International Swimming League

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De International Swimming League (ISL) is een zwemcompetitie in teamverband, gevestigd in 2017 door de Oekraïense miljardair Konstantin Grigorishin. Het doel van de competitie is om het zwemmen aantrekkelijker te maken voor het publiek. Zes weekenden op rij zwemmen 10 teams tegen elkaar voor de winst.[1]

Beginjaren[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste instantie verbood de FINA (Wereldzwembond) andere zwembonden om samen te werken met de ISL. Individuele atleten riskeerden jarenlange schorsingen.[1] Desondanks deden er in het eerste seizoen meer dan 100 olympiërs mee, waaronder 41 atleten die een gouden medaille haalden op de olympische spelen in Rio de Janeiro. Waaronder Sarah Sjöström, Katie Ledecky, Chad le Clos en Caeleb Dressel.[2]

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

De teams die vanaf het eerste jaar uitkomen in de ISL zijn de NY Breakers, LA Current, Cali Condors, DC Trident, Energy Standard, Iron, London Roar en Aqua Centurions. In 2020 kwamen daar de Toronto Titans en de Tokyo Frog Kings bij.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

2019[3]
Type Stad Datum 1e plaats 2e plaats 3e plaats 4e plaats
kwalificatie Vlag van Verenigde Staten Indianapolis 5-6 oktober Vlag van Frankrijk Energy Standard (539) Vlag van Verenigde Staten Cali Condors (457) Vlag van Verenigde Staten DC Trident (330.5) Vlag van Italië Aqua Centurions (300.5)
Vlag van Italië Napels 12-13 oktober Vlag van Frankrijk Energy Standard (493) Vlag van Verenigde Staten Cali Condors (490.5) Vlag van Verenigde Staten DC Trident (322) Vlag van Italië Aqua Centurions (321.5)
Vlag van Verenigde Staten Lewisville-Dallas 19-20 oktober Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar (484.5) Vlag van Verenigde Staten LA Current (457) Vlag van Hongarije Iron (402) Vlag van Verenigde Staten NY Breakers (278.5)
Vlag van Hongarije Boedapest 26-27 oktober Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar (505.5) Vlag van Hongarije Iron (425) Vlag van Verenigde Staten LA Current (405) Vlag van Verenigde Staten NY Breakers (292.5)
Vlag van Verenigde Staten College Park MD 16-17 november Vlag van Verenigde Staten LA Current (495) Vlag van Verenigde Staten Cali Condors (489) Vlag van Verenigde Staten DC Trident (322.5) Vlag van Verenigde Staten NY Breakers (315)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen 23-24 november Vlag van Frankrijk Energy Standard (467.5) Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar (458.5) Vlag van Hongarije Iron (369.5) Vlag van Italië Aqua Centurions (335.5)
finale Vlag van Verenigde Staten Las Vegas 20-21 december Vlag van Frankrijk Energy Standard (453.5) Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar (444) Vlag van Verenigde Staten Cali Condors (415.5) Vlag van Verenigde Staten LA Current (318)

In totaal won Energy Standard de meeste punten (1499.5) gevolgd door London Roar (1448.5) en Cali Condors (1437). London Roar (51) won in totaal de meeste races gevolgd door Cali Dondors (47) en Energy Standard (45).[3]

2020[4]
Type Stad Datum 1e plaats 2e plaats 3e plaats 4e plaats
kwalificatie Vlag van Hongarije Boedapest 16-17 oktober Vlag van Verenigde Staten Cali Condors (567) Vlag van Frankrijk Energy Standard (463) Vlag van Verenigde Staten LA Current (420) Vlag van Verenigde Staten NY Breakers (266)
18-19 oktober Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar (609.5) Vlag van Hongarije Iron (392.5) Vlag van Verenigde Staten DC Trident (350) Vlag van Italië Aqua Centurions (344)
24-25 oktober Vlag van Verenigde Staten LA Current (535.5) Vlag van Japan Tokyo Frog Kings (506.5) Vlag van Canada Toronto Titans (401) Vlag van Italië Aqua Centurions (260)
26-27 oktober Vlag van Verenigde Staten Cali Condors (610.5) Vlag van Hongarije Iron (418.5) Vlag van Verenigde Staten NY Breakers (394) Vlag van Verenigde Staten DC Trident (287)
30-31 oktober Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar (499) Vlag van Verenigde Staten LA Current (478.5) Vlag van Japan Tokyo Frog Kings (446.5) Vlag van Verenigde Staten DC Trident (287)
1-2 november Vlag van Frankrijk Energy Standard (609) Vlag van Canada Toronto Titans (448) Vlag van Verenigde Staten NY Breakers (354.5) Vlag van Italië Aqua Centurions (290.5)
5-6 november Vlag van Frankrijk Energy Standard (613) Vlag van Hongarije Iron (448) Vlag van Canada Toronto Titans (391) Vlag van Verenigde Staten DC Trident (256)
Vlag van Verenigde Staten Cali Condors (507) Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar (491.5) Vlag van Japan Tokyo Frog Kings (419) Vlag van Verenigde Staten NY Breakers (296.5)
9-10 november Vlag van Frankrijk Energy Standard (573.5) Vlag van Japan Tokyo Frog Kings (428) Vlag van Hongarije Iron (415.5) Vlag van Canada Toronto Titans (289)
Vlag van Verenigde Staten Cali Condors (558) Vlag van Verenigde Staten LA Current (495) Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar (398) Vlag van Italië Aqua Centurions (255)
halve finale 14-15 november Vlag van Frankrijk Energy Standard (580) Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar (517.5) Vlag van Japan Tokyo Frog Kings (380.5) Vlag van Verenigde Staten NY Breakers (239)
15-16 november Vlag van Verenigde Staten Cali Condors (605.5) Vlag van Verenigde Staten LA Current (462) Vlag van Hongarije Iron (340.5) Vlag van Canada Toronto Titans (303)
finale 20-21 november Vlag van Verenigde Staten Cali Condors (561.5) Vlag van Frankrijk Energy Standard (464.2) Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar (391) Vlag van Verenigde Staten LA Current (298)

Nederlanders[bewerken | brontekst bewerken]

Team Naam Periode Aantal MVP
Vlag van Frankrijk Energy Standard Femke Heemskerk 2019- -
Vlag van Hongarije Iron Ranomi Kromowidjojo 2019- 1
Kira Toussaint 2019-2020 -
Kim Busch 2019-2020 -
Vlag van Frankrijk Energy Standard Tamara van Vliet 2020- -
Vlag van Hongarije Iron Thom de Boer 2020- -
Valerie van Roon 2020- -
Vlag van Verenigd Koninkrijk London Roar Kira Toussaint* 2020- -

*Kira Toussaint heeft zowel gezwommen voor Iron als voor London Roar.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=International_Swimming_League&oldid=65018526"