PDC Home Tour 2020
PDC Home Tour 2020 | ||||
---|---|---|---|---|
Data | 17 april - 5 juni 2020 | |||
Organisator(s) | PDC | |||
Format | Legs | |||
9-darter | Luke Woodhouse 18 april | |||
Hoogste uitgooi | 170 Simon Whitlock 27 april Kai Fan Leung 30 april Keegan Brown 17 mei Joe Cullen 4 juni | |||
Winnaar(s) | Nathan Aspinall | |||
|
De PDC Home Tour 2020 was een speciaal dartstoernooi georganiseerd door de PDC in het jaar dat wereldwijd het coronavirus de gehele sportwereld voor lange tijd plat legde. Alle spelers met een PDC Tourkaart in 2020 konden hieraan meedoen. De spelers speelden thuis op hun eigen bord tegen een tegenstander en dat werd live uitgezonden op internet. De eerste groepsfase met 32 groepen van 4 spelers werd gesponsord door Unibet. [1] De Play-Offs werden gesponsord door Low6.[2]
Luke Woodhouse gooide een 9-darter op 18 april tegen Gerwyn Price.
Nathan Aspinall werd gekroond tot de eerste kampioen van de PDC Home Tour ooit door de Low6 Championship Group te winnen.[3]
Vanaf 31 augustus 2020 kwam er een tweede editie van de home tour, de PDC Home Tour II 2020. Dit keer mochten alleen de laagste spelers op de wereldranglijst met een PDC Tourkaart meedoen.
Toernooi-opzet[bewerken | brontekst bewerken]
Vanaf 17 april speelden telkens vier darters met een Tourkaart in een groepsfase tegen elkaar. De winnaar van deze groep plaatste zich bij de laatste 32 darters die vanaf 26 mei verder speelden.[4]
Elke wedstrijd werd bepaald door een "best of 9 legs", de winnaar krijgt twee punten. Bij een gelijke stand in wedstrijdpunten werd de winnaar bepaald op basis van het legsaldo. Is dat gelijk dan bepaalt het onderling resultaat de winnaar. Staan er dan nog spelers gelijk, dan bepaalt het 3-dartsgemiddelde de volgorde in de groep.
De 32 groepswinnaars speelden in 8 groepen de Low6 Home Tour Play-Offs van 26 mei tot 2 juni, "best of 11 legs". De acht nummers één speelden in 2 groepen op 3 en 4 juni. De nummers 1 en 2 daarvan plaatsten zich voor de Championship Groep. Zij speelden op 5 juni ook 1 keer tegen elkaar om de winnaar te bepalen.[5]
Unibet Home Tour[bewerken | brontekst bewerken]
Groep 1 - 17 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 2 - 18 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 3 - 19 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 4 - 20 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 5 - 21 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 6 - 22 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 7 - 23 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 8 - 24 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 9 - 25 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 10 - 26 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 11 - 27 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 12 - 28 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
Keegan Brown had problemen met zijn internetverbinding. Zijn wedstrijd tegen Whitehead (3-5) kwam te vervallen. De overgebleven 3 spelers speelden vervolgens twee keer tegen elkaar. Brown kreeg een herkansing op 11 mei. |
Groep 13 - 29 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 14 - 30 april[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 15 - 1 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 16 - 2 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 17 - 3 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 18 - 4 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 19 - 5 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 20 - 6 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
Jeffrey de Zwaan zou uitkomen in groep 20, maar vanwege een schouderblessure werd hij vervangen door Jermaine Wattimena. |
Groep 21 - 7 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
Derk Telnekes zou uitkomen in groep 21, maar vanwege familieomstandigheden werd hij vervangen door Karel Sedláček. |
Groep 22 - 8 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 23 - 9 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 24 - 10 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 25 - 11 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
Keegan Brown zou uitkomen in groep 12, maar had internetproblemen. Hij kreeg een herkansing in Groep 25. Hij mocht het op 17 mei nog eens proberen |
Vanaf Groep 26 krijgen de nummers 2 uit hun groep een herkansing.[15]
Groep 26 - 12 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 27 - 13 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 28 - 14 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 29 - 15 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 30 - 16 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 31 - 17 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 32 - 18 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Low6 Home Tour Play-Offs[bewerken | brontekst bewerken]
Play-Off Groepen[bewerken | brontekst bewerken]
Geplaatste spelers
De spelers worden geplaatst in 4 potten in volgorde van hun PDC Order of Merit-ranking. Voor elke van de acht groepen wordt één speler geloot uit elke pot.[5]
Pot A | Pot B | Pot C | Pot D |
---|---|---|---|
Peter Wright (2) |
Glen Durrant (19) |
Jelle Klaasen (48) |
Mike De Decker (100) |
Groep 1 - 26 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
Achter de spelersnaam tussen haakjes de positie op de order of merit ten tijde van de loting. |
Groep 2 - 27 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 3 - 28 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 4 - 29 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 5 - 30 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 6 - 31 mei[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 7 - 1 juni[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep 8 - 2 juni[bewerken | brontekst bewerken]
|
Achter de spelersnaam tussen haakjes de positie op de order of merit ten tijde van de loting. |
Halvefinales[bewerken | brontekst bewerken]
Groep A - 3 juni[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Groep B - 4 juni[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Finale[bewerken | brontekst bewerken]
Championship Groep - 5 juni[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Nathan Aspinall werd gekroond tot de eerste kampioen van de PDC Home Tour ooit door de Low6 Championship Group te winnen.[3]