Overleg:Pepermunt (snoep)

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laatste reactie: 13 jaar geleden door Okdewit

In de inleiding staat dat veel mensen pepermunt lekker vinden. Is dat inderdaad zo? Wellicht in Nederland (hoewel ik toch nog aardig wat mensen ken die het niet lekker vinden), maar geldt het ook in het algemeen? Fruggo 1 mei 2004 22:18 (CEST)Reageren

Ik vind het heerlijk, vooral bij Cola; Geeft een bruisend effect. Het zeggen dat veel mensen het lekker vinden is een aanname, en geen feit. In een encyclopedie horen geen aannames. Dit zou wel kunnen: Statistische gegevens vertellen dat Nederlandse mensen pepermunt lekker vinden. Dan zou er een bronvermelding bijmoeten. Dit ontbreekt dus zou ik zeggen: pas de tekst aan, en haal de aanname weg, of verander de tekst door deze waar te maken: 'Sommige mensen vinden pepermunt lekker'. Pven 1 mei 2004 22:52 (CEST)Reageren

Als je dan toch precies wilt zijn, dan klopt ook "Sommige mensen vinden pepermunt lekker" niet zonder meer. "Sommige" betekent ook "niet veel", en dat is evengoed een aanname.Fransvannes 1 mei 2004 22:38 (CEST)Reageren

"Sommige" betekent "een onbepaald, meestal klein aantal". Het is dus geen aanname. Pven 1 mei 2004 22:52 (CEST)Reageren
Dat "meestal klein aantal" is juist het probleem. Wanneer je "sommige" gebruikt, suggereer je dus dat maar een kleine groep mensen pepermunt lekker vinden. RonaldW 1 mei 2004 22:56 (CEST)Reageren
"Meestal" betekent "in de meeste gevallen". Dit betekent dus niet "in alle gevallen", nou zou je dus kunnen aannemen dat ik bedoel "alle gevallen", maar dat is niet meer dan een aanname. Daaruit is af te leiden dat "sommige" bij wijze van aanname is te lezen als "weinig". Wij nemen in eerste instantie niets aan, want wij berusten ons op feiten. Anders was het woord "sommige" overbodig, en kon de oorspronkelijke tekst blijven staan. Dat neemt niet weg dat er niet iets anders verzonnen kan worden. Er zijn duizenden wegen die naar Rome leiden, en miljoenen mogelijkheden om te vertellen dat er mensen zijn die pepermunt lekker vinden en andere niet. Pven 1 mei 2004 23:02 (CEST)Reageren
De 'oplossing' lijkt me simpel, er staat al in de tekst dat pepermunt een soort snoepje is. Bij mijn weten geldt voor ieder soort snoepje, dat er mensen zijn die het lekker vinden, en dat er mensen zijn die het niet lekker vinden, dus die informatie kan weggelaten worden. Flyingbird 1 mei 2004 23:05 (CEST)Reageren
De oplossing is perfect. Ik zie dat hij al is doorgevoerd. Heb ik toch één vraag: Als er mensen zijn die bepaald snoep niet lekker vinden, waarom is snoep dan volgens het woordenboek een lekkernij? Pven 1 mei 2004 23:30 (CEST)Reageren
Voor een lekkernij geldt ook, dat niet iedereen het lekker hoeft te vinden. Denk aan Escargots, desnoods met een slagroomsausje ;). Flyingbird 1 mei 2004 23:33 (CEST)Reageren
Van Dale zegt: "Lekkernij": "iets lekkers"; "Lekkers": "lekkere dingen, vooral snoepgoed, chocolade, suikerwerk enz."; "Lekker" : "aangenaam van smaak". Een lekkernij is dus een ding dat lekker (aangenaam van smaak) is. Als iets dus een lekkernij is, dan is het lekker. Als het niet lekker is, dan is het ook geen lekkernij. Pepermunt is voor sommige (onbepaalde hoeveelheid) mensen dus een lekkernij en voor anderen niet. Als je dus zegt: "Pepermunt is een lekkernij die sommige mensen niet lekker vinden" dan is dat een paradox. Pven 1 mei 2004 23:41 (CEST)Reageren
Van Dale is maar een woordenboek, wij bij wiki kunnen tenminste (meer) encyclopedische kennis weergeven! Maak gerust een lemma over lekkernij, het zal Van Dale in encyclopedische zin zeker overtreffen! Flyingbird 1 mei 2004 23:51 (CEST)Reageren

En over smaak valt niet te twisten, maar verfrissende smaak is ook een subjectieve constatering, of mogen we dit wel onder de communis opinio scharen? :-) Puckly 1 mei 2004 22:41 (CEST)Reageren

Flyingbird heeft volkomen gelijk. We kunnen natuurlijk wel een 'pindakaaspagina' maken om er in een klein onderzoek achter te komen wat de gebruikers (van Wikipedia) er zelf van vinden... ;-). Is het niet aardig om te vermelden dat pepermunt in Nederland traditioneel kerkvoer is? Ik herinner mij nog de tweespalt die er was tussen de gebruikers van King en die van Faam, de twee in protestantse kringen meest geconsumeerde merken. De kunst was trouwens om in de kerk zo met je pepermunt om te gaan dat je met 1 snoepje de hele preek uit kon zitten. Dat vereiste zoveel aandacht dat de inhoud van de prediking volkomen langs je heen ging. Soms duurden de preken zo lang dat de wedstrijd wel verloren moest worden, maar ook daarvoor hadden sommigen (niet allen, en ook niet velen) een aparte techniek ontwikkeld. Benieuwd of de PKN nog een bepaald soort pepermunt gaat promoten... Avanschelven 1 mei 2004 23:28 (CEST)Reageren

Grappig verhaal, dat zou wel een alinea in dat artikel kunnen krijgen, ja :-) Flyingbird 1 mei 2004 23:35 (CEST)Reageren

Is een vierkante meter van de plant niet een beetje een rare hoeveelheid? Een kubieke meter lijkt me logischer, al wordt de opbrengst dan wel erg klein. Avanschelven 1 mei 2004 23:49 (CEST)Reageren

Misschien is het handig om de opbrengst per kilo plant te vermelden. Wat is de standaardeenheid omtrent dit soort uitdrukkingen?
Kubieke meter lijkt me ook logischer, ja, of het zou vierkante meter grond met pepermunt moeten zijn? Flyingbird 1 mei 2004 23:54 (CEST)Reageren
Over het algemeen gebruikt men bij plantenextracties het gewicht van de plant in kilogrammen en van het extract in milligrammen of grammen, of drukt met het extract uit als percentage van het totale plantgewicht. --Okdewit 30 nov 2010 10:05 (CET)Reageren

Een vierkante meter grond met pepermunt begint al heel wat minder op een lekkernij te lijken. Zijn we van die discussie ook af. Avanschelven 2 mei 2004 00:00 (CEST)Reageren

Ik bedoelde natuurlijk een vierkante meter grond met pepermuntplantjes, niet een vierkante meter grond met pepermuntjes :) Flyingbird 2 mei 2004 00:09 (CEST)Reageren
op de pagina over Gerst staat dat er wordt gemeten in hg/ha (Hectogram per hectare). Is me dat even een vreemde eenheid, maar het lijkt erop dat deze enigszins als standaard beschouwd mag worden. Ik ben namelijk nog geen pagina tegengekomen waar een andere eenheid vermeld staat. Pven 2 mei 2004 00:04 (CEST)Reageren

Nu het woordje verfrissend van het artikel is verwijderd, misschien kunnen jullie een objectieve manier vinden om de smaak van pepermunt te beschrijven. Misschien houdt niet iedereen van pepermunt, ik ken zelfs zo iemand, en dat is geen onaardig persoon, maar dit is toch echt allemaal geleuter om niets. Volgens mij heeft pepermuntolie objectief een subjectief koelend effect. Succes Elly 2 mei 2004 00:06 (CEST)Reageren

Leuteren is een van mijn specialiteiten. Ik vind het effect enigszins verfrissend, maar niet koelend. De temperatuur zakt niet bij het nemen van een pepermunt. Aangezien verfrissend en koelend synoniemen zijn, hebben we weer een punt om over te leuteren. Je kan ook zeggen dat het een "scherpe kamferachtige smaak" heeft. Pven 2 mei 2004 00:13 (CEST)Reageren

Er waren (zijn?) ook mensen bij wie het in het geheel niet ging om de smaak, maar die het tweede deel van het woord letterlijk namen en het pepermuntje bij wijze van offer in de collectezak deponeerden... Avanschelven 2 mei 2004 00:19 (CEST)Reageren

Het zou vervelend zijn als de muziek dan zou stoppen, en iedereen ging wachten tot je de beurs trok, zoals in de reclame. Pven 2 mei 2004 00:22 (CEST)Reageren

Wat is dit toch voor geleuter? En dan nog trots zijn ook een leuteraar te zijn. Trouwens, pepermunt smaakt helemaal niet naar peper. Cogito 2 mei 2004 00:41 (CEST)Reageren

Ik zei "scherpe kamferachtige smaak", dat smaakt dus anders dan peper. Pven 2 mei 2004 12:11 (CEST)Reageren
Ik weet het niet, ik heb nog nooit kamfer gegeten!
Ik vind pepermunt wel lekker, maar pepermuntfrisdrankjes (in Frankrijk gedronken) zijn uitgesproken smerig. Om te kokhalzen. Het is net of je iemands tandenpoetsgorgelwater zit te drinken.
Smakelijk, ik zal er aan denken als ik op vakantie ben.

'Mentha' betekent 'sterk ruikend' en 'piperita' betekent gepeperd. Zie ook: [1] Avanschelven 2 mei 2004 13:03 (CEST)Reageren

Kamferachtige smaak is wel degelijk ergens op gebaseerd, zie Van Dale woordenboek. [2] Pven 5 mei 2004 16:07 (CEST)Reageren

Hieruit blijkt maar weer dat het klakkeloos overnemen van de Van Dale zonder kennis van zaken, kan leiden tot misverstanden en onjuistheden... Ik heb nu in de tekst aangegeven dat de pepermuntplant een kamferachtige smaak heeft. - Puckly 5 mei 2004 17:00 (CEST)Reageren
Ik had nog nooit van Kamfer gehoort. Als iemand mij had verteld dat pepermunt naar kaviaar smaakt, had ik het ook als juist ervaren. Ik heb in mijn hele leven maar 5 bolletjes kaviaar gegeten; te weinig om de smaak te proeven. Om even to the point (naar het punt) te komen : als ergens staat dat een bepaalde plant een bepaalde smaak heeft, ga ik er in eerste instantie wel vanuit dat een product met soortgelijke naam ook soortgelijke eigenschappen heeft. Ik ben mij ervan bewust dat deze redenatie zo'n 9 van de 10 keer onjuist is (daarom maak ik er altijd zo'n puinhoop van op wikipedia), maar het is toch enigszins een goed begin. En dat was toch het halve werk. De andere helft van het werk bestaat uit het verbeteren van mijn teksten. Dan is er nog steeds geen garantie dat de tekst helemaal 100% correct is, en voor sommige teksten (jaja, ook op wikipedia) zal deze hoge kwaliteit nooit bereikt worden. Wat ik hiermee wil zeggen is eigenlijk niets, maar dat zullen de meeste gevordere wikipedianen al begrepen hebben. By the way (Bij de weg), er bestaat ook een pagina over geleuter. Ook op deze geweldige wikipedia-pagina wordt teruggevallen op de definitie die Van Dale ons voordraait. Deze pagina verdient dus ook enige verbetering. Kunnen we niet iemand inhuren die alle Van Dale definities verbeterd? Wat doe jij zo voor de kost vraagt de postbode dan? Ik ben definitieverbeteraar zegt de ingehuurde man. Leuk werk ?, vraagt de postbode. Nou, dat valt wel mee, zegt de man. Deze conversatie toont aan dat men over het algemeen niet graag definities doet verbeteren. Men heeft meer de neiging om eindeloos te leuteren over de smaak van pepermunt bijvoorbeeld. In de tijd dat je dit gelezen hebt, had je zoveel andere nuttige dingen kunnen doen, maar leuteren is nog altijd veel leuker geweest. Ik verwacht dan ook binnenkort weer iemand die commentaar op deze tekst heeft, en dan volgt daar weer een antwoord op, en zo blijf je bezig. Pven 5 mei 2004 21:01 (CEST)Reageren

Dit artikel heeft wel een hoog leuter- c.q. OH-gehalte. Als we de duur van de preken in de diverse kerken erbij gaan halenmoet de bezem er eens doorheen jongelui. My 2 bits. Evanherk 19 okt 2005 09:07 (CEST)Reageren

Gebruik van pepermunt[brontekst bewerken]

Traditioneel worden pepermuntjes in Nederland veel in de protestantse kerken gebruikt. De kunst was daarbij om in de kerk zo met je pepermunt om te gaan dat je met 1 snoepje de hele preek uit kon zitten. Dat vereiste zoveel aandacht dat de inhoud van de prediking volkomen langs je heen ging. Soms duurden de preken zo lang dat de wedstrijd wel verloren moest worden, maar ook daarvoor hadden sommigen een aparte techniek ontwikkeld. Er waren ook mensen bij wie het in het geheel niet ging om de smaak, maar die het tweede deel van het woord (munt) letterlijk namen en het pepermuntje bij wijze van offer in de collectezak deponeerden. Het merk pepermunt maakte ook nog uit voor de kerk. In de Nederlands Hervormde Kerk werd vooral Faam gegeten, terwijl in de Gereformeerde Kerk King populair was. Reden hiervoor was dat je op King pepermunt langer kon zuigen dan op Faam. In de Gereformeerde kerken duurde de preek namelijk langer dan bij de Hervormde kerk. Bij de "zwaardere" Hervormde kerken geeft men de voorkeur aan Wilhelmina, waar je nog langer mee kunt doen. In de Rooms-Katholieke Kerk wordt traditioneel geen pepermunt gegeten, omdat Katholieken tijdens de H. Mis ter communie gaan. Zij dienen namelijk vanaf een uur voor de communie volledig te vasten, d.w.z.: niets eten en niets drinken.

Pepermunt heeft naast kerksnoepje ook een imago dat het vooral in de handtasjes van oudere dames te vinden is. De pepermuntindustrie heeft daarop ingespeeld door zeer kleine pepermuntjes te ontwikkelen, in zeer kleine doosjes, die dan ook in het kleinste tasje passen. Deze kleine snoepjes hebben een zeer scherpe smaak en worden ook wel als mondverfrissing gebruikt.

Dit gedeelte heb ik uit het artikel gehaald, omdat het grotendeels eigen onderzoek betreft, en een link met de kerk mij op zijn minst vergezocht lijkt. In dit artikel hooguit als trivia te noemen. Mhaesen 19 mrt 2008 12:53 (CET)Reageren