Maya Fridman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maya Fridman
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Maya Fridman
Geboren 7 november 1989
Geboorteplaats Moskou
Land Vlag van Rusland Rusland
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Maya Fridman (Moskou, 7 november 1989) is een Russische celliste, zangeres en componiste. Ze woont en werkt in Nederland.

Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Maya Fridman studeerde in Moskou aan de Moscow State College of Music en daarna aan het Conservatorium van Amsterdam bij Dmitry Ferschtman, waar ze cum laude afstudeerde[1][2].

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Fridman werkte samen met verschillende muzikanten en gezelschappen, waaronder Maarten van Veen, Merel Vercammen, Faun, Farid Sheek, Asko❘Schönberg en het Noord Nederlands Toneel.[1][2]

Ze stond op diverse grote podia en festivals, waaronder het Koninklijk Concertgebouw, Muziekgebouw aan 't IJ, TivoliVredenburg, Concertgebouw De Vereeniging, Into The Great Wide Open en het Grachtenfestival[2][3]. Maya Fridman was artist in residence bij TivoliVredenburg en bij November Music[4][5]. Sinds 2020 vormt Maya Fridman Dareyn met onder andere Emine Bostanci (kemenche). Dareyn trad onder andere op tijdens het Grachtenfestival, Music Meeting, November Music en het Festival Europäische Kirchenmusik[6][7][8][9][10].

Sinds de Russische invasie van Oekraïne in 2022 organiseerde Maya Fridman benefietconcerten voor Oekraïne. Zo was ze in maart 2022, samen met de Oekraïense pianiste Anna Fedorova, een van de initiatiefnemers voor het Concert for Peace in het Concertgebouw[11][12][13]. In de documentaire United We Stand volgde regisseur David van Tijn Fridman tijdens haar inspanningen om geld in te zamelen voor Oekraïne.[14]

Fridman is Artist & Repertoire Manager bij platenlabel TRPTK[15].

Erkenning en waardering[bewerken | brontekst bewerken]

Maya Fridman won diverse prijzen in haar loopbaan. Zo won ze in 2019 de Dutch Classical Talent Award[16]. In 2018 werd ze genomineerd voor de Grachtenfestivalprijs[2].

Haar albums en optredens werden positief besproken in verschillende media, waaronder de Volkskrant[17], Het Parool[18], en Luister[19]. De Volkskrant nam haar album Canto d’inizio e fine op in de lijst van beste albums van 2019. De Volkskrant schreef dat Fridman "een bijzonder communicatieve manier van spelen" heeft: "melancholiek, en soms zielkervend"[20]. Luister gaf Fridmans album Red Velvet een 10: "Ze speelt altijd alsof haar leven ervan afhangt en spreidt een enorme doorleefdheid ten toon."[19]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Artiest Titel Jaartal
Maya Fridman & Daniël Kool The Invisible Link 2015
Aeon Trio Elegy 2017
Maya Fridman Red Velvet 2017
Maya Fridman & Artem Belogurov The Fiery Angel 2018
Arezoo Rezvani, Farid Sheek & Maya Fridman The scent of Persia 2018
Maya Fridman Shalygin: Canti d'Inizio e Fine 2019
Maya Fridman REIÐ 2019
Merel Vercammen & Maya Fridman Silent City 2020
Helena Basilova, Konstantyn Napolov & Maya Fridman Obscure Atlas 2021
Maya Fridman & Marion von Tilzer Ten Songs of Change 2021
Maya Fridman & Noord Nederlands Orkest De Graaff: The Forest in April 2021
Maya Fridman & Maarten van Veen Nuït 2022
Maya Fridman The Power of Indifference 2023

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen en referenties[bewerken | brontekst bewerken]