Philippe d'Outreman

Philippe d'Outreman (ook: d'Oultreman of d'Oultremann) (Valencijn, 28 april 1585 - aldaar, 16 mei 1652) was een religieus schrijver en jezuïet uit de Habsburgse Nederlanden.

Hij was de zoon van Henri d'Outreman, heer van Rombies en lid van het stadsmagistraat van de Henegouwse stad Valencijn. Philippes broer Pierre behoorde eveneens tot de jezuïetenorde en was auteur en vertaler van verschillende religieuze werken.

Philippe d'Outreman werd in 1607 toegelaten tot het novitiaat van de jezuïeten in Doornik. In 1616 werd hij tot priester gewijd.^[1] Hij verbleef in verschillende steden in het zuiden van de Habsburgse Nederlanden zoals Rijsel, Maubeuge, Kamerijk.^[2]

Le pédagogue chrétien[bewerken | brontekst bewerken]

Philippe d'Outreman is vooral bekend van zijn boek Le pédagogue chrétien, dat in 1622 eerst verscheen in Sint-Omaars onder de titel Le vray chrétien catholique.^[3] In dit boek illustreerde de jezuïet de katholieke geloofsleer aan de hand van allerhande voorbeelden (zogenaamde exempla). Hij onderscheidde verschillende typen zonden en ging dieper in op kernpunten van het katholieke geloof zoals de praktijk van goede werken, de zeven sacramenten en de heiligenverering. Het boek was in de eerste plaats geschreven ter ondersteuning van het catechismusonderwijs, maar kende later ook een ruimer publiek.^[4]

Le pédagogue chrétien kende meer dan honderden heruitgaven. Philippe d'Outreman herwerkte zijn boek zelf verschillende malen. Dat leidde tot nieuwe edities in Bergen, Sint-Omaars en Rijsel, waaronder ook de Nouveau pédagogue chrétien in twee boekdelen (1645-1646). Daarna volgden tot na 1740 heruitgaven, vooral in Parijs, Lyon en Rouen.^[3] In 1854 volgde nog een herwerkte editie in Parijs onder de titel L'instruction du chrétien.^[5]

Het boek werd daarnaast vertaald en gedrukt in het Engels (Sint-Omaars, 1622), Latijn (Luxemburg, 1629), Nederlands (Antwerpen, 1637 en 1646), Duits (Keulen, 1664) en Bisaya of Cebuano (Manilla, 1751). De meeste van deze vertalingen kenden ook meerdere edities tot in de eerste helft van de 18de eeuw.^[3]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Willem Audenaert (2000). Prosopographia Iesuitica Belgica Antiqua: a biographical dictionary of the Jesuits in the Low Countries 1542-1773 (vol. 2), Leuven, p. 181.
↑ (en) Alexander Soetaert, Philippe d'Outreman (27 april 2015). Geraadpleegd op 28 juli 2020.
↑ ^a ^b ^c (en) Alexander Soetaert, d'Outreman, Philippe. Le vray chrestien catholique: ou la maniere de vivre chrestiennement (Saint-Omer: Charles Boscard,1622) (27 februari 2018). Geraadpleegd op 28 juli 2020.
↑ (fr) Philippe Martin (2003). Une religion des livres (1640–1850). Cerf, Parijs, pp. 15, 19-20. ISBN 978-2204071635.
↑ (fr) Philippe d'Outreman (1854). L'Instruction du chrétien, nouvelle édition du Pédagogue chrétien du Père d'Outreman,... revue et retouchée par le P. Nampon. Julien, Lanier et Cie, Parijs.

[1] (en) Willem Audenaert (2000). Prosopographia Iesuitica Belgica Antiqua: a biographical dictionary of the Jesuits in the Low Countries 1542-1773 (vol. 2), Leuven, p. 181.

[2] (en) Alexander Soetaert, Philippe d'Outreman (27 april 2015). Geraadpleegd op 28 juli 2020.

[:0-3] (en) Alexander Soetaert, d'Outreman, Philippe. Le vray chrestien catholique: ou la maniere de vivre chrestiennement (Saint-Omer: Charles Boscard,1622) (27 februari 2018). Geraadpleegd op 28 juli 2020.

[4] (fr) Philippe Martin (2003). Une religion des livres (1640–1850). Cerf, Parijs, pp. 15, 19-20. ISBN 978-2204071635.

[5] (fr) Philippe d'Outreman (1854). L'Instruction du chrétien, nouvelle édition du Pédagogue chrétien du Père d'Outreman,... revue et retouchée par le P. Nampon. Julien, Lanier et Cie, Parijs.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]