Oleksandr Tymtsjyk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oleksandr Tymtsjyk
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Oleksandr Vasyljovytsj Tymtsjyk
Geboortedatum 20 januari 1997
Geboorteplaats Kryklyvets, Vlag van Oekraïne Oekraïne
Lengte 180 cm
Been Rechts
Positie Rechtsback
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Oekraïne Dynamo Kiev
Rugnummer 24
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
2011–2013
2013–2016
Vlag van Oekraïne Volodymyr Volynskyi
Vlag van Oekraïne Dynamo Kiev
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2016–
2017
2018–2020
Vlag van Oekraïne Dynamo Kiev
Vlag van Oekraïne Stal Dniprodzerzjynsk
Vlag van Oekraïne Zorja Loehansk
55(4)
15(0)
59(2)
Interlands **
2020– Vlag van Oekraïne Oekraïne 15(1)

* Bijgewerkt op 15 april 2024
** Bijgewerkt op 15 april 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Oleksandr Vasyljovytsj Tymtsjyk (Oekraïens: Олександр Васильович Тимчик; Kryklyvets, 20 januari 1997) is een Oekraïens voetballer die doorgaans speelt als rechtsback. In oktober 2016 debuteerde hij voor Dynamo Kiev. Tymtsjyk maakte in 2020 zijn debuut in het Oekraïens voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Tymtsjyk speelde in de jeugd van Volodymyr Volynski en werd in 2013 opgenomen in de opleiding van Dynamo Kiev. Hier maakte hij in het seizoen 2016/17 zijn professionele debuut. Op 26 oktober 2016 werd tegen Zorja Loehansk gespeeld in de Koebok Oekrajiny. Namens Dynamo kwamen dat duel Derlis González (tweemaal), Viktor Tsyhankov en Júnior Moraes (ook tweemaal) tot scoren. Tegengoals kwamen van Rafael Forster en Mikhail Sivakov, waardoor Dynamo uiteindelijk met 5–2 won. Tymtsjyk mocht van coach Serhij Rebrov in de basis beginnen en hij speelde het gehele duel mee.[1] In de zomer van 2017 werd de rechtsback verhuurd aan Stal Dniprodzerzjynsk.[2] Na een half seizoen werd Tymtsjyk teruggehaald naar Dynamo, om direct weer verhuurd te worden aan Zorja Loehansk.[3] Bij Zorja zou de rechtsback uiteindelijk tweeënhalf jaar spelen, voor hij aan het begin van het seizoen 2020/21 terugkeerde bij Dynamo. Hier tekende Tymtsjyk in oktober 2020 een nieuw contract, die zou lopen tot aan de zomer van 2025.[4]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2016/17 Vlag van Oekraïne Dynamo Kiev Premjer Liha 2 0 1 0 0 0 3 0
2017/18 Vlag van Oekraïne Stal Dniprodzerzjynsk 15 0 2 0 17 0
Vlag van Oekraïne Zorja Loehansk 8 1 0 0 8 1
2018/19 21 1 3 0 4 0 28 1
2019/20 30 0 1 0 6 0 37 0
2020/21 Vlag van Oekraïne Dynamo Kiev 4 0 3 0 0 0 7 0
2021/22 12 1 1 0 4 0 17 1
2022/23 19 1 0 0 4 0 23 1
2023/24 18 2 0 0 4 0 22 2
Totaal 129 6 11 0 22 0 162 6

Bijgewerkt op 15 april 2024.[5]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Tymtsjyk maakte zijn debuut in het Oekraïens voetbalelftal op 3 september 2020, toen een wedstrijd in de Nations League 2020/21 gespeeld werd tegen Zwitserland. Door doelpunten van Andrij Jarmolenko en Oleksandr Zintsjenko en een tegentreffer van Haris Seferović won Oekraïne het duel met 2–1. Tymtsjyk mocht van bondscoach Andrij Sjevtsjenko in de basisopstelling beginnen en hij speelde het gehele duel. De andere Oekraïense debutant dit duel was Bohdan Mychajlytsjenko (Anderlecht).[6] Tymtsjyk werd in april 2021 door Sjevtsjenko opgenomen in de voorselectie voor het uitgestelde EK 2020.[7] In juni nam Sjevtsjenko hem ook op in zijn definitieve selectie.[8] Op het toernooi werd Oekraïne in de kwartfinales uitgeschakeld door Engeland (0–4), nadat in de groepsfase was verloren van Nederland (3–2) en Oostenrijk (0–1), gewonnen van Noord-Macedonië (2–1) en in de achtste finales werd na verlengingen gewonnen van Zweden (1–2). Tymtsjyk kwam niet in actie. Zijn toenmalige teamgenoten Serhij Sydortsjoek, Mykola Sjaparenko, Illja Zabarnyj, Viktor Tsyhankov, Vitalij Mykolenko, Artem Besjedin, Oleksandr Karavajev, Heorhij Boesjtsjan, Denys Popov (allen eveens Oekraïne) en Tomasz Kędziora (Polen) waren ook actief op het EK. Zijn eerste interlanddoelpunt maakte Tymtsjyk op 24 september 2022, toen in het kader van de UEFA Nations League 2022/23 gespeeld werd tegen Armenië. Na tweeëntwintig minuten opende hij de score, waarna het 0–5 werd door treffers van Oleksandr Zoebkov, Artem Dovbyk (tweemaal) en Danylo Ihnatenko.[9]

Interlands van Oleksandr Tymtsjyk voor Vlag van Oekraïne Oekraïne
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Oekraïne Dynamo Kiev
1 3 september 2020 Vlag van Oekraïne OekraïneZwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 1 Nations League 2020/21
2 6 september 2020 Vlag van Spanje SpanjeOekraïne Vlag van Oekraïne 4 – 0 Nations League 2020/21
3 31 maart 2021 Vlag van Oekraïne OekraïneKazachstan Vlag van Kazachstan 1 – 1 WK 2022 kwalificatie
4 23 mei 2021 Vlag van Oekraïne OekraïneBahrein Vlag van Bahrein 1 – 1 Vriendschappelijk
5 4 september 2021 Vlag van Oekraïne OekraïneFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 WK 2022 kwalificatie
6 8 september 2021 Vlag van Tsjechië TsjechiëOekraïne Vlag van Oekraïne 1 – 1 Vriendschappelijk
7 9 oktober 2021 Vlag van Finland FinlandOekraïne Vlag van Oekraïne 1 – 2 WK 2022 kwalificatie
8 12 oktober 2021 Vlag van Oekraïne OekraïneBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 1 – 1 WK 2022 kwalificatie
9 11 november 2021 Vlag van Oekraïne OekraïneBulgarije Vlag van Bulgarije 1 – 1 Vriendschappelijk
10 16 november 2021 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaOekraïne Vlag van Oekraïne 0 – 2 WK 2022 kwalificatie
11 24 september 2022 Vlag van Armenië ArmeniëOekraïne Vlag van Oekraïne 0 – 5 Nations League 2022/23 Goal 22'
12 27 september 2022 Vlag van Spanje SpanjeSchotland Vlag van Schotland 0 – 0 Nations League 2022/23
13 12 juni 2023 Vlag van Duitsland DuitslandOekraïne Vlag van Oekraïne 3 – 3 Vriendschappelijk
14 16 juni 2023 Vlag van Noord-Macedonië Noord-MacedoniëOekraïne Vlag van Oekraïne 2 – 3 EK 2024 kwalificatie
15 20 november 2023 Vlag van Oekraïne OekraïneItalië Vlag van Italië 0 – 0 EK 2024 kwalificatie

Bijgewerkt op 15 april 2024.[10]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Oekraïne Dinamo Kiev
Premjer Liha 1 2020/21
Koebok Oekrajiny 1 2020/21
Soeperkoebok Oekrajiny 1 2020

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]