Masters 1989 (tennis)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Masters 1989
Officiële naam Nabisco Masters
Editie 1989 (20e editie)
Stad, land New YorkVerenigde Staten
Locatie Madison Square Garden
Datum 27 november - 3 december
Auspiciën ATP
Categorie Masters
Prijzengeld $ 750.000
Deelnemers 8 enkel
Ondergrond Tapijt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Zweden Stefan Edberg
Vorige: 1988     Volgende: 1990
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 20 editie van de Masters 1989 werd voor de dertiende en laatste keer in het Amerikaanse New York gehouden. Het tennistoernooi werd van 27 november tot 3 december 1989 in de Madison Square Garden op tapijtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht spelers op de ATP Rankings.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het eerst sinds 1979 speelde de Tsjecho-Slowaak Ivan Lendl niet de finale, hij verloor in de halve finale van de latere winnaar de Zweed Stefan Edberg.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

De acht geplaatste:

Ranking Speler Prestatie
1. Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl Halve finale
2. Vlag van Duitsland Boris Becker Finale
3. Vlag van Zweden Stefan Edberg Winnaar
4. Vlag van Verenigde Staten John McEnroe Halve finale
5. Vlag van Verenigde Staten Michael Chang Groepsfase
6. Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert Groepsfase
7. Vlag van Verenigde Staten Andre Agassi Groepsfase
8. Vlag van Verenigde Staten Aaron Krickstein Groepsfase

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee spelers gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier spelers gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijd commissie.

Rod Laver Groep[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl Vlag van Verenigde Staten Michael Chang 6-1, 6-3
Vlag van Verenigde Staten John McEnroe Vlag van Verenigde Staten Aaron Krickstein 5-7, 6-3, 6-2
Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl Vlag van Verenigde Staten Aaron Krickstein 6-1, 6-3
Vlag van Verenigde Staten John McEnroe Vlag van Verenigde Staten Michael Chang 6-2, 5-7, 6-4
Vlag van Verenigde Staten Aaron Krickstein Vlag van Verenigde Staten Michael Chang 6-3, 7-6
Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl Vlag van Verenigde Staten John McEnroe 6-3, 6-3
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl 3-0 6-0 36-14
2 Vlag van Verenigde Staten John McEnroe 2-1 4-4 40-37
3 Vlag van Verenigde Staten Aaron Krickstein 1-2 3-4 29-38
4 Vlag van Verenigde Staten Michael Chang 0-3 1-6 26-42

Ilie Năstase Groep[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Zweden Stefan Edberg Vlag van Verenigde Staten Andre Agassi 6-4, 6-2
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Boris Becker Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert 2-6, 6-3, 6-4
Vlag van Zweden Stefan Edberg Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert 6-1, 6-3
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Boris Becker Vlag van Verenigde Staten Andre Agassi 6-1, 6-3
Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert Vlag van Verenigde Staten Andre Agassi 1-6, 7-6(2), 6-4
Vlag van Duitsland Boris Becker Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Boris Becker 5-7, 7-5, 4-6
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Duitsland Boris Becker 3-0 6-1 38-22
2 Vlag van Zweden Stefan Edberg 2-1 4-2 29-22
3 Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert 1-2 3-5 32-38
4 Vlag van Verenigde Staten Andre Agassi 0-3 1-6 22-39

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                             
  1  Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl 6 5    
3  Vlag van Zweden Stefan Edberg 7 7    
  3  Vlag van Zweden Stefan Edberg 4 7 6 6  
  2  Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Boris Becker 6 6 3 1  
2  Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Boris Becker 6 6  
  4  Vlag van Verenigde Staten John McEnroe 4 4    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Masters 1989
Editie 1989
Stad, land LondenVerenigd Koninkrijk
Locatie Royal Albert Hall
Datum 6 - 10 december
Auspiciën ATP
Categorie Masters
Prijzengeld $ 750.000
Deelnemers 8 dubbels
Ondergrond Tapijt, indoor
Winnaars dubbel Vlag van Verenigde Staten Jim Grabb
Vlag van Verenigde Staten Patrick McEnroe
Vorige: 1988     Volgende: 1990
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De Masters 1989 dubbelspeltoernooi plaats in Londen . Het tennistoernooi werd van 6 tot en met 10 december 1989 op tapijtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht dubbels op de ATP Rankings.

De acht geplaatste dubbels:

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Ranking Speler Prestatie
1. Vlag van Verenigde Staten Rick Leach
Vlag van Verenigde Staten Jim Pugh
zesde
2. Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Pieter Aldrich
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Danie Visser
Halve finale
3. Vlag van Australië John Fitzgerald
Vlag van Zweden Anders Järryd
Finale
4. Vlag van Verenigde Staten Jim Grabb
Vlag van Verenigde Staten Patrick McEnroe
Winnaars
5. Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
achtste
6. Vlag van Australië Darren Cahill
Vlag van Australië Mark Kratzmann
Halve finale
7. Vlag van Verenigde Staten Jim Courier
Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras
Zevende
8. Vlag van Mexico Jorge Lozano
Vlag van Verenigde Staten Todd Witsken
Vijfde

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee koppels gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier koppels gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijd commissie.

Rode Groep[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Verenigde Staten Jim Grabb
Vlag van Verenigde Staten Patrick McEnroe
Vlag van Verenigde Staten Rick Leach
Vlag van Verenigde Staten Jim Pugh
6-4, 6-2, 6-7, 6-2
Vlag van Australië Darren Cahill
Vlag van Australië Mark Kratzmann
Vlag van Verenigde Staten Jim Courier
Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras
6–2, 7-6, 7–6
Vlag van Verenigde Staten Rick Leach
Vlag van Verenigde Staten Jim Pugh
Vlag van Verenigde Staten Jim Courier
Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras
6–3, 6–0, 6–3
Vlag van Verenigde Staten Jim Grabb
Vlag van Verenigde Staten Patrick McEnroe
Vlag van Australië Darren Cahill
Vlag van Australië Mark Kratzmann
7–6, 6–1, 6–4
Vlag van Verenigde Staten Jim Grabb
Vlag van Verenigde Staten Patrick McEnroe
Vlag van Verenigde Staten Jim Courier
Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras
6–2, 6–3, 6–3
Vlag van Australië Darren Cahill
Vlag van Australië Mark Kratzmann
Vlag van Verenigde Staten Rick Leach
Vlag van Verenigde Staten Jim Pugh
6–3, 7–6, 7–6
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Verenigde Staten Jim Grabb
Vlag van Verenigde Staten Patrick McEnroe
3-0 9-1 61-34
2 Vlag van Australië Darren Cahill
Vlag van Australië Mark Kratzmann
2-1 6-3 50-44
3 Vlag van Verenigde Staten Rick Leach
Vlag van Verenigde Staten Jim Pugh
1-2 4-6 48-45
4 Vlag van Verenigde Staten Jim Courier
Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras
0-3 0-9 24-55

Blauwe Groep[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Pieter Aldrich
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Danie Visser
Vlag van Mexico Jorge Lozano
Vlag van Verenigde Staten Todd Witsken
6–2, 7–6, 6–3
Vlag van Australië John Fitzgerald
Vlag van Zweden Anders Järryd
Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
6–3, 6–7, 6–1, 7–5
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Pieter Aldrich
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Danie Visser
Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
6–4, 6–2, 6–2
Vlag van Australië John Fitzgerald
Vlag van Zweden Anders Järryd
Vlag van Mexico Jorge Lozano
Vlag van Verenigde Staten Todd Witsken
6–3, 3–6, 7–5, 4–6, 6–1
Vlag van Mexico Jorge Lozano
Vlag van Verenigde Staten Todd Witsken
Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
6–7, 7–6, 6–4, 6–4
Vlag van Australië John Fitzgerald
Vlag van Zweden Anders Järryd
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Pieter Aldrich
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Danie Visser
6–2, 7–6, 7–6
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Australië John Fitzgerald
Vlag van Zweden Anders Järryd
3-0 9-3 71-51
2 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Pieter Aldrich
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Danie Visser
2-1 6-3 51-39
3 Vlag van Mexico Jorge Lozano
Vlag van Verenigde Staten Todd Witsken
1-2 4-6 57-62
4 Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
0-3 2-9 45-68

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

Om plek 5[bewerken | brontekst bewerken]

Om plek 5
         
1  Vlag van Verenigde Staten Rick Leach
 Vlag van Verenigde Staten Jim Pugh
6 3 5
8  Vlag van Mexico Jorge Lozano
 Vlag van Verenigde Staten Todd Witsken
4 6 7

Om plek 7[bewerken | brontekst bewerken]

Om plek 7
         
7  Vlag van Verenigde Staten Jim Courier
 Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras
6 6  
5  Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
4 3  

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                                 
  4  Vlag van Verenigde Staten Jim Grabb
 Vlag van Verenigde Staten Patrick McEnroe
6 6 6      
2  Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Pieter Aldrich
 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Danie Visser
4 1 3      
  4  Vlag van Verenigde Staten Jim Grabb
 Vlag van Verenigde Staten Patrick McEnroe
7 7 5 6  
  3  Vlag van Australië John Fitzgerald
 Vlag van Zweden Anders Järryd
5 6 7 3  
3  Vlag van Australië John Fitzgerald
 Vlag van Zweden Anders Järryd
7 7 6    
  6  Vlag van Australië Darren Cahill
 Vlag van Australië Mark Kratzmann
6 6 3      

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Schema op atptour.com