Overleg:Taigetos

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laatste reactie: 18 jaar geleden door Francis Schonken

Niet akkoord met deze spellingswijziging!! In het Grieks wordt het woord uitgesproken met vier lettergrepen: TA-Y-JE-TOS (met klemtoon op de -Y-. De schrijfwijze Tai... laat veronderstellen dat dit als één enkele lettergreep wordt uitgesproken! Vraag daarom restauratie van vroegere schrijfwijze!--Napoleon Vier 4 mei 2005 00:27 (CEST)Reageren

Wij zijn hier overeengekomen om voor Griekse eigennamen de (algemeen aanvaarde) Latijnse spelling te hanteren, en die is officieel nog altijd Taygetus!!! --Napoleon Vier 4 mei 2005 00:32 (CEST)Reageren

O, excuses, hoor, no need to shout, het was niet mijn bedoeling bestaande regels af te vallen; ik dacht juist dat ik de aanvaarde Taalunieversum-regel voor buitenlandse geografische namen moest hanteren. Maar wijs me even op waar die Latijnsenamenregel staat, dan heb ik daar weer van geleerd en kan ik mijn eigen wijzigingen weer terugdraaien. Maar geldt die regel dan ook voor huidige Griekse namen? In beginsel hanteren we hier toch niet de Nieuwgriekse uitspraak als uitgangspunt voor de spelling van Griekse geografische lemmata? Sixtus 4 mei 2005 00:42 (CEST)Reageren

Eerst en vooral: I don't shout ;-) Neen, maar de Taygetus is al een zeer oude naam. We spreken over Aeschylus, en niet over Aiskhylos (Oudgrieks) noch over Eschilos (Nieuwgriekse uitspraak!). Maar toegegeven, de spelling van Griekse namen is een oud zeer, en niet zo eenvoudig op te lossen (geldt ook voor Russisch). En voor het Latijn kan je terecht in om het even welk goed (wetenschappelijk) Latijns woordenboek (vb. Felix Gaffiot, Latin-Français). --Napoleon Vier 4 mei 2005 00:49 (CEST) Nog even de schoolmeester uithangen: de Griekse schrijfwijze is Ταΰγετος. De trema geeft aan dat de υ als een aparte klinker uitgesproken wordt (dus “Ta-ý-je-tos”. Indien er Ταύγετος zou staan zou men dat woord als “Táv-je-tos” moeten uitspreken). Dus de spelling Taïgetos zou men eventueel nog kunnen aanvaarden, maar niet Taigetos, want dat veronderstelt drie lettergrepen! Tja, het Grieks heeft niet de meest logische spelling onder de Europese talen :-)--Napoleon Vier 4 mei 2005 01:01 (CEST) Nog zo'n "probleem": is het nu Boiotia (oudgrieks), Boeotia (verlatijnst), Beotië (Nederlands) of Viotia (Nieuwgrieks)? Doorgaans gebruiken wij de Latijnse spelling Boeotia: die is internationaal plusminus aanvaard. --Napoleon Vier 4 mei 2005 01:05 (CEST)Reageren

Ik zal voorlopig mijn wijzigingen wel even terugdraaien en de redirect omkeren; het is mij persoonlijk om het even, maar misschien moeten we dan toch eens iets beters verzinnen voor sommige geografische spellingsconventies. Sixtus 4 mei 2005 01:09 (CEST)Reageren

Ik heb net http://taalunieversum.org/taal/aardrijkskundige_namen/land/GR geraadpleegd. Wat dat betreft hebt u zeker het gelijk aan uw kant! Maar, met alle respect, wat men daar voorstelt is, zuiver taalkundig-wetenschappelijk gesproken, niet correct! (Maar wie ben ik?)--Napoleon Vier 4 mei 2005 01:15 (CEST) Die conventies: dat is me wat! Vb. Russisch: is het nu Tsjaikovsky, Tchaikovsky, Tsjaikofsky, Tchaikofsky of Tsjaikofski? Maar waar zijn we eigenlijk mee bezig :-)? --Napoleon Vier 4 mei 2005 01:19 (CEST)Reageren

Ja, die laatste discussie is ook wel gevoerd. Pak maar eens een overlegpagina van zo'n Russische naam. Sixtus 4 mei 2005 01:20 (CEST)Reageren

Ben altijd bereid om over dit onderwerp van gedachten te wisselen! Du choc des idées jaillit la lumière!--Napoleon Vier 4 mei 2005 01:22 (CEST)Reageren

Zie ook verdere bespreking op Overleg Wikipedia:Transliteratie- en transcriptiegids/Latijn en Grieks#III --Francis 12 jul 2005 10:31 (CEST)Reageren
Ik ken het gebergte alleen met een ÿ, Taÿgetos dus; hoe zelden er ook een trema op de y wordt gebruikt, lijkt me dat de meest correcte oplossing. Op de Engelse Wikipedia staat over de ÿ (http://en.wikipedia.org/wiki/%C5%B8): Ÿ is sometimes used in transcribed Greek, where it represents the non-diphthong αυ (alpha upsilon), e.g. in the Persian name Artaÿctes at the very end of Herodotus.