Landgoederenzone

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een landgoederenzone is een gebied waarin zich, min of meer aaneengesloten, verscheidene historische landgoederen en buitenplaatsen bevinden. Kenmerkend voor een landgoederenzone is de samenhangende structuur van landhuizen, geometrische lanenstelsels, grootschalige landschapsparken, boerenerven, akkers, weiden en bosgebied.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]