Johannes Strolz

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johannes Strolz
Johannes Strolz
Persoonlijke informatie
Volledige naam Johannes Strolz
Geboortedatum 12 september 1992
Geboorteplaats Bludenz
Nationaliteit Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Lengte 1,86 m
Gewicht 90 kg
Sportieve informatie
Discipline Alpineskiën
Onderde(e)l(en) Slalom, Reuzenslalom, Alpine combinatie
Club SC Warth
Olympische Spelen 2022
Debuut 2013
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 2 1 0
Totaal (3 medailles) 2 1 0
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Sport

Johannes Strolz (Bludenz, 12 september 1992) is een Oostenrijkse alpineskiër. Hij vertegenwoordigde zijn vaderland op de Olympische Winterspelen 2022 in Peking. Hij is de zoon van alpineskiër Hubert Strolz.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Strolz maakte zijn wereldbekerdebuut in december 2013 in Val d'Isère. In januari 2018 scoorde hij in Garmisch-Partenkirchen zijn eerste wereldbekerpunt. In januari 2020 behaalde de Oostenrijker in Madonna di Campiglio zijn eerste toptienklassering in een wereldbekerwedstrijd. Op 9 januari 2022 boekte Strolz in Adelboden zijn eerste wereldbekerzege. Zijn vader Hubert Strolz won op de Olympische Winterspelen 1988 in Calgary goud op de combinatie. Tijdens de Olympische Winterspelen 2022 in Peking evenaarde Johannes zijn vader door eveneens goud te winnen op hetzelfde onderdeel. Op de slalom behaalde Strolz zilver. Samen met Stefan Brennsteiner, Katharina Liensberger en Katharina Truppe was Strolz ook de beste in de beste in de landenwedstrijd.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
2022 Vlag van China Peking Goud Alpine combinatie
Zilver Slalom
Goud Landenwedstrijd

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algm SL RS AC
2017/2018 141e 53e
2018/2019 68e 35e 34e 20e
2019/2020 120e 46e
2020/2021 100e 35e
2021/2022 34e 11e
Wereldbekerzeges
Datum Plaats Onderdeel
9 januari 2022 Vlag van Zwitserland Adelboden Slalom

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]