Let's call this
| Let's call this | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Studioalbum van Steve Khan (album nr. 11) 
| |||||||
| Uitgebracht | juli 1991 | ||||||
| Opgenomen | 19/20 januari 1991 | ||||||
| Genre | jazz | ||||||
| Label(s) | Polydor Japan | ||||||
| Producent(en) | Steve Khan | ||||||
| Chronologie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Let's call this is een studioalbum van Steve Khan. Khan begon dit album met als begeleiders Jay Anderson (bas) en Joel Rosenblatt (drums). Polydor (en dan met name Polydor Japan) wilde echter bekendere namen op het album. De keus viel op Ron Carter en Al Foster. Het werd een album met (nieuwe) jazz-klassiekers. Het album werd in twee dagen tijd opgenomen in de geluidsstudio Skyline in New York.
Musici[bewerken | brontekst bewerken]
Muziek[bewerken | brontekst bewerken]
| Nr. | Titel | Duur |
|---|---|---|
| 1. | Let's call this (Thelonious Monk) | 7:01 |
| 2. | Masqualero (Wayne Shorter) | 6:03 |
| 3. | Backup (Larry Young) | 6:27 |
| 4. | Out of this world (Harold Arlen, Johnny Mercer) | 7:04 |
| 5. | Played twice (Monk) | 6:05 |
| 6. | Little sunflower (Freddie Hubbard) | 6:11 |
| 7. | Buddy system (Khan) | 5:06 |
| 8. | Street of dreams (Victor Young) | 7:47 |
| 9. | Mr. Kenyatta (Lee Morgan) | 7:50 |
Bronnen, noten en/of referenties
|