Ksar-el-Kebir
Plaats in Marokko 
| |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Situering | |||
| Regio | Tanger-Tétouan | ||
| Provincie | Larache | ||
| Coördinaten | 35° 0′ NB, 5° 54′ WL | ||
| Algemeen | |||
| Inwoners (2014) |
126.617 | ||
| Foto's | |||
| |||
| Ksar-el-Kebir | |||
| |||
Ksar-el-Kebir (Arabisch:, القصر الكبير; Alqsar alkabir, Berbers: ⵍⵇⵚⵕ ⵍⴽⴱⵉⵔ, Spaans: Alcazarquivir) het was oorspronkelijk bekend als Ksar, is een stad in het noorden van Marokko, in de provincie Larache, gelegen in de regio Tanger-Tétouan. De stad heeft 126.617 inwoners (2014).
De naam betekent "het grote kasteel" in het Arabisch. De stad ligt vlak bij de rivier de Loukous, waardoor Ksar-el-Kebir een van de rijkste landbouwregio's van Marokko is. Ksar el-Kebir levert bijna 20% van de benodigde suiker van Marokko. Naburige steden en dorpen zijn Larache, Chefchaouen, Arbawa en Tateft.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De stad Ksar-el-Kebir heeft haar oorsprong in de 12e eeuw, toen de Almohaden er muren aanlegden en een kasteel bouwden.
In 1578 werd de Slag om de Drie Koningen wordt uitgevochten op de locatie van Ksar el-Kebir.[1] Hierbij leed koning Sebastiaan van Portugal een nederlaag in de Slag bij Alcácer Quibir door koning Abd al-Malik van Marokko, waarmee een einde kwam aan de ambities van Portugal om de Maghreb binnen te vallen en te kerstenen. Beide koningen stierven tijdens de slag, net als Abdallah Mohammed, die een bondgenoot was van Sebastiaan. De dood van koning Sebastiaan was het begin van de gebeurtenissen die leidden tot de tijdelijke vereniging van de kronen van Portugal en Spanje onder Filips II van Spanje.
De overwinning van koning Abd al-Malik gaf Marokko aanzienlijke kracht en internationaal prestige. De stad kende een aanzienlijke groei met de vestiging van een belangrijk Spaans garnizoen in 1911 als onderdeel van het Spaans-Marokko en kreeg de plaats de Spaanse naam Alcazarquivir.[1]. De stad bleef tot de onafhankelijkheid van Marokko in 1956 onderdeel van Spaans-Marokko. Na de onafhankelijkheid werd de plaats omgedoopt tot Ksar el-Kebir. Door de bouw van het Oued el Makhazine-reservoir door koning Hassan II om het rivierregime van de Loukkos te beheren, werd de stad een belangrijk regionaal landbouwdistributiecentrum.
Economie[bewerken | brontekst bewerken]
De Marokkaanse overheid heeft een aantal initiatieven genomen om de economie van Ksar-el-Kebir te stimuleren. Deze initiatieven omvatten de aanleg van nieuwe infrastructuur, de verstrekking van kredieten aan kleine en middelgrote ondernemingen en de aanleg van een nieuwe economische zone. Deze zone zou nieuwe investeringen en banen naar de stad moeten trekken.
De economie van Ksar-el-Kebir is gebaseerd op een aantal sectoren:
Landbouw: De landbouw is de traditionele sector in de regio. De belangrijkste gewassen zijn granen, fruit en groenten. Veeteelt is ook belangrijk, met name runderen, schapen en geiten.[2]
Handel: De stad ligt op een gunstige locatie dichtbij de Atlantische kust en heeft een geschiedenis als handelsstad.
Industrie: De industriesector in Ksar-el-Kebir is behoorlijk aan het groeien. Er zijn een aantal fabrieken in de stad die voedsel, textiel en bouwmaterialen verwerken.
Toerisme: Het toerisme is een groeiende sector in Ksar-el-Kebir. De stad heeft een aantal historische bezienswaardigheden zoals de Kasbah van Ksar-el-Kebir: deze 15e-eeuwse kasbah is het belangrijkste historische monument van de stad. De moskee van Ksar-el-Kebir is ook uit de 15e eeuw en is een van de oudste moskeeën in Marokko. Het museum van Ksar-el-Kebir toont de geschiedenis en cultuur van de stad. Het bevat een collectie archeologische voorwerpen, etnografische voorwerpen en kunstwerken.
Verkeer en vervoer[bewerken | brontekst bewerken]
Ksar-el-Kebir is aangesloten op het Marokkaanse spoorwegnet. De stad heeft een treinstation dat wordt bediend door nationale spoorwegmaatschappij ONCF. Er zijn directe treinen van Ksar-el-Kebir naar Tanger, Kenitra, Casablanca en Oujda. Er zijn ook indirecte verbindingen met andere steden in Marokko, zoals Fez, Marrakech en Rabat.
CTM is de nationale busmaatschappij van Marokko en exploiteert routes door het hele land, inclusief Ksar-el-Kebir. Daarnaast zijn er ook een aantal lokale busbedrijven die routes exploiteren in Ksar-el-Kebir en de omliggende dorpen.
Bekende personen[bewerken | brontekst bewerken]
- Achraf Hakimi, voetballer
Stedenbanden[bewerken | brontekst bewerken]
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|