Olympische eed
De olympische eed is de tekst die tijdens de openingsceremonie van elke Olympische Spelen wordt uitgesproken door een sporter en een jurylid. Door het uitspreken van de eed beloven de sporters en de juryleden dat ze zich tijdens de Spelen aan de regels zullen houden.
Hoe de eed afgelegd dient te worden is geregeld in hoofdstuk 5 van het Olympic Charter. Hier staat voorgeschreven dat een sporter uit het organiserende land de eed uitspreekt namens alle sporters. De eed wordt uitgesproken in het Engels en luidt als volgt:
In the name of all the competitors I promise that we shall take part in these Olympic Games, respecting and abiding by the rules which govern them, committing ourselves to a sport without doping and without drugs, in the true spirit of sportsmanship, for the glory of sport and the honour of our teams.
Terwijl de sporter de eed aflegt moet hij de olympische vlag met zijn linkerhand vasthouden en zijn rechterhand opgestoken hebben. De vlaggendragers van alle deelnemende landen vormen een halve cirkel voor het podium waar de sporter die de eed aflegt op staat.
Daarna legt een van de juryleden uit het organiserende land de eed af namens alle juryleden. Dit gebeurt op dezelfde wijze als bij de sporter, alleen is de tekst iets anders:
In the name of all the judges and officials, I promise that we shall officiate in these Olympic Games with complete impartiality, respecting and abiding by the rules which govern them, in the true spirit of sportsmanship.
De Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen waren de eerste waar de olympische eed voor atleten werd afgelegd. De olympische eed voor officials werd ingevoerd op de Olympische Spelen van München in 1972.
Atleten die de olympische eed hebben afgelegd[bewerken | brontekst bewerken]
Olympische Zomerspelen[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Paralympische Zomerspelen[bewerken | brontekst bewerken]
Paralympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]
| Plaats | Jaar | Naam | Sport |
|---|---|---|---|
 Örnsköldsvik |
1976 | onbekend | onbekend |
 Geilo |
1980 | onbekend | onbekend |
 Innsbruck |
1984 | onbekend | onbekend |
| Innsbruck |
1988 | onbekend | onbekend |
 Albertville |
1992 | Ludovic Rey-Robert | Alpine skiën |
| Lillehammer |
1994 | TCato Zahl Pedersen | Alpine skiën |
 Nagano |
1998 | Ryuei Shinohe | Alpine skiën |
 Salt Lake City |
2002 | Sarah Billmeier | Alpine skiën |
 Turijn |
2006 | Fabrizio Zardini | Alpine skiën |
 Vancouver |
2010 | Hervé Lord | Sledgehockey |
 Sotsji |
2014 | Valeriy Redkozubov | onbekend |
 Pyeongchang |
2018 | onbekend | onbekend |
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
- In 1984 vergat Edwin Moses de tekst van de eed tijdens de openingsceremonie.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ a b (en) Speakers of the Athletes' Oath. International Paralympic Committee (19 juni 2010). Gearchiveerd op 19 juni 2010. Geraadpleegd op 21 juni 2017.