Max Taut
Max Taut (Koningsbergen, 15 mei 1884 - Berlijn, 26 februari 1967) was een Duits architect.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Taut volgde net als zijn vier jaar oudere broer Bruno Taut een opleiding tot architect in Koningsbergen aan de school voor bouwnijverheid. Vervolgens verhuisde hij naar Berlijn waar hij actief werd in het architectenbureau dat Bruno met Franz Hoffmann had opgericht.
Hij ontwierp als een van zijn eerste opdrachten rijwoningen voor arbeiders in Berlin-Westend in de Siedlung Eichkamp en de Siedlung Heerstraße. Bij zijn opdrachten in de jaren twintig hoorden meerdere kantoorgebouwen voor vakbonden, waaronder voor de Allgemeiner Deutscher Gewerkschaftsbund. In 1927 werd hij uitverkozen ook twee huizen te ontwerpen voor in de Weißenhofsiedlung in Stuttgart.
Hij netwerkte binnen een avant-garde architectuurgezelschap "Zehnerring" waar ook Mies van der Rohe, Walter Gropius en Erich Mendelsohn actief waren.
Na de Tweede Wereldoorlog richtte hij binnen de Universiteit voor de Kunsten samen met collega Wilhelm Büning een nieuwe architectuuropleiding in. In 1957 was hij een tweede maal actief in een architectuurtentoonstelling, ditmaal voor Interbau 57.
