Overleg:Zoeklichtverschijnsel

1973 / 1982

Ik had dat optisch fenomeen (het zoeklichtverschijnsel) reeds in 1973 opgemerkt, als 9 jarige, toen ik in een soort litoraal internaat voor andersdenkenden (freaks en geeks) was ondergebracht (lees: een medisch verantwoord centrum ter bestrijding van luchtwegaandoeningen en huidziekten zoals astma en eczema). Nu, in ieder geval werd ik tijdens de nachtwandelingen op het strand meermaals door een soort mild angstgevoel overmeesterd toen ik de lichtstraal van de zaklantaarn van de moniteur (de "pappie") ineens zag stoppen in de sterrenhemel, zonder daarbij in helderheid af te nemen. Hoe kon zoiets? Voor de verklaring van dit mysterie heb ik moeten wachten tot 1982 toen ik op een vrij onverwachte manier op de drie boeken van professor Minnaert stootte (De Natuurkunde van 't Vrije Veld) in de bibliotheek van de beroepsschool aan de Offerlaan te Gent, waar ik gedurende die tijd een opleiding volgde. Ik heb mij meermaals afgevraagd of de boeken van Minnaert destijds ook door andere leerlingen werden geraadpleegd. DannyCaes (overleg) 27 jun 2020 17:23 (CEST)

Zie ook het boek Ufonauten in opmars van Julien Weverbergh, waarin hij het heeft over "gecorporiseerd licht" afkomstig van niet-geïdentificeerde vliegende objecten. J. Weverbergh haalt in dit (overigens zeer boeiende) boek een aantal voorbeelden aan van stralen die uit "gematerialiseerd licht" bestaan, en die plots eindigen alsof ze door iets of iemand "afgesneden" worden, ofwel "van richting veranderen", meestal onder een uiterst scherpe hoek. Dat boek van J. Weverbergh hoort dus thuis in de categorie Esoterie, of in een nog veel enger uitziend schap: de categorie Onzin (althans volgens de mensen van de vereniging SKEPP), maar, zoals gezegd, het is wel een uitermate boeiend en interessant boek! DannyCaes (overleg) 27 jun 2020 22:11 (CEST)