Hugo Vandenberghe
Hugo Jozef Vandenberghe (Kortrijk, 28 maart 1942) is een Belgisch voormalig politicus voor de CD&V en hoogleraar aan de rechtenfaculteit van de Katholieke Universiteit Leuven.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Hugo Vandenberghe groeide op in Kortrijk en was er actief in de katholieke jeugdbeweging KSA. Naar eigen zeggen voerde hij voor het eerst een verkiezingscampagne in 1958, 16 jaar en nog niet kiesgerechtigd. Zijn keuze voor de CVP zag hij in die tijd als het normale verlengstuk van zijn sociale activiteiten. Later is zijn engagement in de CVP bepaald door het feit dat die partij verschillende sociale stromingen kent en niet geconcentreerd is op één sociaaleconomische analyse.
Jurist[bewerken | brontekst bewerken]
Na zijn middelbare school in Kortrijk studeerde Vandenberghe rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven en behaalde in 1970 het diploma van doctor in de rechten en geaggregeerde voor het hoger onderwijs. Hij werd beroepshalve advocaat en was van 1966 tot 1971 ook wetenschappelijk navorser aan de KU Leuven. Aan deze universiteit werd hij in 1971 docent, in 1975 hoogleraar, in 1978 gewoon hoogleraar en in 1987 buitengewoon hoogleraar aan de faculteit Rechten.
Vandenberghe werd op 1 september 2012 verkozen tot stafhouder van de Nederlandse Advocaten bij de Balie te Brussel (NOAB), hetgeen hij bleef tot in 2014.
Politiek[bewerken | brontekst bewerken]
Van 1972 tot 1973 was Vandenberghe adviseur van staatssecretaris van Landbouw en Middenstand Antoon Steverlynck. Vervolgens was hij van 1973 tot 1977 adviseur op van vicepremier enpremier Leo Tindemans. Daarna was hij van 1977 tot 1981 lid van de Vaste Commissie voor Taaltoezicht en zetelde hij van 1984 tot 2000 in de Commissie voor de Rechten van de Mens in Straatsburg.
In 1991 werd hij aangesteld tot gecoöpteerd senator en in 1999 werd hij voor het eerst rechtstreeks in de Senaat verkozen, waar hij bleef zetelen tot in 2010. Van 1995 tot 2003 was hij fractieleider van de CVP (sinds 2001 CD&V) in de Senaat. Van 2003 tot 2010 was hij ondervoorzitter van de Senaat, van 2003 tot 2007 voorzitter van de commissie Justitie en van 2007 tot 2010 voorzitter van de commissie Institutionele Aangelegenheden. Bovendien was hij van 2008 tot 2010 lid van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa en de Assemblee van de West-Europese Unie.
Binnen de CD&V was Vandenberghe justitiespecialist. In het bijzonder heeft hij zich ingespannen voor een sterkere evaluatie van nieuwe en bestaande wetgeving. Hoewel Vandenberghe binnen de partij een eerder een conservatief profiel heeft, speelde hij in ethische vraagstukken als het homohuwelijk en de euthanasiekwestie sinds de jaren 1990 eerder een rol van onderhandelaar en streefde hij ernaar een vergelijk te maken tussen verschillende standpunten, dit echter met wisselend succes. Na 1999, toen de CVP in de oppositie belandde, heeft Vandenberghe zich nadrukkelijk tegen de nieuwe Belgische euthanasiewet van socialisten, liberalen en groenen verzet.
Van 1995 tot 2012 was Vandenberghe eveneens gemeenteraadslid van Rotselaar, waar hij van 2007 tot 2012 schepen van Ruimtelijke Ordening, Juridische Zaken, Burgerlijke Stand en Landbouw was.
Hij was bestuurder van Syntra Antwerpen en Vlaams-Brabant en voorzitter van Syntra Vlaams-Brabant.
Boeken[bewerken | brontekst bewerken]
- Woorden van waarde, waarde van woorden, Brussel, 2003.
- (als redacteur) Overheidsaansprakelijkheid, Brugge, 2005.