Overleg:Gana-sangha

Compact

De auteur van het artikel weet er duidelijk veel van, wat het lastig kan maken om te schrijven voor een algemeen publiek. Het artikel maakt de indruk een reeks notities van wetenschappelijke kennis te zijn, waarbij het schrijven niet als ambacht beoefend wordt.

Beschrijvende passages lopen zonder overgang over in definiërende, inperkende delen of in toelichtende, uitbreidende zinnen. Voor de gewone ontwikkelde lezer met een denkniveau op universitair of hbo-denkniveau is de tekst niet te volgen, doordat de auteur geen heldere weg aangeeft, maar doorsteekjes bewandelt. Zo helpt het terloops noemen van de veldtocht van Alexander de Grote mij niet om een beter beeld te krijgen van het concept gana. Zegt het verzet iets over het functioneren ervan? Is het kenmerkend? Wat zou de lezer missen als die veldtocht weggelaten werd?

Een ander voorbeeld waar de lezer ontspoort is deze passage:

Hoewel deze vorm gelijk zou moeten zijn aan de religieuze vorm, berustte de macht hier veelal bij enkele kshatriya-families. Het hoofd van elke familie (kula) was een raja. Zo zouden de Licchhavi's vertegenwoordigd zijn door 7707 raja's.

Is deze uiteenzetting bedoeld om inzicht te geven, of afbakening of nog iets anders? Het getal 7707 wekt de indruk dat het doel is om aan te geven hoeveel gana's er zijn of hoe groot ze zijn, maar zelfs dat wordt niet duidelijk gemaakt, terwijl dat wel zou kunnen zonder de tekst onnodig uit te breiden. De vermelding van de raja's doet dan weer denken dat uitleg over gana's de bedoeling was, maar het blijft onduidelijk hoe de lezer dit moet inpassen in het beeld van die staatsvorm.

Mogelijk speelt hier het misverstand een rol dat korte zinnen makkelijker te begrijpen zijn dan lange. Dat is alleen het geval als de relatie tussen de zinnen meteen duidelijk is, maar dat is in deze tekst vaak niet het geval. De aanduiding zou moeten is verwarrend en onduidelijk. Vindt Panini dat dit moet, of volgt uit zijn beschrijving dat dit het geval zou zijn?

Dan volgt een tussenzinnetje, dat de lezer volledig op het verkeerde been zet, doordat een nieuw begrip geïntroduceerd wordt, waarbij het verband met het voorgaande niet aangegeven wordt. De tekst zou veel leesbaarder zijn als her en der voegwoorden ingevoegd werden. Ik vermoed dat er simpelweg bedoeld wordt:

Hier berustte de macht veelal bij enkele kshatriya-families, die elk vertegenwoordigd werden door een groot aantal raja's (familiehoofden); zo hadden de Licchhavi's 7707 raja's.

Ik hoop dat de auteur de structuur van het verhaal wil verhelderen, want in de huidige vorm is het haast alleen leesbaar voor mensen die toch al ingewijd zijn. Ik noem nogmaals enkele mogelijkheden en vul het voorgaande aan:

• Het moet de lezer duidelijk zijn wat de functie is van elke mededeling. Definiërend-beperkend? Toelichtend en verduidelijkend? Moet het als voorbeeld of curiositeit opgevat worden is of als centraal kenmerk?

Die duidelijkheid is te realiseren door de functies ruimtelijk te scheiden in alinea's, maar ook door het gebruik van woorden als 'bijvoorbeeld', maar vooral door zinnen te verbinden met woorden als maar, of, bovendien, echter en toch.

• De tekst is helderder te structureren door eerst zoveel mogelijk het fenomeen gana objectief te beschrijven en dan pas in te gaan op de verschillende opvattingen van de contemporaine auteurs.

Ik hoop dat de auteur deze handschoen op wil pakken, want het onderwerp is fascinerend genoeg! Met vriendelijke groet  →bertux 13 aug 2021 09:47 (CEST)