Overleg:Douglas Hofstadter

1. Het boek Gödel, Escher, Bach: Een eeuwige Gouden Band, Een metaforische fuga op mensen en machines in de geest van Lewis Carroll, dat Douglas R. Hofstadter heeft geschreven kan samengevat worden.

Zo'n samenvatting doet, mijn inziens, het boek onrecht aan en de schrijver tekort. Bovendien schept het verwachtingen, waar ik niet aan wil, zal kunnen, voldoen. Ik schrijf dit in een emotionele, fragiele bui. Bovenstaand boek beschouw ik als mijn ingang naar een wereld, die al in mij en om mij heen aanwezig was en nog steeds is, maar geconcretiseerd werd door de vertaalde woorden van de schrijver Douglas. R. Hofstadter. Het boek is vertaald onder leiding van Ronald Jonkers, zonder deze vertaling zou de inhoud van dit boek ruis voor mij zijn geweest. De auteur heeft in overleg met de Nederlandse filosoof Johan van Benthem correcties en aanvullingen aangebracht. Bij het schrijf- en vertaalproces is de auteur intensief betrokken geweest. Door het lezen is de impliciete informatie voor mij expliciet ontsloten.

Er zijn meerdere definities van samenvattingen:

1. de titel en de subtitel zijn op zich de kortste samenvatting van een boek, geschrift of website.; op zo'n manier heb ik hierboven al een samenvatting geschreven.
2. de achterflap van het boek geeft een indruk, een soort samenvatting van anderen over het boek:
3. een verkorte persoonlijke weergave en reflectie van de inhoud, de informatie van een boek.

2. Achterflap Gödel, Escher, Bach .

In een sprankelende opeenvolging van speelse dialogen en heldere technische hoofdstukken verbindt Douglas R. Hofstadter de muziek van J.S. Bach, het grafische werk van van Escher en de wiskundige stellingen van Gödel. Zijn interpretatie van deze drie genieën vormt samen met een overweldigende hoeveelheid ideeën uit logica, biologie, psychologie, wis- en natuurkunde en taalkunde het materiaal waarmee hij zijn fuga componeert.

Het eerste deel van het boek GEB licht aan de hand van puzzles en onverwachte analogieën het gebruik van formele systemen uit. Met behulp van geformaliseerde denkpatronen maakt Hofstadter de lezer vertrouwd met de onvolledigheidsstelling van Gödel.

Formaliseren van denken maakt de weg vrij voor mechaniseren van denkprocessen. Het tweede deel van het boek EGB behandelt de kunstmatige intelligentie en het probleem machines, computers, zelfstandig te laten denken.

De dialogen, die aan de technische hoofdstukken vooraf gaan, behandelen, elk in de trant van een compositie van Bach, de stof op luchtige, maar zeer verrassende wijze.

Onlosmakelijk met de tekst zijn de prenten van Escher en Magritte - twee kunstenaars die het onbestaanbare weten te visualiseren.

"Gödel, Escher, Bach is in eerste instantie een soort leerboek; het is alleen al zo waardevol omdat allerlei filosofische inzichten er voor niet specialisten in toegankelijk worden gemaakt - en dat op een werkelijk meeslepende manier, zo oorspronkelijk en stimulerend, dat ik me betrapte op het verlangen om weer zeventien te zijn, alleen maar om met zo'n boek te kunnen leven: het eindeloos herlezen en opgroeien met die denkbeelden, ze al beschikbaar hebben, er al mee vertrouwd zijn als je aan je eigen geestelijke ontplooiing begint." Rudy Kousbroek in het NRC_Handelsblad.

"Eens inde zoveel jaar komt er van een onbekende schrijver een boek uit van zoveel diepte, helderheid, reikwijdte, humor, schoonheid en oorspronkelijkheid dat het onmiddelijk als een literair evenement van de eerste orde wordt herkend."Martin Gardner in Scientific American.

"Het eerste boek in een nieuw genre." Piet Grijs.

3. Persoonlijke weergave, reflectie.

Naast dat ik dit hier schrijf en wat ik al heb geschreven over de impact van dit boek op mij, wil ik het volgende nog toevoegen. Voor Hofstadter is dit boek zijn levenswerk geweest, in zijn Woord van Dank schrijft hij dat hij al vanaf zijn vroegste jeugd bezig is geweest met de inhoud van dit boek. Hij eindigt zijn Woord van Dank, zo: "In een zeker zin is dit boek een getuigenis van mijn geloof. Ik hoop dat dit overkomt bij mijn lezers en dat mijn enthousiasme en eerbied voor bepaalde ideeën zullen doordringen tot het hart en de gedachten van enkele mensen. meer mag ik niet verlangen."

Ik heb het boek bijna in één adem uitgelezen, omdat ik niet over zoveel adem beschik heb ik hierover een dik jaar gedaan. Mijn achtergrond is niet die van een (natuur)wetenschapper. Ik voel mij meer virtueel sociaal kultureel werker met filosofische inslag. Dat betekent het samenvatten en het vertalen van bijna ontoegankelijke (denk)werelden, mogelijke werkelijkheden en het ontsluiten van informatie voor een ieder, of een enkeling die daarin is geïntersseerd, ;-).

Zoals eerder gezegd elk boek is samen te vatten. Zonder auteur of boek tekort te willen doen, kan ik schrijven, dit boek is bij uitstek het voorbeeld van hoe memen werken en wat voor konsekwentie's dit heeft op onze samenleving. Naast het feit dat memen als replicator naast genen als replicator, de Mens als hún vervoermiddel hebben gekozen, wil ik opmerken dat er altijd enige keuzevrijheid is. Zoals je niet met iedere partner je genen wilt delen, hoef je ook niet met iedere partner je memen te delen. Zo is het fascistisch gedachtengoed een meme, die ik niet als mijn partner zou willen hebben.

Gödel, Escher, Bach, een Eeuwige Gouden Band, een metaforische fuga op mensen en machines in de geest van lewis Carroll, van Douglas R. Hofstadter, is een geestelijke partner die wel mijn leven heeft verrijkt.

Het delen van informatie, is het delen van kennis, is het delen van macht, en is daarmee niet vrijblijvend in al haar konsekwenties. Gustar 2 nov 2003 07:48 (CET)

What is your point Gustar? Wil je de pagina over Hofstadter wijzigen of alleen even je gemoed luchten? Evanherk 3 nov 2003 09:53 (CET)