Overleg:Indo-Europese religie

Suggesties

Vol verbazing neem ik waar dat er nog geen Overleg bestaat voor het artikel over Indo-Europese religie. Een paar suggesties en opmerkingen dan van mijn hand. Egypte wordt niet onder de Indo-Europese stammen geschaard, maar via een omweg is het duidelijk waarom er toch veel verwantschap bestaat met de Indo-Europeanen. Er bestaat immers een verhaal, dat er mensen uit India Egypte zijn binnengekomen en hun invloed hebben doorgegeven. Al in de antieke tijd bestond het idee, dat Ethiopië verwant was aan India (Oost-Ethiopië). De Nijl kwam van Nila ('blauw') in het Sanskriet. Dit vergt natuurlijk dieper onderzoek, maar het lijkt me geschikt hier het idee al post te doen vatten. Egypte had natuurlijk vreselijk veel invloed op Griekenland, wat wél tot de Indo-Europese beschaving wordt gerekend. De Grieken kwamen in Egypte leren. De Grieken zagen hun Hephaistos verwant aan Ptah en waren de eersten om Egypte het 'Huis van de geest (ka) van Ptah'(Egypte) te noemen. Heracles kwam oorspronkelijk uit Thebe in Egypte en wordt in verband gebracht met Balarama uit India. Hermes (Toth) vinden we terug in Mercurius (Hermes). Ook de jakhalsgod Anubis schijnt een vorm van Hermes te zijn, als begeleider van de doden (Psychopompus). Bij Wezens wordt de hond genoemd als begeleider in de onderwereld. Cerberus met 3 koppen lijkt te zijn overgenomen van de Indiase teef Sarama en haar twee vier-ogige zonen ('Run on the right path past the two brindled, four-eyed dogs, the sons of Sarama and then approach the fathers (..)' Rig Veda, 10.14 vers 10) in het rijk van Yama, de god van de dood. Er bestaat ook een Nederlands sprookje: Een Hond Die Geen Hond Was. Thoth Hermes werd als baviaan voorgesteld, ofwel een hondskopaap en Hanuman in India is ook een aapgod, met een bijzonder lange staart. Egypte heeft ook veel invloed gehad op de Russische sprookjes, denk aan de Vuurvogel (Phoenix, Benu-Osiris) en Finist de Heldere Valk (Horus) en het verhaal van de Oerridder Swetagor (Inwijdingsberg), die net als Osiris in een kist, precies in zijn maat, stapt en vervolgens gekerkerd (geïncarneerd) blijft als offer voor het heil der mensen (opdat alle mensen hun weg terug naar God, dat is bevrijding, verlichting bereiken). In de Islam leidt de weg naar Simorgh (de grote vogel). Zie daarvoor de Vogelvergadering van Farid ud-Din Attar. Bij Antropogenie wordt uitgebreid uiteengezet hoe de mens uit 8 delen wordt opgebouwd. Interessant zou zijn hiernaast het werk van de zogeheten 7 Archonten olv de Hoofdarchont te plaatsen, die het werk om de mens te scheppen ter hand nemen (Nag Hammadigeschriften over Gnosis, gevonden in Egypte). Deze Archontengroep brengt me direct op de Eschatologische Strijd tussen 2 godenfamilies. Fomorianen (Fomoriërs?) worden genoemd tegenover de Tuatha de Danann (Volk van Dana). Ik vergelijk hen met de Wanen tegenover de Asen (Aesir), en de Asura's (van India) tegenover de Deva's (van hen maakten de Perzen daeva's en de Europeanen hun 'duivels'). De Perzen hadden hun Amesha Spenta's olv Ahura Mazda (Ormuzd) tegenover de Daeva's van Ahriman. Men zegt dat de Perzen een hekel hadden aan de Indiërs en daarom de 'goeden' in het Indiase verhaal veranderden in de 'kwaden' van het Perzische verhaal, maar dat is helemaal de vraag. Zowel de Deva's als de Daeva's, als de 'duivels' en Archonten zijn de Wanen, of illusoire lagere godheden (de 7 dwergen uit Sneeuwwitje, de 7 Galli in de onderwereld van de Babylonische Ereshkigal, 'gnomen' van Chnoem uit Egypte), die het scheppingswerk op zich genomen hebben. Ze scheppen de aarde en de aardse mens, maar dan is het werk nog niet klaar en moet er een lichtwezen geofferd worden om de mensheid tot mens te maken (te bezielen). Daarom krijgt de mens 'manas'(Sanskriet voor denken)en daar is het woord mens van afgeleid, net als van Manu hun stamvader. Bij de Germanen werd dat inderdaad Mannus. Bij de Egyptenaren misschien Menes, bij de Kretenzers Minos, bij de Kelten Manannan en weer elders Achaemenes. In het artikel worden de draken meestal als negatief beschouwd, maar ze zijn tevens de Asura's ('demonen, 'daimonen'), die oorspronkelijk een betekenis in gunstige zin gehad kunnen hebben. De leider van de Fomoriërs was Balor met het dodende Oog, die door zijn kleinzoon Lugh werd verslagen. Het verhaal van Lucius Tarquinius lijkt me te historisch om als mythe door te gaan in het verband van dit onderzoek. Bij Rituelen wordt het paardenoffer genoemd en ik kan niet nalaten in dit kader ook de verdrinking van het mythische paard Beiaard, nog uit de Middeleeuwen, te noemen. De heilige drank is de Amrita, de Soma, Haoma (in Perzië), de mede en nectar, tevens de graalwijn. Rest me nog Osiris (Asar) in verband te noemen met Surya (uit India) en de Asura's, Isis in verband met Ushas (Lakshmi, godin van de liefde), de Mesopotamische Ea met Aya (Sanskriet) en z'n andere naam Enki met Agni (Sanskriet). De Liefdesgodinnen Lakshmi en Venus komen beiden uit de zee tevoorschijn, een opmerkelijke overeenkomst. Die zee is de melkoceaan (oerruimte) die gekarnd werd door Deva's en Asura's. Daarbij kwam de heilige drank soma vrij, maar ook een gifdrank, die de Lichtbrenger opdronk en zich zo vrijwillig opofferde. Shiva Nilakantha (Blauwkeel) offerde zich in het Indiase verhaal. De Dagda in het Keltische. Die laatste at een ketel giftige pap, die de Fomoriërs hem aangeboden hadden om op te eten, ten einde een verbond te sluiten tussen hen en de Tuatha de Danann. Esau krijgt van z'n tweelingbroer Jakob een 'roodachtig brouwsel' te eten en verliest ermee z'n eerstgeborenerecht. De Eschatologische strijd vindt men ook tussen de Olympiërs olv Jupiter en de oudere Titanen. Laatsgenoemden verdwenen net als de gevallen engelen naar de tartarus (hel). Prometheus (Pramantha, het stokje om vuur te wrijven in India) was de Titaan, die zich opofferde voor de mensheid door haar vuur (ook geestelijk) te brengen. Hij werd net als de Scandinavische Loki aan de rotsen geketend en leed hevige pijnen. Prometheus' lever wordt dagelijks door Zeus' adelaar uitgebeten en Loki heeft voortdurend een kom met gif boven het hoofd. Gelukkig kan zijn vrouw het meestal opvangen, maar als er een druppel op hem valt, beweegt hij en dan schudt de hele aarde. Ook nog een woord over de 3 lagen waarin de wereld is verdeeld. Dat zijn lagen horizontaal boven elkaar voorgesteld, net als bij de Maya's en Azteken overigens, met de hemel (Asgard, Svarga) boven en de aarde (Niflheim) beneden (in de Wereldboom de es Yggdrassil, Ashvattha in India). Daartussen is de zee, ook onderwereld genoemd (Midgard, Mitlan bij de Maya's). Vandaar dat Mozes het volk leidt van het helse Egypte (aarde) door de Rode Zee en een weg baant naar het beloofde Land van Melk en Honing (het paradijs, en niet het land Kanaän-Israël). Ze komen m.i. overeen met de rijken van de elementen vuur (hemel), water (de tussenwereld) en de aarde. Erboven zijn nog lucht en aether, samen de 5 elementen, die in de kosmogonie volgen van boven naar beneden: aether, lucht, vuur, water, aarde. Het kruis, met Aether in het midden was dan ook een universeel symbool. Jupiter werd ook Pater Aether genoemd.10Guillot (overleg) 3 okt 2016 12:02 (CEST)

Apollo en Krishna-Kanya

De volgende vergelijking, die in 'From the Caves and Jungles of Hindostan' (H.P.Blavatsky) op blz. 610 t/m 613 word gegeven, kan voor het artikel interessant zijn. De god Apollo wordt met Krishna-Kanya vergeleken:

• Krishna zou hebben geleefd in 'parnasi' (kleine hutten van bamboe) in het deel van de Paropamisos (Bâmiân), dat Parnassus werd genoemd. Parnassus is de muzenberg van Apollo.
• Zowel Apollo als Krishna zijn goden van de muziek. Krishna is muralîdhara, 'fluitdrager' en speelt de bânslî (rietfluit). Dat instrument ging aan de chatâra ( van chah 'zes' en târa 'snaar') vooraf. De Grieken zouden aan de hindoe châtara de kithara (van Apollo) te danken hebben.
• Krishna overwint de slang Nâgaputra en zwarte slang Kâlîya-Naga (een veelkoppige Hydra) en plet z'n kop onder z'n voet. Apllo overwint Python.
• Krishna wordt begeleid door gopîs (herderinnen die aspecten zijn van godinnen van wetenschap en kunst als Sarasvatî, godin van wijsheid en Lakshmî, godin van poëzie), zoals de Muzen om Apollo dansen.
• Volgens Herodotus was Kan een titel van de Egyptische Apollo als zonnegod. Kan lijkt veel op Kanya (Krishna). Kan had een blauw lichaam, de kop van een adelaar en in de hand een lotus. Krishna-Kanya is Nîlanâth (de blauwe god), symbool van de ruimte. Als Nîlanâth de zielen van de overledenen naar Surya-Svarga (het Zonneparadijs) brengt, heeft hij de kop van een adelaar en een lotus in zijn hand. De Apollo van Delos wordt ook Oulios genoemd en die is blauw en heeft de kop van een adelaar. Zowel Apollo, Kan als Krishna zijn goden van de mysteriën.

Blavatsky schrijft ook over Edward Pococke (1604-1691), die in 'India in Greece (or Truth in Mythology)' (London, 1852) probeerde te bewijzen dat zowel Griekenland als Egypte met haar goden, uit (prehistorisch) India kwamen. Vriendelijke groeten, 10Guillot (overleg) 18 jun 2017 10:33 (CEST)

Freyr van de Wanen, de Prachetas van de Prajapati's?

Freyr betekent heer en komt van 'frawjaz' en 'Fraujaz'. Hij is leider van de Wanen in hun strijd tegen de Asen (Aesir). De Asen komen uit Asia (Azië?). De Indiërs kennen de strijd tussen de goden (deva's) en Asura's (Aesir?). Er is ook een strijd tussen de Prajapati-leider Daksha en Shiva (een Asura). Ik vraag me af of de Prajapati's (voorouders van de mensen) kunnen overeenstemmen met de Wanen. Prachetas wordt ook Prajapati genoemd van praja (volk) en pati (heer). Prachetas had honderd zonen, die de prinsen waren van de mlechchas, de barbaren van het noorden. Freyr was de zoon van Njord, de zeegod. De Indiase zeegod Varuna wordt soms ook tot de Prajapati's gerekend. De Prachetas kwamen uit de oceaan. 'Prachetas', 'praja' 'frawjaz', 'Fraujaz', 'Freyr'?

Freyrs zuster Freya, van Frigg, zou van het Oud-Indisch 'Priya' (Vrouwe) komen. Freya kwam uit de zeegod Njord voort, net als Lakshmi uit de Melkoceaan tevoorschijn trad, toen die gekarnd werd door de strijdende deva's en Asura's, net als Venus, die uit het schuim van de zee verrees.

Freyr was net als Daksha (met een ramskop) een vruchtbaarheidsgod, die verband hield met paardenoffers. Zal Njord voor de noordelijke zee staan, waaruit Prachetas (Fraujaz, Freyr) tevoorschijn kwam met honderd zonen, prinsen over de noordelijke barbaren? Het één en ander komt van de Engelse wikipedia over Prajapatis, Prachetas en Freyr. Vriendelijke groeten, 10Guillot (overleg) 19 jun 2017 17:41 (CEST)

Beste 10Guillot, de Asen waren volgens de overlevering niet afkomstig uit Azië (laat je ook vooral niet pakken door wat Snorri Sturluson in het begin van zijn Edda allemaal opdist). De Scandinaviërs hadden ook niet of nauwelijks kennis van dat werelddeel. De etymologie van de Asen is dan ook anders: as- betekent 'god' en is verwant aan os- in namen als Oswald. Het zou meer voor de hand liggen als Freya en Priya een gemeenschappelijke en dus Indo-Europese oorsprong hebben. Idem met Venus/Aphrodite. Het is algemeen aanvaard dat Aphrodite van Midden-Oosterse oorsprong is, en de Grieken kennen verschillende ontstaansmythen voor deze godin. Via het Midden-Oosten zijn interculturele uitwisselingen met India niet altijd uit te sluiten, maar dat suggereert dan weer geen gedeelde Indo-Europese oorsprong. Voor de rest is het onderwerp zeer gevoelig voor speculatie, en ik wens me zuiver en alleen op academische bronnen te baseren. Het kan goed zijn dat veel parallellen op de Engelse Wikipedia staan, maar ook daar moeten we blijven kijken naar de opgegeven bronnen. Overigens heb ik voor Dyeus, Perkwunos en Indo-Europese religie de Engelstalige tegenhangers bewust niet gevolgd. Groeten, Kiro Vermaas 19 jun 2017 18:11 (CEST).

Beste Kiro Vermaas, bedankt voor je reactie. Op een overlegpagina als van dit artikel is het interessant soms iets in overweging te geven. Asura van 'asu' (adem) is ook gehoord, naast a-sura (niet god). De Assyrische Assur en Perzische Ahura Mazda en Egyptische Osiris zijn in dit verband ook het noemen waard. Maar die laatste valt (terecht?) buiten de Indo-Europese groep. Vriendelijke groeten, 10Guillot (overleg) 19 jun 2017 19:22 (CEST)

De Dagda, Ruadh Rofessa, Rudra, Shiva

Een andere naam van de Dagda is Ruadh Rofessa. Misschien is de Keltische godheid dezelfde als de hindoe Rudra, de voorloper van Shiva. Waar Shiva een blauwe keel kreeg (Nilakantha), toen hij het gif (Halahala) dronk, dat vrijkwam bij het karnen van de Melkoceaan, at de Dagda uit een kuil giftige pap dat met allerhande dieren dooreengemengd was. Shiva en Cernunnos lijken ook veel overeen te komen. Beiden zijn goden van het woud en de dieren. Cernunnos wordt in de lotushouding afgebeeld en heeft soms, net als Shiva meerdere hoofden. Waar Shiva een slang als ornament draagt heeft Cernunnos een 'torque' om zijn keel (in verband met Nilakantha?). De Dagda is de leider van de Tuatha de Danann (Volk van Dana). Vritra, de leider van de Asura's is de zoon van Dana. Zijn de Asura's misschien de Tuatha de Danann? Vriendelijke groeten, 10Guillot (overleg) 22 jun 2017 15:51 (CEST)

Blavatsky heeft overtuigend aangetoond, dat zelfs het westen van Ierland een gebied was waar voor de komst van het christendom boeddhistische missionarissen actief waren. Als dat kan, kan alles. Renevs (overleg) 22 jun 2017 22:14 (CEST)

Cernunnos op Gundestrup Ketel

Shiva Pashupati, zegel Mohenjodaro, Indus vallei

Er wordt naar een gebied gezocht, waar de Indo-Europese mythologie haar oorsprong heeft gehad. Dat zou heel goed, zoals Blavatsky veronderstelt het 'Grote India' kunnen zijn, een rijk dat zich voorbij de grenzen van het huidige India uitstrekte (Gobi in Mongolië, Afghanistan). Toen Alexander de Grote tot de Indus rivier kwam en niet verder kon was er direct contact gemaakt tussen de Griekse en Indiase wereld. In India kwam na Alexander het Maurya rijk op met Chandragupta. Zijn kleinzoon was Asoka, die Boeddhistische missionarissen de wereld in stuurde. Van het Keltische Ierland is het bekend dat het overzee handel dreef. 'Het (goud) werd ook overzee verhandeld, waarschijnlijk zelfs tot in Griekenland, Phoenicië en Egypte. (..) Het ontstaan van het christendom in Ierland is een van de grote raadsels uit het Ierse verleden. Al in de derde eeuw waren er christenen in Ierland. (..) Naar inhoud en cultus is het oud-Ierse christendom volkomen onafhankelijk van Rome ontstaan. (..) Er waren al christenen in Ierland lang voor (St) Patrick.' (Montségur, Katharen en de val van Montségur, Bram Moerland, Mirananda, Den Haag, 1992, blz. 129-131) Waaruit maar blijkt hoe onbekend het nog is hoe de religieuse stromingen zich hebben bewogen. Ik veronderstel, dat m'n opmerking dat de Dagda en Rudra zo op elkaar lijken te verklaren valt uit de gemeenschappelijke oorsprong in een Indo-Europees rijk. De vroege boeddhistische en christelijke invloed op Ierland kan inderdaad samenhangen met Asoka's missiedrang. Daar is niets fantastisch aan. 10Guillot (overleg) 23 jun 2017 09:45 (CEST)

Ter illustratie van de gelijkenis tussen Shiva en Cernunnos heb ik twee afbeeldingen toegevoegd.10Guillot (overleg) 23 jun 2017 22:01 (CEST)

"Daar is niets fantastisch aan." Dat wens ik beslist tegen te spreken. Blavatsky was geen onderzoeker, en al helemaal niet een die alle ontwikkelingen in het vakgebied sinds de negentiende eeuw redundant kon maken. Groeten, Kiro Vermaas 23 jun 2017 10:35 (CEST).

@10 Guillot, Ik ben er kennelijk niet in geslaagd de door mij bedoelde ironie in mijn laatste opmerking goed te verwoorden. De absurde veronderstelling dat de Asura's de Ierse Tuatha de Danann kunnen zijn, deed mij denken aan het even absurde verhaal in Isis Unveiled van Blavatsky over de aanwezigheid van boeddhistische missionarissen in Ierland.Renevs (overleg) 23 jun 2017 11:26 (CEST)

Misschien namen Indo-Europese Tuatha de Danann (Aos Sí), die uit vier steden uit het noorden kwamen, hún mythologie (van Asen of Asura's) mee en werd die ingelast in de geschiedenis van hun komst. De Tuatha De waren 'verbannen uit de hemel omwille van hun kennis' (Nederlandse wikipedia) en 'verblijven in de Andere wereld' (Engelse wikipedia). De Dagda wordt 'vaak gezien als de Vader der Goden, vergelijkbaar met Jupiter.' Zijn naam betekent de Goede God. Shiva betekent 'vriendelijk'. De god Lugh (Lugus) van de Tuatha De wordt een zonnegod genoemd en vergeleken met Mercurius (Wodan, Odin) en Apollo.

Ik denk in verband met Lughs speer aan de speer van Odin. Balor met het Ene Oog, van de Fomoriërs slaat Nuada, de koning van de Thuatha De, een arm af, waarop Lugh weer zijn grootvader Balor overwint. Als de Tuatha de Danann Indo-Europeanen zijn, kunnen de Fomoriërs een ouder mensenras vertegenwoordigen, zoals de Atlantiërs. Eerst waren er Fomoriërs, toen kwam Nemed, toen kwam er een vloed (!) en daarna kwamen nakomelingen van Nemed (Firbolgs) terug uit Griekenland. De Tuatha De overwonnen daarop de Firbolgs. Mythologie en geschiedenis zijn verweven. De ketel van De Dagda met voedsel of drank, dat nooit opraakt, doet denken aan amrita (ambrozijn). Zijn knuppel waarmee hij neerslaat en tot leven wekt, kan met Shiva's trident worden vergeleken. Zijn geslacht met Shiva's lingam. De Dagda is ook Sucellus (Good Striker, de Hamergod) en wordt Fer Benn (Gehoornde Man) genoemd. Zeus Ceraunos (Cernunnos, 'De Gehoornde')?. 10Guillot (overleg) 23 jun 2017 22:03 (CEST) 23 jun 2017 17:27 (CEST)

Onderstaande heb ik op de [[1]] van 10Guillot. Dat had ik eigenlijk hier moeten plaatsen, dus ik kopieer bij dezen de hele handel.

Indo-Europese religie. "Shiva (Rudra) was de vernietiger met zijn trident en bijl en geldt als vader van de maruts, de stormgoden. Bij de Kelten was er de Dagda met zijn knuppel,[1] mogelijk verwant aan Sucellus de Hamergod.[2]" Je hebt er nu bronnen bijgezet, en dat is mooi, maar wordt in die bronnen een link gelegd tussen de genoemde goden en Indo-Europese mythologie en religie? Hebben de genoemde goden volgens die bronnen een Indo-Europese oorsprong? Groeten, Kiro Vermaas 23 jun 2017 18:32 (CEST). (Het gaat om bronnen Mythologie, C. Scott Littleton, Librero, Kerkdriel, 2003, blz. 259; Wereld Mythologie, Arthur Cotterell, Parragon, Bath, 2004, blz. 82.)

Beste Kiro Vermaas, ik kan je er het volgende over melden:

De Wereldmythologie zegt: 'De Dagda zou het weer kunnen bepalen om de oogst te regelen. Hij verenigt in zich de elementen van een hemelse vader, een stormgod, een oorlogsgod, een vruchtbaarheidsgod en de zon zelf.'

Mythologie: 'Een algemeen vereerde god die ook werd geassocieerd met het weer was de Hamergod, die altijd wordt afgebeeld met een pot en een grote dubbele hamer met lange steel. (..) Mogelijk is de Hamergod ook verwant aan de Dagda, de stamvader van de Tuatha de Danann, het godengeslacht uit de Ierse mythologie. De atrributen van de Dagda leken op de hamer en de pot: hij had een grote knots, waarmee hij mensen kon doden maar ook tot leven wekken, en een ketel met een oneindige voorraad eten.'

De Dagda komt van het Proto-Indo-Europees 'Dhagho-deiwos' (Stralende godheid), wat werd in het Proto-Keltisch 'Dago-deiwos'.

Sucellos komt van het Proto-Indo-Europees 'su' (goede) 'kel-do-s' (treffer).

De Kelten waren een Indo-Europees volk. Gelijksoortige attributen en functies zijn even goed 'bewijzen' van een overeenkomstige bron. Eerlijk gezegd begrijp ik niet waarom er twijfel rijst als er Indo-Europese goden worden toegevoegd aan een artikel over Indo-Europese religie (mythologie zou in plaats van religie m'n voorkeur hebben). Je kunt je afvragen waarom jouw bron ze als stormgod over het hoofd ziet. De overeenkomst met Thor (met zijn mjöllnir) ligt toch voor de hand? En o ja, Blavatsky is een onderzoeker van formaat. Vriendelijke groeten, 10Guillot (overleg) 23 jun 2017 20:16 (CEST)

Holle Bolle Gijs

Budai, The laughing Buddha

Dus er staat niet dat al die godheden een Indo-Europese oorsprong hebben en dat ze onderling verwant zijn. Dan is het, lijkt mij, speculatie of eigen onderzoek, althans volgens de richtlijnen van Wikipedia. Daarom kan de betreffende tekst worden verwijderd. Of een naam Indo-Europees is, is een andere vraag dan de vraag of de figuur bij die naam Indo-Europees is. Dat de Kelten Indo-Europees zijn, zegt op zichzelf niets. Woorden, goden, instituties en tradities kunnen worden ontleend aan niet-Indo-Europese culturen.

Nu zit ik te bladeren in de Encyclopedia of Indo-European Culture van Mallory & Adams, en daar staat niet dat Dagda een 'reflex' is van de dondergod (Perkwunos). Als hij Indo-Europees is, dan vertoont hij de meeste verwantschap met de hemelvader (blz. 231). Sucellus en Shiva staan niet in die encyclopedie als het om goden en religie gaat. Maruts is wel in verband gebracht met Mars voor het reconstrueren van een Indo-Europese oorlogsgod, maar die reconstructie is bijzonder hypothetisch en discutabel. Groeten, Kiro Vermaas 23 jun 2017 21:26 (CEST).

In het artikel Perkwunos onder het kopje Indo-Europese dondergoden staat onder de Indo-Europese Keltische tak Dagda(e) als god vermeld. Als alles in verband met een dondergod dan per se van Perkwunos, de eikenheer, moet worden afgeleid of van 'per' (inslaan) moet komen, dan zij vermeld dat de Dagda een harp, Uaithne, heeft van eikenhout, waarmee hij ondermeer de seizoenen in de juiste volgorde laat verlopen. En 'kel-do-s' (treffen, slaan) in Sucellus (de Hamergod) is als Proto-Indo-Europese wortel een equivalent van 'per' (inslaan). Dagda heet bovendien Cerrce ('Striker', Treffer). De Treffende Heer (Slagheer) lijkt me een naam voor Perkwunos, die de lading dekt. Vriendelijke groeten, 10Guillot (overleg) 23 jun 2017 22:45 (CEST)

Fereidoen

Fereidoen (Faridun, Thraetaona, Traitaunas), de Perzische held, die Zahhak (Azi Dahaka) overwint en opsluit in de bergen vind ik ook interessant in verband met Perun. Vooral in vergelijking met Taranus, Tarhunna en Thor. Thraetaona zou te maken hebben met Trita (Aptya), verbonden met goden van wind en donder, uit Apas (water). Doet me denken aan Bel (Mardoek), zoon van Ea uit de Apsu (zoetwaterzee), die Kingu, leider van de Igigi (draken) verslaat. Zahhak is ook een draak(mens) van Azi (slang, draak) en Ahi. Bel (Jupiter) valt buiten de Indo-Europese mythologie, neem ik aan, maar wat te zeggen van Fereidoen (Thraetaona)? Of betekent zijn naam de driemaal machtige? Net als Zeus heerst hij over drie gebieden, die Fereidoen aan zijn drie zonen (Salm, Tur en Iraj) geeft. Zeus verdeelt de gebieden onder zichzelf en broers Hades en Poseidon. Zeus verslaat Prometheus en ketent hem aan de rotsen. Thor vangt Loki (die de gedaante van een vis aanneemt) en zet hem tussen drie rotsblokken vast. Indra verslaat de draak Vritra (en diens broer Vali). Perun verslaat Veles. 10Guillot (overleg) 24 jun 2017 00:47 (CEST)

De overeenkomsten tussen Fereidoen, Perseus en Lugh zijn imo opvallend:

• Perseus' moeder Danaë wordt door haar vader Akrisios in een bronzen of ijzeren toren gevangen gezet, omdat hij van het orakel heeft gehoord dat hij door zijn kleinzoon zal worden omgebracht.
• Lughs moeder Ethlinn (Ethniu, Feada) wordt door haar grootvader Balor (met het Ene Oog) in de Tór Mór (Grote Toren) opgesloten, om niet door zijn kleinzoon te worden overwonnen.
• Balor steelt de magische koe van Cian (Mac Cinnfhaelaidh) van het Volk van Dana en Cian neemt wraak door naar de Tór Mór te gaan en Lugh te verwekken bij Ethlinn. Ethlinn geeft haar zoon Lugh mee aan Cians broer de smid Gavida (Goibniu, Gobae).
• Fereidoen, de zoon van Faranak, moet vluchten voor Zahhak, die in een droom vernam dat hij zou worden overwonnen door Fereidoen. Fereidoen wordt gevoed door de magische koe Barmayeh. Zahhak wil de koe vangen.
• Perseus steelt het ene oog van de Graiai om een geschikte wapenuitrusting te bemachtigen, doodt de Medusa met haar verstenende blik, verslaat Cetus, de zeedraak, bevrijdt Andromeda, verslaat Polydektes (die veel paarden had ontvangen) en overwint zijn grootvader Akrisios met een discus.
• Lugh verslaat met zijn slinger zijn grootvader Balor met het Ene verwoestende Oog.
• Fereidoen verslaat de Slangendemoon en koning Zahhak, nadat Kaveh de smid voor hem een leger heeft verzameld en bevrijdt de vrouwen Sharnaz en Arnavaz uit handen van Zahhak.

Als het Volk van Dana niet met de Asura's overeenkomt is het misschien mogelijk dat ze met de deva's (goden) overeenkomen, die strijd leveren met de Asura's. In dat geval zijn de Fomoriërs de Asura's (demonen) en hun leider is de verschrikkelijke Balor met het Ene Oog. Balor staat voor droogte, net als de Asura-leider Vritra, die door zijn zoon Indra, kleinzoon van Danu, werd verslagen. Vritra hield de koeien (van regen) in de rotsen gevangen, net zoals Balor de magische koe van Cian stal en Zahhak achter de magische koe Barmayeh aan zat. Akrisios is wellicht de kwade slang Aker (Apophis, Ophiomorphos) en net als Polydektes komt hij wellicht met Zahhak overeen, die door de kwade Ahriman op de schouders was gekust en er slangen had gekregen, die met mensenhersenen moesten worden gevoed. Zahhak heette ook Bivarasp, naar de grote hoeveelheid paarden die hij had, net als Polydektes. De verstenende ogen van Medusa komen dan overeen met de verzengende blik van Balor, de droogtedemoon. De namen van de Perzische smid Kaveh en Keltische Gavida (Gobae) liggen dichtbij elkaar. En dan springt het thema van de grootvader, die z'n kleinzoon vreest en z'n dochter opsluit in een toren, dat zowel bij Lugh als Perseus voorkomt, in het oog. De naam Dana van het Volk van Dana komt daarbij terug in Danaë.

Volgens Robert Graves komt Perseus van 'perthein' (vernietigen). Of het komt van pers-eus (vernietiger van steden). Wellicht van de Proto-Indo-Europese wortel 'per' (inslaan, treffen). Van oudsher is er een verband gelegd met de Perzen (van Pars, Fars) en Herodotus heeft het over Perseus' zoon Perses, waar de Perzen van zouden zijn afgestamd. 10Guillot (overleg) 24 jun 2017 09:47 (CEST)