Jean Lutz

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jean Lutz
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonsinformatie
Nationaliteit Luxemburgs
Geboortedatum 6 mei 1888
Geboorteplaats Reisdorf
Overlijdensdatum 20 februari 1961
Overlijdensplaats Luxemburg-Stad
Beroep architect
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde
Maison Lichtfuss (1935), Hollerich

Jean Lutz (Reisdorf, 6 mei 1888Luxemburg-Stad, 20 februari 1961) was een Luxemburgs architect.[1]

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Jean Lutz was een zoon van spoorwegbeambte Michel Lutz en Marguerite Majerus.[2] Hij bezocht de École d'artisans de l'État in Limpertsberg en studeerde architectuur in Parijs.[3] Tussen 1918 en 1940 had hij een eigen architectenbureau in Diekirch. Lutz en zijn broer Hubert richtten in 1920 samen met de vennootschap Diederich et Paquet de firma 'Lutz frères et Cie' op, een onderneming voor de winning en exploitatie van ruwe gips.[4] Hij trouwde in 1922 met Marguerite Walburga (Gritty) Donven (1899-1980). Hun zoon Narce Lutz (1925-1984) volgde als architect in zijn vaders voetsporen. Van 1940 tot 1956 was Jean Lutz chef de service bij het 'Office des dommages de guerre' (Dienst Oorlogsschade). Naast zijn werk als architect, tekende Lutz. Hij sloot zich aan bij de kunstenaarsvereniging Cercle Artistique de Luxembourg (CAL).[1]

Jean Lutz overleed op 73-jarige leeftijd[5] en werd begraven in Weimerskirch.

Enkele werken[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Pierre Gilbert (1986) La capitale et ses architectes: illustration critique de l'architecture dans la métamorphose d'une ville en un siècle. Luxemburg: Institut grand-ducal, section des arts et des lettres.
  • Christian Aschman, Joanna Grodecki en Robert L. Philippart (2013) Lëtzebuerg moderne: Liebeserklärung an die Hauptstadt. Luxemburg: Édition Maison Moderne. ISBN 978-99959-33-07-4
Zie de categorie Jean Lutz van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.