Léon Londot

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Leon Londot (Bergen, 1878Ukkel, 1953) was een Belgisch kunstschilder.

Hij was de broer van Charles Londot (1878-1968), die ook kunstschilder werd. Hij was leerling bij Antoine Bourlard aan de Academie in Bergen van 1890 tot 1895. Daarna trok hij naar de Academie in Brussel (1896). Hij bleef na zijn studies in Brussel wonen. Van 1914 af woonde hij in Ukkel.

Léon Londot schilderde voornamelijk landschappen, marines en stillevens. Hij verbleef vaak aan de Belgische kust (Oostende, Nieuwpoort) en reisde veel in Europa en Zuid-Amerika.

Hij werd in 1931 leraar schilderen van Koningin Elisabeth.

Leon Londot was medestichter van de kunstenaarsvereniging “Uccle Centre d’Art” en was ook lid van “Le Bon Vouloir” in Bergen. In 1971 wijdde "Le Bon Vouloir" een retrospectieve aan zijn werk.

Tentoonstellingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1922, Brussel, Cercle Artistique et Littéraire (samen met Titz, Sirtaine en Haustraete)
  • 1925, Brussel, Salle Mommen
  • 1936, Brussel, Galerie Royale

Musea en verzamelingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Arlon, Musée Gaspar-Collection de l'Institut Archéologique du Luxembourg.
  • Bergen, Museum
  • Elsene, Museum van Elsene
  • Oostende, Mu.ZEE
  • Ukkel, Gemeentelijke verzameling
  • Verzameling Belgische Staat

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Mons. Deux siècles d’Art, Brussel (Ed. E.A.), 1989.
  • Le dictionnaire des peintres belges du XIV° siècle à nos jours, Brussel, 1994.