Harry Schulting

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Harry Schulting
Harry Schulting in 1979
Volledige naam Hermanus Richardus Johannes Schulting
Geboortedatum 14 februari 1956
Geboorteplaats Haarlem
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Lengte 1,92 m
Gewicht 79 kg
Sportieve informatie
Discipline hordelopen, sprinter
Trainer/coach Wil Westphal
Eerste titel Ned. kampioen 400 m + 400 m horden 1977
OS 1980
Extra Ned. recordhouder 400 m horden 1979-2023, 400 m 1979-1981, 4 x 400 m 1978-2017;
beste Ned. ooit 400 m HT
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

Hermanus Richardus Johannes (Harry) Schulting (Haarlem, 14 februari 1956) is een voormalige Nederlandse atleet, die zich had gespecialiseerd in de 400 m horden. Van 1979 tot 2023 had hij op deze afstand het Nederlands record in handen. Ook was hij van 1978 tot 2017 medebezitter van het Nederlands record op de 4 x 400 m estafette. Bovendien scherpte hij in 1979 het Nederlands record op de 400 m aan tot 46,11 s. Dit record hield twee jaar stand. Zijn tijd is nog altijd de negende tijd ooit door een Nederlander gelopen (peildatum september 2019).[1] Schulting werd in totaal achtmaal Nederlands kampioen op diverse hordeloop- en sprintafstanden.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Start atletiekloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Als twaalfjarig jongetje won Harry Schulting zowat alles wat er te winnen viel bij de atletiekwedstrijden op school. In clubverband had hij nog nooit aan atletiek gedaan, maar daarna meldde hij zich aan. "Een paar jaar later maakte clubgenoot Fred van Herpen Westphal op mij attent bij competitiewedstrijden in Den Haag. Hij vond mijn manier van lopen verschrikkelijk."[2] Westphal zag echter voldoende in de spichtige jongen om te trachten er een hordeloper van te maken. Een opgave die in 1975 werd beloond met een uitverkiezing voor de Europese kampioenschappen voor junioren in Athene.[2] In dit toernooi, waarin Olga Commandeur Europees jeugdkampioene werd op de 800 m, bereikte Schulting op de 400 m horden de finale door na winst in zijn serie een derde plaats in de halve finale te behalen in de Nederlandse jeugdrecordtijd van 51,90. Schulting: "Ik stond voor die titelstrijd geloof ik 15e op de Europese lijst. Het was dus al mooi dat ik de finale haalde. Omdat ik slecht had gegeten was de voorbereiding toen beroerd geweest. Ik ben toen maar zo hard mogelijk vertrokken. Op 200 meter lag ik vooraan, maar toen werd het zwart voor mijn ogen."Schulting bereikte de eindstreep in 52,4.[2]

Successen bij de senioren en Nederlandse records[bewerken | brontekst bewerken]

Harry Schulting boekte zijn eerste succes bij de senioren in 1977 door Nederlands kampioen te worden op de 400 m en de 400 m horden.

Twee jaar later, in 1979, beleefde hij het meest succesvolle jaar van zijn sportcarrière. Eerst verbeterde Schulting in juni tijdens een landenontmoeting tegen Noorwegen in Roosendaal het Nederlandse record op de 400 m tot 46,11. Vervolgens werd hij op de Nederlandse kampioenschappen, net als twee jaar eerder, dubbelkampioen op zijn favoriete onderdelen, waarna hij op 5 augustus in het Duitse Recklinghausen een onwaarschijnlijk snelle 400 m liep in 45,1, de snelste Europese seizoentijd. De tijd, die een seconde onder zijn eerder dat jaar gelopen nationale recordtijd lag, kon echter niet als Nederlands record worden erkend vanwege het in Recklinghausen ontbreken van elektronische apparatuur. Wel leverde het hem een plaats op in de Europese ploeg die later die maand de strijd om de wereldbeker aanging in het Canadese Montreal. In deze wedstrijd maakte Schulting deel uit van het Europese team op de 4 x 400 m estafette, dat na een spannend gevecht met de Amerikanen de strijd nipt verloor. Tijden: 3.00,70 om 3.00,80.

Kampioen op universiade[bewerken | brontekst bewerken]

Een volgend hoogtepunt, misschien wel de beste prestatie van zijn atletiekloopbaan, beleefde Harry Schulting dat jaar op de universiade in Mexico-Stad. Hij won er met een tijd van 48,44 een gouden medaille op de 400 m horden, een Nederlands record dat 44 jaar heeft standgehouden.[3] Hierbij eindigde hij voor de Rus Vasiliy Arkhipenko (zilver; 48,60) en de Amerikaan James Walker (brons; 48,88). Een dag later schitterde hij opnieuw. Ditmaal sneuvelde het Nederlandse record op de 4 x 400 m estafette, dat hij met zijn teamgenoten Hugo Pont, Marcel Klarenbeek en Koen Gijsbers verbeterde tot 3.03,18. Hun prestatie was goed voor een zilveren medaille achter de Verenigde Staten (goud; 3.00,98) en voor Italië (brons; 3.03,80). Later dat jaar kreeg hij de AVRO's Tom Schreursprijs uitgereikt, die van 1973 tot 1998 werd vergeven aan het sporttalent van het jaar.

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

In 1980 nam Schulting deel aan de Olympische Spelen van Moskou. Hier kwam hij uit op drie onderdelen. Op zowel de 400 m als de 4 x 400 m estafette sneuvelde hij in de voorrondes. Op de 400 m horden verging het hem beter en behaalde hij de halve finale, maar werd uitgeschakeld met een tijd van 50,61. Een jaar later won hij op 400 m horden een bronzen medaille op de Wereldbekerwedstrijd in Rome. Het goud werd hier gewonnen door legendarische Edwin Moses, die met 47,37 meer dan 2 seconden eerder over de finish ging.

Einde carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn sportcarrière is Harry Schulting altijd betrokken gebleven bij de sport als trainer. Hij begeleidde hordelooptalenten als Thomas Kortbeek (48,95) en Eelco Veldhuyzen (50,19). Op 9 mei 2008 werd hij tijdens de eeuwviering van de Vughtse sportclub Prins Hendrik benoemd tot lid van verdienste van de Atletiekunie.[4] Ook zijn naar hem de Harry Schulting Games vernoemd, die jaarlijks op Hemelvaartsdag in Vught worden gehouden.

Kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Internationale kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Titel Jaar
400 m horden Universitair kampioen 1979

Nederlandse kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Jaar
400 m 1977, 1979
200 m horden 1978
400 m horden 1977, 1979, 1981, 1983, 1984

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Prestatie Datum Plaats
400 m horden 48,44 (ex-NR) 12 september 1979 Mexico-Stad
400 m 45,1 (HT) 5 augustus 1979 Recklinghausen

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

400 m[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1975: Brons NK - 49,03 s
  • 1977: Goud NK - 47,12 s
  • 1979: Goud NK - 46,71 s
  • 1979: Goud Interl. Ned.-Noorwegen te Roosendaal - 46,11 s (NR)
  • 1984: Zilver NK - 46,99 s

110 m horden[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1981: Zilver NK - 14,75 s

200 m horden[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1978: Goud NK - 23,85 s

400 m horden[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1975: Brons NK - 52,94 s
  • 1976: Zilver NK - 53,15 s
  • 1977: Goud NK - 50,82 s
  • 1979: Goud NK - 49,09 s (in serie 48,73 s = NR)
  • 1979: Goud Interl. Ned.-Noorwegen - 49,8 s
  • 1979: Goud Universiade - 48,44 s (NR)
  • 1981: Goud NK - 49,78 s
  • 1981: Brons Wereldbeker - 49,69 s
  • 1983: Goud NK - 51,01 s
  • 1984: Goud NK - 50,72 s

4 x 400 m[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1978: 4e in serie EK te Praag – 3.07,60 (met Gijsbers, Klarenbeek en Heerenveen)
  • 1979: Goud Interl. Ned.-Noorwegen - 3.08,4 (met Klarenbeek, Pont en Gijsbers)
  • 1979: Zilver Wereldcup te Montreal - 3.00,80 (met Podlas, Hofmeister en Schmid)
  • 1979: Zilver Universiade - 3.03,18 (= NR, met Pont, Klarenbeek en Gijsbers)
  • 1980: 5e in serie OS - 3.06,0

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Harry Schulting van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Harry_Schulting&oldid=64805303"