Johnnie Walker Championship 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Het Johnnie Walker Championship is een golftoernooi van de Europese PGA Tour dat altijd op Gleneagles wordt georganiseerd. In 2013 werd het toernooi gespeeld van 22-25 augustus. Titelverdediger was Paul Lawrie, Tommy Fleetwood werd zijn opvolger.

Het prijzengeld was gezakt naar € 1.400.000, hetgeen betekent dat het een relatief klein toernooi was.[1] In 2014 wordt dit toernooi overgeslagen omdat de Ryder Cup dan op deze baan wordt gespeeld.[2] Er zijn al enkele wijzigingen in de baan aangebracht om de Centennial Course nog meer geschikt te maken voor de Ryder Cup.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 72.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Ricardo González en Bernd Wiesberger zijn het toernooi begonnen met mooie ronde van 65. Beiden hadden zeven birdies gemaakt en gingen samen aan de leiding. Scott Hend maakte met een ijzer 7 een hole-in-one op hole 17, een par 3 van 177 meter.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Er werd een tweede hole-in-one op hole 17 gemaakt, weer met een ijzer 7, ditmaal door Richard Finch. Hij kreeg een fles Johnnie Walker whisky.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

González bleef aan de leiding maar kreeg de 22-jarige Tommy Fleetwood naast zich. Fredrik Andersson Hed maakte weer een ronde onder de 70 en steeg met -15 naar de derde plaats. Stephen Gallacher had zijn rug verrekt tijdens het wassen van zijn auto, maar de behandeling van de fysiotherapeut hielp; hij haalde net de cut. Na een ronde van 64 kwam hij zelfs op de gedeeld vierde plaats.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

González bleef aan de leiding maar verloor de play-off aan Tommy Fleetwood. Fleetwood had in 2011 een toernooi gewonnen op de Challenge Tour, maar dit was zijn eerste overwinning op de Europese Tour. Steven Gallacher had een ronde van 67 gemaakt en was ook in de play-off die al op de eerste extra hole beslist werd. Op de wereldranglijst steeg Fleetwood van nummer 277 naar nummer 165.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Engeland Tommy Fleetwood
68
-4
T14
65
-7
-11
T3
67
-5
-16
T1
70
-2
-18
1
Vlag van Argentinië Ricardo González
65
-7
T1
65
-7
-14
1
70
-2
-16
T1
70
-2
-18
T2
Vlag van Schotland Stephen Gallacher
71
-1
59
68
-4
-5
T19
64
-8
-13
T4
67
-5
-18
T2
Vlag van Oostenrijk Bernd Wiesberger
65
-7
T1
66
-6
-13
2
72
par
-13
T4
68
-4
-17
T4
Vlag van Australië Brett Rumford
66
-6
T3
69
-3
-9
T5
69
-3
-12
T6
68
-4
-16
T6
Vlag van Engeland Paul Waring
75
+3
T134
63
-9
-6
T14
67
-5
-11
T9
67
-5
-16
T6
Vlag van Thailand Thongchai Jaidee
66
-6
T3
69
-3
-9
T5
73
+1
-8
T20
68
-4
-12
T17
Vlag van Engeland Ross Fisher
66
-6
T3
72
par
-6
T14
66
-6
-12
T6
72
par
-12
T17
Vlag van Zweden Fredrik Andersson Hed
68
-4
T14
67
-5
-9
T5
66
-6
-15
3
76
+4
-11
T23
Vlag van Engeland Mark Foster
66
-6
T3
67
-5
-11
T3
73
-1
-10
T15
72
par
-10
T28
Vlag van Engeland Oliver Fisher
66
-6
T3
70
-2
-8
T8
69
-3
-11
T9
77
+5
-6
T52
Vlag van Spanje Ignacio Garrido
66
-6
T3
73
+1
-5
T19
72
par
-5
T54
73
+1
-4
T58
Vlag van Nederland Maarten Lafeber
72
par
T81
73
+1
+1
MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Invitaties
Voormalige winnaars
Nationale Order of Merit
Amateurs