Pachyosteosclerose

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Pachyosteosclerose is een combinatie van botverdikking (pachyostose) en botverdichting (osteosclerose).[1]

Botten worden er zwaarder door, maar het is niet pathologisch. Pachyosteosclerose komt vaak voor bij in het water levende gewervelden,[2] speciaal die van ondiep water, waar het ballast levert die zwem- en/of duikeigenschappen kan verbeteren. Voorbeelden zijn zeekoeien[3], de uitgestorven Plesiosauria en Mesosauria[2] en uitgestorven aquatische luiaards.[4]

Botverzwaringen zijn vaak geconcentreerd in de ventrale botten en ter hoogte van de longen. Het eerste gaat slingeren tegen, het tweede vergemakkelijkt een horizontale positie in het water.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]