Mohamed Hegi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mohamed Hegi
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Mohamed Hegi
Geboortedatum 26 januari 2004
Nationaliteit Vlag van Syrië Syrië
Lengte 170 cm
Been Tweebenig
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland VVV-Venlo
Rugnummer 32
Contract tot Amateur
Jeugd
–2019
2019–2021
2021–2023
Vlag van Duitsland SV Mönchengladbach 1910
Vlag van Duitsland Borussia Mönchengladbach
Vlag van Nederland VVV-Venlo
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2023– Vlag van Nederland VVV-Venlo 4(0)
Interlands **
2023– Vlag van Syrië Syrië U20 1(0)

* Bijgewerkt op 20 oktober 2023
** Bijgewerkt op 11 mei 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Mohamed Hegi (26 januari 2004) is een Syrische voetballer die doorgaans speelt als links- of rechtsbuiten.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Hegi speelde in Duitsland bij SV Mönchengladbach 1910 en Borussia Mönchengladbach alvorens hij in 2021 de overstap maakte naar de jeugdopleiding van VVV-Venlo. Tijdens de voorbereiding op het seizoen 2023/24 liet trainer Rick Kruys hem met negen andere jeugdspelers aansluiten bij de selectie van het eerste elftal.[1] Daar maakte de 19-jarige vleugelaanvaller zijn competitiedebuut op 19 augustus 2023 tijdens een uitwedstrijd bij FC Emmen (2-2), toen hij als invaller in de 72e minuut in het veld kwam voor Martijn Berden.[2]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Playoffs Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2023/24 Vlag van Nederland VVV-Venlo Eerste divisie 4 0 0 0 4 0
Totaal 4 0 0 0 0 0 4 0
Bijgewerkt tot en met 20 oktober 2023

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

In januari 2023 werd Hegi geselecteerd voor het Syrisch nationale elftal onder 20 jaar.[3] Op 3 februari 2023 liet bondscoach Mark Wotte hem debuteren in een met 0-4 gewonnen vriendschappelijke interland tegen Qatar onder 20 jaar, als invaller in de 81e minuut voor Hozan Osman.[4]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]