Klaas van der Geest
| Klaas van der Geest | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Klaas van der Geest | |||
| Geboren | Schiermonnikoog, 1903 | |||
| Geboorteplaats | Schiermonnikoog | |||
| Overleden | Zwolle, 1964 | |||
| Land | Nederland | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1931 - 1964 | |||
| Uitgeverij | diversen[1] | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Klaas van der Geest, (Schiermonnikoog, 27 november 1903 - Zwolle, 10 oktober 1964) was een Nederlands zeeman en schrijver van maatschappijkritische streekromans en kinderboeken.
Burgerlijke staat[bewerken | brontekst bewerken]
Van der Geest is twee keer getrouwd geweest. Uit zijn eerste huwelijk met Bernarda Antonetta Schut zijn twee kinderen geboren. Na zijn scheiding in 1940 trouwde hij kort daarna in Haren (Gr) met Aaltje Nathans. Gedurende de oorlog woonde het echtpaar in de stad Groningen en werd er in de periode 1942-1943 een afstammingsonderzoek naar Aaltje uitgevoerd.[2]
Politiek[bewerken | brontekst bewerken]
Van der Geest en zijn eerste vrouw B. A. Schut waren in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog actief in de Communistische Partij. Zijn vrouw was in 1934 penningmeester van de lokale afdeling van de C.P.N. in Den Helder. Van der Geest werd in een rapport van de Centrale Inlichtingendienst 1919-1940 (CID) in 1939 omschreven als een vurige communist, die trachtte op Curaçao een communistische cel op te richten.[3]
In 1951 maakte van der Geest deel uit van een culturele delegatie die door Moskou was uitgenodigd. In het Vrije Volk schreef hij zijn ervaring op, waarin hij duidelijk maakte zich bewust te zijn geworden door Moskou te zijn gebruikt voor propaganda. Dit werd hem niet in dank afgenomen en hij werd in het dagblad De Waarheid in een serie artikelen als verrader van het communisme afgeschilderd.[4][5]
Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]
Van der Geest volgde de zeevaartschool, voltooide de opleiding in Amsterdam en ging werken als stuurman op de grote vaart. Op zee schreef hij al in zijn vrije momenten, maar ten gevolge van de crisis van de jaren 30 raakte hij werkloos en kon hij zich aan wal geheel aan schrijven wijden. Hij schreef zijn roman Gezegend is het land op zijn woonboot toen die in het Oranjekanaal bij Schoonoord afgemeerd lag. In 1950 kreeg hij voor het boek de D.A. Thiemeprijs. Het boek veroorzaakte veel onrust onder de plaatselijke bevolking, waardoor hij zich genoodzaakt voelde te verkassen naar Giethoorn, waar hij een tijdelijke ligplaats vond. Van daar uit liet hij zich in 1950 een huis op de vaste wal bouwen in Frederiksoord, in het huidige Wilhelminaoord, een van de koloniedorpen in het gebied van de Maatschappij van Weldadigheid. Hier schreef hij zijn in 1963 gepubliceerde roman Gezegend is het leven, over het leven van arme mensen met een uitzichtloos bestaan, die in deze omgeving een nieuwe toekomst konden opbouwen. Veel van zijn streekromans beschrijven levens van mensen 'op de bodem van het geluk', wie het ondanks tegenslagen lukt een beter bestaan op te bouwen. Zijn verleden in de zeevaart bood veel materiaal voor zijn avonturenromans en kinderboeken.
Bibliografie (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]
(jaartallen eerste druk -of herdruk- onder voorbehoud)
- Romans
- Eiland in de branding (1937)
- Thuisreis (1938)
- Wrakhout (1939)
- Margreet (1940)
- 't Sal waerachtigh wel gaen. Verhael van de reyse by de Hollandtsche schepen gedaen naer Oost Indien, haar avontuer ende succes, naer d'oude journaelen (1941)
- Mijn oom Becker (1947)
- Deining (1948)
- Gezegend is het land (1949)
- Jonker Hendrik onder de rovers (1949)
- Morgen schijnt weer de zon (1950)
- Toch wachtte het leven (1953)
- Vogels in de nacht (1953)
- Op weg naar de toekomst (1954)
- Zon door de ruit (1956)
- Mist (1957)
- De krielhaan (1960)
- Attentiesein neer! (1962)
- 016 (1962)
- Gezegend is het leven (1963), betreffende de Maatschappij van Weldadigheid in Frederiksoord.
- Tijgers van de sneeuwvelden. Roman naar het leven van Sherpa Tenzing (1963)
- Vaart naar het Einde (1964)
- Kinderboeken
- Pieter Pieterszoon. Lichtmatroos op een kaperschip (1940)
- Het houtenmannetje (1952)
- Invasie in San Salvador (1952)
- De schrik der Wadden (1953)
- Op 't Zuydlandt gestrand (1955)
- Jan Bernards onverwachte vakantie (1955)
- De beer van Jannie (1958)
- De reis rond Kaap Hoorn (1960)
- Overval op Juan Fernandez (1961)
- Orkaan Old Joe (1961)
- Transport verhinderd! (1961)
- Vlucht uit Kongo (1961)
- Onrust op het eiland (1963)
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Nijkeuter, Drentse literatuur
Bronnen, noten en/of referenties
|