Johan Vanhecke
Johan Vanhecke (Wilrijk, 3 februari 1957) is een Belgisch schrijver.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Johan Vanhecke studeerde Germaanse filologie aan de Universiteit Antwerpen en promoveerde aan de KULeuven in 2014 met een verhandeling over Johan Daisne.[1]
Van 1983 tot 2022 was hij wetenschappelijk medewerker en later hoofdarchivaris van het Letterenhuis. Daarnaast is hij redacteur van de literaire bladen Zacht Lawijd en Zuurvrij.[2]
In 2001 ontving hij de Provinciale prijs voor geschiedenis en volkskunde voor Het hoofd werd op tafel gezet, een studie over de Halewijnballade.
Bibliografie (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]
Hij schreef meerdere boeken en publicaties:[3]
- Het Antwerpen van Hubert Lampo (1993)
- De Flandriens van Hugo Verriest (1997)
- Mijn huis van droom en werkelijkheid (Johan Daisne) (1998)
- Het hoofd werd op tafel gezet (2000)
- Johan Daisne: Sonia Karinowa. (Teksteditie) (2000)
- In de ban van de hobbit (2005)
- Een literaire wandeling door Antwerpen Noord (2011)
- Johan Daisne: Tussen magie en werkelijkheid. Biografie (2014)
- Voor moedertaal en vaderland, Hendrik Conscience biografie (2021)
- In de ban van hobbits en elfen (2022)
Bronnen, noten en/of referenties
|