Martin Ponsiluoma

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Martin Ponsiluoma
Martin Ponsiluoma
Persoonlijke informatie
Volledige naam Karl Martin Ponsiluoma
Geboortedatum 8 september 1995
Geboorteplaats Östersund
Nationaliteit Vlag van Zweden Zweden
Lengte 1,84 m
Gewicht 80 kg
Sportieve informatie
Discipline Biatlon
Club Tullus SG
Olympische Spelen 2018, 2022
Debuut 2017
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 0 1 0
Wereldkampioenschappen 1 1 1
Totaal (4 medailles) 1 2 1
Portaal  Portaalicoon   Sport

Karl Martin Ponsiluoma (Östersund, 8 september 1995) is een Zweedse biatleet. Hij vertegenwoordigde zijn vaderland op de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang en op de Olympische Winterspelen 2022 in Peking. Zijn vader, Jyrki, nam als langlaufer deel aan de Olympische Winterspelen 1992.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Ponsiluoma maakte zijn wereldbekerdebuut in januari 2017 in Oberhof. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang eindigde hij als 38e op de 20 kilometer individueel. In maart 2018 scoorde de Zweed in Kontiolahti zijn eerste wereldbekerpunten.

In december 2018 stond Ponsiluoma in Nové Město voor de eerste maal in zijn carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd. Op de wereldkampioenschappen biatlon 2019 in Östersund eindigde hij als 47e op de 20 kilometer individueel, samen met Fredrik Lindström, Jesper Nelin en Sebastian Samuelsson eindigde hij als zevende op de estafette. In Antholz nam de Zweed deel aan de wereldkampioenschappen biatlon 2020. Op dit toernooi eindigde hij als 29e op de 20 kilometer individueel, als 27e op de 10 kilometer sprint, als 23e op de 12,5 kilometer achtervolging en als 29e op de 15 kilometer massastart. Op estafette eindigde hij samen met Peppe Femling, Jesper Nelin en Sebastian Samuelsson op de tiende plaats. Op de wereldkampioenschappen biatlon 2021 in Pokljuka werd Ponsiluoma wereldkampioen op de 10 kilometer sprint. Daarnaast eindigde hij als dertiende op de 12,5 kilometer achtervolging, als negentiende op de 15 kilometer massastart en als 35e op de 20 kilometer individueel. Samen met Peppe Femling, Jesper Nelin en Sebastian Samuelsson veroverde hij de zilveren medaille op de estafette, op de gemengde estafette behaalde hij samen met Sebastian Samuelsson, Linn Persson en Hanna Öberg de bronzen medaille. Op de Olympische Spelen van 2022 won Ponsiluoma zilver op de massastart. Verder haalde hij hier een 6e plaats in de sprint. Ponsiluoma won de eerste wedstrijd van het wereldbekerseizoen 2022-2023, de 20 kilometer individueel in Kontiolahti.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 38e
2022 Vlag van China Peking 12e 6e 11e Zilver 5e 4e

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
Single-Mixed-
Relay
2019 Vlag van Zweden Östersund 47e 7e
2020 Vlag van Italië Antholz 29e 27e 23e 29e 10e
2021 Vlag van Slovenië Pokljuka 35e Goud 13e 19e Zilver Brons
2023 Vlag van Duitsland Oberhof 11e 18e 18e Zilver Brons 9e

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algemeen Individueel Sprint Achtervolging Massastart
2017/2018 96e 85e
2018/2019 38e 45e 35e 48e 37e
2019/2020 33e 39e 34e 22e 44e
2020/2021 10e 23e 9e 12e 13e
2021/2022 22e 12e 16e 26e
2022/2023 5e Brons Brons 8e 15e
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Onderdeel
Individueel
1. 12 februari 2021 Vlag van Slovenië Pokljuka 10 km sprint (WK)
2. 29 november 2022 Vlag van Finland Kontiolahti 20 km individueel
Estafettes
1. 7 januari 2018 Vlag van Duitsland Oberhof 4×7,5 km estafette
2. 16 december 2018 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 4×7,5 km estafette
3. 13 december 2020 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 4×7,5 km estafette

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]