Nicole Gontier

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nicole Gontier
ECH 2017
Persoonlijke informatie
Volledige naam Nicole Gontier
Geboortedatum 17 november 1991
Geboorteplaats Aosta
Nationaliteit Vlag van Italië Italië
Lengte 1,65 m
Gewicht 56 kg
Sportieve informatie
Discipline Biatlon
Club CS Esercito
Olympische Spelen 2014
Debuut 2012
Portaal  Portaalicoon   Sport

Nicole Gontier (Aosta, 17 november 1991) is een Italiaanse biatlete. Ze vertegenwoordigde haar vaderland op de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Gontier maakte haar wereldbekerdebuut tijdens de wereldkampioenschappen biatlon 2012 in Ruhpolding. Op dit toernooi eindigde ze als 68e op de 15 kilometer individueel en als 79e op de 7,5 kilometer sprint, op de estafette eindigde ze samen met Dorothea Wierer, Alexia Runggaldier en Katja Haller op de twaalfde plaats. In december 2012 scoorde de Italiaanse in Pokljuka haar eerste wereldbekerpunten. Op de wereldkampioenschappen biatlon 2013 in Nové Město eindigde ze als vijftigste op de 7,5 kilometer sprint en als 59e op de aansluitende 10 kilometer achtervolging. Samen met Dorothea Wierer, Michela Ponza en Karin Oberhofer veroverde ze de bronzen medaille op de estafette. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji eindigde Gontier als 45e op de 15 kilometer individueel, daarnaast eindigde ze als 54e op de 7,5 kilometer sprint en als 49e op de aansluitende 10 kilometer achtervolging. Op de 4x6 kilometer estafette eindigde ze samen met Dorothea Wierer, Michela Ponza en Karin Oberhofer op de zesde plaats.

In december 2014 behaalde de Italiaanse in Pokljuka haar eerste toptien klassering in een wereldbekerwedstrijd. Een maand later stond ze in Oberhof voor de eerste maal in haar carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd. In Kontiolahti nam Gontier deel aan de wereldkampioenschappen biatlon 2015. Op dit toernooi eindigde ze als 35e op de 15 kilometer individueel en als 67e op de 7,5 kilometer sprint. Samen met Lisa Vittozzi, Karin Oberhofer en Dorothea Wierer sleepte ze de bronzen medaille in de wacht op de 4x6 kilometer estafette.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
2014 Vlag van Rusland Sotsji 45e 54e 49e 6e
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 38e 44e 48e 9e

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
Single gemengde
estafette
2012 Vlag van Duitsland Ruhpolding 68e 79e 12e
2013 Vlag van Tsjechië Nové Město 50e 59e Brons
2015 Vlag van Finland Kontiolahti 35e 67e Brons
2016 Vlag van Noorwegen Oslo Holmenkollen
2017 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen
2019 Vlag van Zweden Östersund 69e 52e 48e 10e
2020 Vlag van Italië Antholz

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algemeen Individueel Sprint Achtervolging Massastart
2012/2013 54e 47e 47e
2013/2014 51e 53e 48e 48e
2014/2015 35e 34e 37e 49e 24e
2015/2016 Geen deelname
2016/2017
2017/2018 61e 64e 61e 40e
2018/2019 45e 46e 31e 48e
2019/2020 78e 70e 75e

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]