Kenneth Bancroft Clark

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kenneth Clark
Kenneth Bancroft Clark
Persoonlijke gegevens
Volledige naam Kenneth Bancroft Clark
Geboortedatum 14 juli 1914
Geboorteplaats Panamakanaalzone
Overlijdensdatum 1 mei 2005
Overlijdensplaats Hastings-on-Hudson (New York)
Locatie graf Graf op Find a Grave
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Psychologie
Onderzoek De invloed van rassenscheiding op kinderen en jongeren
Overig onderzoek Methodologisch onderzoek naar verbanden tussen ras en prestaties en gedrag
Bekend van Activisme tegen rassenongelijkheid
Empowerment van Afro-Amerikaanse jeugd in Harlem
Alma mater Howard University
Columbia-universiteitBewerken op Wikidata
Portaal  Portaalicoon   Psychologie
Verenigde Staten

Kenneth Bancroft Clark (Panamakanaalzone, 14 juli 1914 - Hastings-on-Hudson (New York), 1 mei 2005) was een Amerikaans psycholoog en mensenrechtenactivist. Hij was getrouwd met Mamie Phipps Clark (1937-1983) met wie hij op beide terreinen nauw samenwerkte.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Clark werd geboren in de Panamakanaalzone. Zijn vader werkte als handelsvertegenwoordiger voor de United Fruit Company, de voorloper van Chiquita International. Zijn ouders scheidden toen hij vijf jaar oud was en zijn moeder nam hem en zijn jongere zus mee naar Harlem, Manhattan, en vond daar werk als naaister in een sweatshop. Hier organiseerde ze later een vakbond en werd ze en locatieleider voor de bond International Ladies' Garment Workers' Union.

Clark studeerde aan de Howard-universiteit die van oorsprong een universiteit voor Afro-Amerikanen is. Hier studeerde hij aanvankelijk politicologie en begon hij in 1935 aan zijn master voor psychologie.

Tijdens zijn doctoraalstudie aan de Columbia-universiteit deed hij onderzoek naar rasrelaties voor de Zweedse econoom Gunnar Myrdal, schrijver van An American Dilemma: The Negro Problem and Modern Democracy (1944) en latere winnaar van de Nobelprijs voor de Economie (1974). In 1940 behaalde Clark zijn Ph.D.

Clark was vaak de eerste Afro-Amerikaan die een bepaalde positie bereikte. Zo was hij dat in 1942 als hoogleraar aan het City College of New York en in 1966 met een aanstelling in de Board of Regents van de universiteit van de staat New York. Ook was dat het geval toen hij voorzitter werd van de American Psychological Association.

Hij was in 1962 een van de oprichters van de Harlem Youth Opportunities Unlimited (HARYOU), een organisatie voor de ontwikkeling van kansen op onderwijs en werk voor jeugd in de wijk Harlem. Hij deed metingen naar IQ-scores, criminaliteit, leeftijd, schooluitval, kerk- en schoollocaties, huisvestingskwaliteit, familie-inkomens, drugs, geslachtsziekte, doodslag en een aantal andere terreinen.

Hij wierf onderwijsdeskundigen om in Harlem te helpen scholen te reorganiseren, voorklassen op te zetten, naschoolse bijles te geven en baankansen voor schoolverlaters te vinden. De regering van president Lyndon B. Johnson trok 110 miljoen dollar uit voor de bekostiging van het werk van HARYOU.

Clark ging in 1975 met pensioen, maar bleef ook daarna tot in de 21e eeuw een actief voorvechter van de rassenintegratie.

Erkenning[bewerken | brontekst bewerken]

Clark werd meermaals onderscheiden. Hieronder volgt een selectie:

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1955: Prejudice and Your Child
  • 1965: The Dark Ghetto: Dilemmas of Social Power
  • 1968: A Relevant War Against Poverty
  • 1972: A Possible Reality
  • 1975: Pathos of Power

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]