Jan van Lotharingen-Guise

Jan van Lotharingen, genoemd kardinaal de Guise, (Bar-le-Duc 9 april 1498 - Neuvy-sur-Loire 18 mei 1550) was een Frans kardinaal, die een hele reeks bisschopsambten vervulde. Hij was de zoon van hertog René II van Lotharingen en Filippa van Gelre.

Loopbaan als kerkvorst[bewerken | brontekst bewerken]

Op driejarige leeftijd kreeg hij al de functie van coadjutor bij zijn oom Hendrik van Lotharingen. Hij werd kardinaal in 1518, op twintigjarige leeftijd. Hij werd bisschop van de volgende bisdommen

op 6 jaar, graaf-bisschop van Metz van 1505 tot 1543, en van 1548 tot 1550
op 19 jaar, graaf-bisschop van Toul van 1517 tot 1524, van 1532 tot 1537 en van 1542 tot 1543
op 20 jaar, bisschop van Valence en Die van 1521 tot 1522
op 20 jaar, bisschop van Terwaan van 1521 tot 1535
op 22 jaar, graaf-bisschop van Verdun van 1523 tot 1544
op 24 jaar, bisschop van Luçon van 1523 tot 1524
op 25 jaar, aartsbisschop van Narbonne van 1524 tot 1550
op 34 jaar, aartsbisschop-hertog van Reims van 1533 tot 1538
op 36 jaar, bisschop van Albi (als Jan IV) van 1535 tot zijn dood
op 39 jaar, aartsbisschop van Lyon (als Jan III) van 1537 tot 1539
op 40 jaar, bisschop van Agen (als Jan VII) van 1538 tot zijn dood
op 44 jaar, bisschop van Nantes (als Jan V) van 1542 tot zijn dood.

Hij was ook nog abt in Gorze, Toul, Varangéville, Rouen en Lay-Saint-Christophe.