Pian

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pian
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd
Traditioneel
Pinyin piān
Wade-Giles p'ien

Pian is een vaktechnische Chinese term om de onderverdeling van een manuscript aan te geven. In tegenstelling tot juan gaat het bij pian steeds om een afgerond gedeelte. Hoewel de term vaak wordt vertaald met 'hoofdstuk' is het, om verwarring met juan te vermijden, vaak beter pian te vertalen met essay of artikel.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Han Yu-Shan, Elements of Chinese Historiography, Hollywood (W.M. Hawley) 1955. Hoofdstuk 12, 'The Twentysix Dynastic Histories Successive Groupings', pp. 191-205.
  • (en) Hucker, Charles O., China's Imperial Past. An Introduction to Chinese History and Culture, Stanford (Stanford University Press) 1975, ISBN 0-8047-0887-8, pp.96-97.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]