Mannen zonder vrouw
| Mannen zonder vrouw | ||||
|---|---|---|---|---|
| (Boekomslag op en.wikipedia.org) | ||||
| Oorspronkelijke titel | 女のいない男たち Onna no inai otokotachi | |||
| Auteur(s) | Haruki Murakami | |||
| Vertaler | Jacques N. Westerhoven | |||
| Land |  Japan
| |||
| Taal | Nederlands | |||
| Oorspronkelijke taal | Japans | |||
| Genre | Korte verhalen | |||
| Uitgever | Atlas Contact | |||
| Oorspronkelijke uitgever | Bungeishunjū | |||
| Uitgegeven | 2016 | |||
| Oorspronkelijk uitgegeven | 18 april 2014 | |||
| Medium | paperback | |||
| Pagina's | 288 | |||
| Grootte | 21,2 x 13,8 x 2,2 | |||
| Gewicht | 302 g | |||
| ISBN | 978-4-16-390074-2 | |||
| Verfilming | Drive My Car | |||
| ||||
.png){kind=link}
Mannen zonder vrouw (Japans: 女のいない男たち; Onna no inai otokotachi) is een collectie van korte verhalen van de Japanse auteur Haruki Murakami. De verhalenbundel werd uitgegeven in 2014 en vertaald naar het Nederlands in 2016.
Korte verhalen[bewerken | brontekst bewerken]
De zeven korte verhalen in deze bundel gaan over eenzame, beschadigde mannen of mannen die iets wezenlijks mankeren:[1]
- Drive My Car
- Yesterday
- Een onafhankelijk orgaan
- Sheherazade
- Kino
- Samsa verliefd
- Mannen zonder vrouw
Verfilming[bewerken | brontekst bewerken]
De film Drive My Car is voornamelijk gebaseerd op het gelijknamige korte verhaal uit de verhalenbundel, maar ook geïnspireerd door andere verhalen uit dezelfde bundel.
Bronnen, noten en/of referenties
|