Overleg:Supergravitatie

Dit is een denkoefening vanwege René Braeckmans ten behoeve van de Wikipedia kennisencyclopedie : Wat wij waarnemen van het universum kan een structuur zijn die ontstaat door het naast elkaar bestaan van meerdere universa. Deze bestaan op zichzelf maar gaan aan de randen over op een ernaast gelegen universum. Ik beschrijf dat als begintoestand : dertien even grote bolvormige structuren. Een in het midden, zes daarrond gelegen, en drie in de laag erboven, en eveneens, zestig graden verdraaid, drie in de laag eronder. Met andere woorden : een dichte bolstapeling. Elke bolvormige structuur is een gevolg van een explosie in het centrum. Maar wegens het niet gelijktijdig optreden van deze explosies, zijn de structuren in werkelijkheid niet even groot. Vandaar het chaotische uiterlijk dat we waarnemen. Bedenken we daarbij nog een oneindig aantal andere universa, dan lijkt het geheel wel zeepschuim. Daarin gaat de materie van het ene universum, na miljarden jaren, over in de materie van een nabij gelegen universum, om daarmee, na weer een explosie een nieuw universum te doen ontstaan. De vorming van alle bekende elementen volgens het periodiek systeem ( tabel van Mendeljev ) is daardoor beter te verklaren dan door één enkele BigBang explosie. Zulks kan reeds oneindig lang bestaan, en oneindig lang voortgaan. Er is géén begin, in tijd en in ruimte. En er is ook géén einde !