Handbal op de Pan-Amerikaanse Spelen 2011 – Mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Handbal op de
Pan-Amerikaanse Spelen 2011
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Mexico Mexico
Datum 16 oktober24 oktober 2011
Teams (van 1 confederatie)
Hallen (in 1 gaststeden)
Eindrangschikking
Winnaar Vlag van Argentinië Argentinië (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 20
Navigatie
2007     2015
Portaal  Portaalicoon   Handbal

Het handbaltoernooi voor mannen bij de Pan-Amerikaanse Spelen 2011 begon op zondag 16 oktober en eindigde op maandag 24 oktober 2011. Winnaar Argentinië plaatste zich rechtstreeks voor de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen. Brazilië en Chili, respectievelijk de nummers twee en drie, werden doorverwezen naar het olympisch kwalificatietoernooi.

Voorronde[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

16 oktober 2011
13:00
Vlag van Brazilië Brazilië 46 – 17 Vlag van Canada Canada Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Prieto, Gonzalez (URU)
(19–7)
16 oktober 2011
15:00
Vlag van Chili Chili 37 – 28 Vlag van Venezuela Venezuela Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Perez, Guzman (PUR)
(19–12)
18 oktober 2011
13:00
Vlag van Chili Chili 42 – 25 Vlag van Canada Canada Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Prieto, Gonzalez (URU)
(19–11)
18 oktober 2011
20:00
Vlag van Brazilië Brazilië 37 – 15 Vlag van Venezuela Venezuela Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Perez, Guzman (PUR)
(19–8)
20 oktober 2011
13:00
Vlag van Brazilië Brazilië 36 – 22 Vlag van Chili Chili Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Prieto, Gonzalez (URU)
(15–9)
20 oktober 2011
15:00
Vlag van Venezuela Venezuela 25 – 28 Vlag van Canada Canada Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: De Souza, Paz (BRA)
(10–12)

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

Land Wedstrijden Doelpunten Punten
G W G V V T Saldo
1 Vlag van Brazilië Brazilië 3 3 0 0 119 54 +65 6
2 Vlag van Chili Chili 3 2 0 1 101 89 +12 4
3 Vlag van Canada Canada 3 1 0 2 70 113 –43 2
4 Vlag van Venezuela Venezuela 3 0 0 3 68 102 –34 0

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

16 oktober 2011
18:00
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 22 – 27 Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Martin, Pellerin (CAN)
(11–11)
16 oktober 2011
20:00
Vlag van Argentinië Argentinië 31 – 16 Vlag van Mexico Mexico Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Sabroso, Raluy (ESP)
(16–5)
18 oktober 2011
15:00
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 19 – 36 Vlag van Argentinië Argentinië Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Martin, Pellerin (CAN)
(9–12)
18 oktober 2011
18:00
Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek 30 – 29 Vlag van Mexico Mexico Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Sabroso, Raluy (ESP)
(15–15)
20 oktober 2011
18:00
Vlag van Argentinië Argentinië 28 – 20 Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Sabroso, Raluy (ESP)
(13–11)
20 oktober 2011
20:00
Vlag van Mexico Mexico 33 – 32 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Minroe, Marina (ARG)
(21–18)

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

Land Wedstrijden Doelpunten Punten
G W G V V T Saldo
1 Vlag van Argentinië Argentinië 3 3 0 0 95 55 +40 6
2 Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek 3 2 0 1 77 79 –2 4
3 Vlag van Mexico Mexico 3 1 0 2 78 93 –15 2
4 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3 0 0 3 73 96 –23 0

Eindronde[bewerken | brontekst bewerken]

Plaatsingswedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

22 oktober 2011
12:30
Vlag van Mexico Mexico 30 – 25 Vlag van Venezuela Venezuela Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: De Souza, Paz (BRA)
(15–10)
22 oktober 2011
17:30
Vlag van Canada Canada 26 – 25 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Perez, Guzman (PUR)
(13–14)

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

22 oktober 2011
10:00
Vlag van Brazilië Brazilië 41 – 17 Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Minroe, Marina (ARG)
(18–8)
22 oktober 2011
20:00
Vlag van Argentinië Argentinië 26 – 25 Vlag van Chili Chili Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Pinto, Meneses (BRA)
(15–10)

Om zevende plaats[bewerken | brontekst bewerken]

24 oktober 2011
10:00
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 39 – 35 Vlag van Venezuela Venezuela Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Paz, De Souza (BRA)
(18–16)

Om vijfde plaats[bewerken | brontekst bewerken]

24 oktober 2011
12:30
Vlag van Canada Canada 26 – 23 Vlag van Mexico Mexico Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Gonzalez, Prieto (URU)
(11–12)

Troostfinale[bewerken | brontekst bewerken]

24 oktober 2011
17:30
Vlag van Chili Chili 27 – 24 Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Marina, Minore (ARG)
(12–10)

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

24 oktober 2011
20:00
Vlag van Brazilië Brazilië 23– 26 Vlag van Argentinië Argentinië Gimnasio San Rafael, Guadalajara
Scheidsrechters: Raluy, Sabroso (ESP)
Felipe Ribeiro (6) (14–15) Federico Fernández (6)

Eindrangschikking[bewerken | brontekst bewerken]

Goud
Zilver
Brons
4e plaats
Vlag van Argentinië Argentinië
Gonzalo Carou
Federico Fernández
Fernando García
Juan Fernández
Andrés Kogovsek
Damian Migueles
Federico Pizarro
Cristian Plati
Pablo Portela
Leonardo Querin
Matías Schulz
Diego Simonet
Sebastián Simonet
Juan Vidal
Federico Vieyra
Vlag van Brazilië Brazilië
Leonardo Bortolini
Gustavo Cardoso
Fabio Chiuffa
Bruno De Santana
Marcos Paulo Santos
Thiagus dos Santos
Jaqson Kojoroski
Fernando Filho
Gil Pires
Felipe Ribeiro
Renato Rui
Maik Santos
Ales Silva
Henrique Teixeira
Vinicius Teixeira
Vlag van Chili Chili
Guillermo Araya
Felipe Barrientos
Rodolfo Cornejo
Rodrigo Díaz
Emil Feuchtmann
Erwin Feuchtmann
Harald Feuchtmann
Nicolas Jofre
Patricio Martínez
Felipe Maurin
René Oliva
Marco Oñeto
Esteban Salinas
Rodrigo Salinas
Alfredo Valenzuela
Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek
Julio Almeida
Franalbert Aybar
Michael Bravet
Domingo Caraballo
Kelvin De Leon
Leony De Leon
Gerardo Díaz
Elvin Fis
Pablo Jacobo Rojas
Dioris Mateo Conce
Carlos Mirabal
Luis San Late
Juan Tapia Bido
Erinson Tavarez
Luis Taveras
5e plaats
6e plaats
7e plaats
8e plaats
Vlag van Canada Canada
Zoran Basdar
Douglas Bennett
Alexis Bertrand
Geoffroy Bessette
Daniel Devlin
Niklas Etter
Sebastien Fyfe
Sylvain Gaudet
Maxime Godin
Ryan Homsy
Jonathan Leduc
Sean Phillips
Xavier Roesch
Danny St-Laurent
Mark Walder
Vlag van Mexico Mexico
Marcial Acuña
Hector Aguirre
Alejandro Almaraz
Christian Bermudez
Victor Bernal
Emiliano Contreras
Miguel Contreras
José García
Jorge Hurtado
Moises Luna
Adrian Romero
Arturo Rosas
José Sillas
José Valenzuela
Alan Villalobos
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Mohamed Badr
Daniel Caparelli
Carsen Chun
Martin Clemons Axelsson
Adam Elzoghby
Jordan Fithian
Gary Hines
Paul Key
Daniel Kimmich
Joseph Lamour
Mark Ortega
Hans Self
Domagoj Srsen
David Thompson Jr.
Michael Williams
Vlag van Venezuela Venezuela
Ali Barranco
Enmanuel Godoy
Jesus Guarecuco
Víctor Lopez
Arturo Martínez
Jhonny Peñaloza
Iván Pérez
Eduardo Rodríguez
Raúl Rodríguez
Drubil Silva
Christofer Timaure
Ronal Timaure
Emilio Tovar
Juan Villalobos
Kelwing Zambrano

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]