Kaliumferrioxalaat
| Kaliumferrioxalaat | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van kaliumferrioxalaat
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C6O12FeK3 | |||
| IUPAC-naam | kaliumijzer(III)ethaandioaat | |||
| Molmassa | 437,1989 g/mol | |||
| CAS-nummer | 5936-11-8 | |||
| Wikidata | Q2479795 | |||
| Beschrijving | Groene kristallen | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Kleur | groen | |||
| Dichtheid | 2,13 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | 230 °C | |||
| Goed oplosbaar in | water | |||
| Geometrie en kristalstructuur | ||||
| Kristalstructuur | kubisch | |||
| Dipoolmoment | 0 D | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Kaliumferrioxalaat is een anorganische verbinding van kalium en ijzer met als brutoformule K3[Fe(C2O4)3]. Het ijzer-atoom bevindt zich in oxidatietoestand +III. De stof komt voor als groene kristallen die oplosbaar zijn in water.
Synthese[bewerken | brontekst bewerken]
Kaliumferrioxalaat wordt gesynthetiseerd door een reactie tussen ijzer(III)sulfaat, bariumoxalaat en kaliumoxalaat:
![{\displaystyle {\ce {Fe3(SO4)3 + 3BaC2O4 + 3K2C2O4 -> 2K3[Fe(C2O4)3] + 3BaSO4}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/ec4d8283940ebdd6fa3c2199bc6f5a83eeb6e43e)
Isomerie[bewerken | brontekst bewerken]
Er bestaan, door de chelatie die optreedt tijdens de complexvorming, 2 stereo-isomeren van kaliumferrioxalaat. Om deze uit elkaar te houden, is overeengekomen dat men aan de linksdraaiende molecule het Griekse symbool lambda (Λ) geeft en aan de rechtsdraaiende het symbool delta (Δ).[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|