Mathilde Berendsen Nathan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mathilde Berendsen Nathan
Geboren 10 juni 1857
Overleden 22 februari 1926
Land Denemarken/Noorwegen
Instrument piano
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Mathilde Berendsen Nathan (Denemarken, Kopenhagen, 10 juni 1857- Noorwegen, Oslo[1], 22 februari 1926) was een Deens / Noors componiste en pianiste[2].

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Mathilde Berendsen werd geboren binnen het gezin van Joachim Berendsen en Ester Berendsen[3]. Ze huwde in 1884 kledinggrossier John Nathan en kreeg drie kinderen. Ze was componiste en kende een carrière als pianiste.

Concert[bewerken | brontekst bewerken]

  • 8 september 1883 samen met Thekla Nathan (schoonzus) in de concertzaal van Brødrene Hals
  • 13 juni 1890 samen met Ida Basilier-Magelssen, Gustav Lange en Martin Ursin
  • 15 oktober 1895: concert met Sophie Apenes
  • 12 maart 1918 speelde ze eigen werk in Oslo

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

  • opus 1: Drie etudes voor piano
    • Etude mélodique
    • Studie
    • Oktav etude
    • opgedragen aan muziekuitgever Carl Warmuth
  • opus 2: Polka mignonne (Warmuth
  • opus 3: Romance (voor piano) (circa 1892)
  • opus 5: Hongaarse schetsen (circa 1890)
  • opus 8: Twee pianostukken
    • Barcarole, Stemning
  • opus 10: Capricco (Oluf By)
    • Ved afskeden, Sung uden ord, Idyl
  • opus 11: Drie pianostukken
  • opus 12: Vuggevise (1909)
  • opus 13: Gavotte (1909)
  • opus 14: Serenade (voor piano
    • uitgegeven door Oluf By Musikforlag
  • opus 15:Zes melodische pianostukken (Oluf By, 1912)
    • Sehnsucht, Imrpomptu, Kinderspiele, Nocturne, Walzer, Schmetterlingen
  • opus 16: Drie peludes
  • opus 17: Vaarvise
  • opus 18: Allegretto gracioso
  • opus 19: I Tanker in fis mineur
  • opus 20: Romance
  • opus 21: Resignation
  • opus 25: Rondo (uitgegeven in Italië Edizioni Carisch)
  • opus 26: Valse caprice (uitgegeven in Italië Edizioni Carisch)
  • Feestmars (1890)
  • Scherzo (Brødrene Hals Musikforlag) (1893)