8	3	N/A	N/A	N/A	N/A	N/A
2014/15	10	7	18	N/A	N/A	N/A	N/A	N/A
2015/16	43	33	—	N/A	N/A	N/A	N/A	N/A
2016/17	34	—	34	28	N/A	N/A	N/A	N/A
2017/18	35	26	46	29	—	N/A	23	N/A
2018/19	46	—	—	—	47	N/A	—	N/A
2019/20	20	28	—	11	8	18	N/A	N/A
2020/21	65	60	—	N/A	—	N/A	—	N/A

Individuele overwinningen

#	Seizoen	Datum	Locatie	Schanse	Grootte
1	2006/07	3 december 2006	Lillehammer	HS138	GS
2		16 december 2006	Engelberg	HS137	GS
3		30 december 2006	Oberstdorf	HS137	GS
4		7 januari 2007	Bischofshofen	HS140	GS
5		7 februari 2007	Klingenthal	HS140	GS
6	2007/08	1 januari 2008	Garmisch-Partenkirchen	HS140	GS
7		25 januari 2008	Zakopane	HS134	GS
8		7 maart 2008	Lillehammer	HS138	GS
9		9 maart 2008	Oslo	HS128	GS
10		14 maart 2008	Planica	HS215	VS
11		16 maart 2008	Planica	HS215	VS
12	2008/09	6 december 2008	Trondheim	HS140	GS
13		21 december 2008	Engelberg	HS137	GS
14		10 januari 2009	Tauplitz/Bad Mitterndorf	HS200	VS
15		11 januari 2009	Tauplitz/Bad Mitterndorf	HS200	VS
16		17 januari 2009	Zakopane	HS134	GS
17		24 januari 2009	Whistler	HS140	GS
18		25 januari 2009	Whistler	HS140	GS
19		31 januari 2009	Sapporo	HS134	GS
20		8 februari 2009	Willingen	HS145	GS
21		11 februari 2009	Klingenthal	HS140	GS
22		8 maart 2009	Lahti	HS97	NS
23		15 maart 2009	Vikersund	HS207	VS
24		20 maart 2009	Planica	HS215	VS
25	2009/10	5 december 2009	Lillehammer	HS138	GS
26		19 december 2009	Engelberg	HS137	GS
27		1 januari 2010	Garmisch-Partenkirchen	HS140	GS
28		3 januari 2010	Innsbruck	HS130	GS
29		10 januari 2010	Tauplitz/Bad Mitterndorf	HS200	VS
30		22 januari 2010	Zakopane	HS134	GS
31		23 januari 2010	Zakopane	HS134	GS
32		6 februari 2010	Willingen	HS145	GS
33	2010/11	12 februari 2011	Vikersund	HS225	VS
34		13 februari 2011	Vikersund	HS225	VS
35		18 maart 2011	Planica	HS215	VS
36	2011/12	9 december 2011	Harrachov	HS142	GS
37		30 december 2011	Oberstdorf	HS137	GS
38		1 januari 2012	Garmisch-Partenkirchen	HS140	GS
39		21 januari 2012	Zakopane	HS134	GS
40		4 februari 2012	Val di Fiemme	HS134	GS
41	2012/13	25 november 2012	Lillehammer	HS138	GS
42		8 december 2012	Sotsji	HS106	NS
43		16 december 2012	Engelberg	HS137	GS
44		4 januari 2013	Innsbruck	HS130	GS
45		6 januari 2013	Bischofshofen	HS140	GS
46		26 januari 2013	Vikersund	HS225	VS
47		2 februari 2013	Harrachov	HS205	VS
48		3 februari 2013	Harrachov	HS205	VS
49		17 maart 2013	Oslo	HS128	GS
50		22 maart 2013	Planica	HS215	VS
51	2013/14	29 november 2013	Kuusamo	HS142	GS
52		7 december 2013	Lillehammer	HS100	NS
53	2014/15	6 december 2014	Lillehammer	HS138	GS

Grand Prix

Eindklasseringen

Seizoen	Algemeen
2006	5
2007	3
2008	1
2009	5
2010	16
2011	4
2012	41
2013	64
2014	4
2015	31
2017	25
2018	29
2019	12
2020	25

Individuele overwinningen

#	Seizoen	Datum	Locatie	Schanse	Grootte
1	2006	14 augustus 2006	Courchevel	HS132	GS
2	2007	16 augustus 2007	Pragelato	HS140	GS
3		6 oktober 2007	Klingenthal	HS140	GS
4	2008	5 augustus 2008	Pragelato	HS140	GS
5		30 augustus 2008	Zakopane	HS134	GS
6		30 augustus 2008	Zakopane	HS134	GS
7		3 oktober 2008	Klingenthal	HS140	GS
8		4 oktober 2008	Liberec	HS134	GS
9	2009	22 augustus 2009	Zakopane	HS134	GS
10		3 oktober 2009	Klingenthal	HS140	GS
11	2011	1 oktober 2011	Hinzenbach	HS94	NS
12	2014	9 augustus 2014	Einsiedeln	HS117	GS
13	2015	27 september 2015	Hinzenbach	HS94	NS

Bronnen, noten en/of referenties

• Officiële website Gregor Schlierenzauer
• (en) Profiel van Gregor Schlierenzauer op de website van de FIS
• (en) Profiel van Gregor Schlierenzauer op sports-reference.com (gearchiveerd)

---

· ·

Olympisch kampioen

Pictogram schansspringen

Schansspringen: K120 teamwedstrijd mannen

1988: Nikkola, Nykänen, Ylipulli, Puikkonen · 1992: Nikkola, Laitinen, Laakkonen, Nieminen · 1994: Jäkle, Duffner, Thoma, Weissflog · 1998: Okabe, Saito, Harada, Funaki · 2002: Hannawald, Hocke, Uhrmann, Schmitt · 2006: Widhölzl, Kofler, Koch, Morgenstern · 2010: Loitzl, Kofler, Morgenstern, Schlierenzauer · 2014: Wank, Kraus, Wellinger, Freund · 2018: Tande, Stjernen, Forfang, Johansson · 2022: Kraft, Huber, Hörl, Fettner

Mediabestanden

Zie de categorie Gregor Schlierenzauer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.