Piero Chiara

Piero Chiara (Luino, 13 maart 1913 – Varese, 31 december 1986) was een Italiaanse schrijver.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Chiara werd geboren in een van oorsprong Siciliaanse familie. Hij studeerde aanvankelijk rechten, en werkte een tijdje als fotograaf. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vluchtte hij naar Zwitserland om arrestatie door de fascistische militie te voorkomen. Hij keerde in 1946 naar Italië terug, en begon aldaar met zijn carrière als schrijver.

Zijn bekendste werk is La stanza del vescovo (1976), dat kort na uitgave werd verfilmd door Dino Risi.

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Incantavi, 1945
Itinerario svizzero, 1950
Quarta generazione, 1954
Dolore del tempo, 1959
Il piatto piange, 1962
Mi fo coraggio da me, 1963
La Spartizione (1964, dt. Die Teilung)
Il Ballordo (1967, dt. Der brave Riesenpinsel)
L'uovo al cianuro e altre stone (1969)
II giovedi della signora Giulia (1970)
Con la faccia per terra (1972)
II pretore du curio (1973)
Sotto la sua mano (1974)
Il cappotto di astrakan (1978, dt. Der Astrachanmantel)
Das Zimmer in der Villa Cleofe (dt. 1979)
Vita di Gabriele D'Annunzio, 1978
La macchina volante, 1978
Una spina nel cuore, 1979
I re magi ad Astano, 1979
Ora ti conto un fatto, 1980
Le avventure di Pierino al mercato di Luino, 1980
Helvetia salve!, 1981
I popoli chi nato sia non sanno, 1981
40 storie di Piero Chiara negli elzeviri del "Corriere", 1983
Il "Decameron" in 10 novelle, 1984
Prato nella vita e nell'arte di Gabriele D'Annunzio, 1985
La povera Iride, 1987
Pierino non farne più!, 1987
Racconto di Natale, 1987
Fatti e misfatti, 1988
Tre racconti, 1989
Sale e tabacchi, 1989